Pijn in de thoracale wervelkolom

Introductie

De thoracale wervelkolom bestaat uit 12 wervels en bevindt zich tussen de cervicale en lumbale wervelkolom. Klachten op het gebied van de thoracale wervelkolom worden door de getroffenen meestal omschreven als saai of drukkend pijn, vooral tussen de schouderbladen. Vanwege de scharnierende verbinding van de wervels in het thoracale gebied en de ribben pijn kan afhankelijk van de oorzaak bewegingsafhankelijk zijn. De pijn afkomstig van de thoracale wervelkolom kan ook uitstralen naar de borst op een riemvormige manier.

Algemene oorzaken

In vergelijking met andere delen van de wervelkolom veroorzaakt de thoracale wervelkolom minder klachten. Door de stabiele ribwervel gewrichten en betrokkenheid bij de benige thorax, de thoracale wervelkolom is relatief beperkt in zijn bewegingsbereik. Hierdoor wordt de kans op hernia in bijvoorbeeld de thoracale wervelkolom teruggebracht tot minder dan 2%. Niettemin zijn er ziekten die de thoracale wervelkolom rechtstreeks beïnvloeden of erbij betrokken zijn. Bovendien kunnen soms aangrenzende orgels, zoals de hart-, kan ook pijn in de thoracale wervelkolom veroorzaken.

Diagnose

Om ervoor te zorgen dat de behandelende arts de pijn op betrouwbare wijze aan de thoracale wervelkolom kan toewijzen, moet hij verschillende onderzoeken en methoden gebruiken. Aan het begin van elk onderzoek moet een gedetailleerde anamnese (Griekse anamnese = herinnering) worden afgenomen. Hiervoor wordt de patiënt uitgebreid gevraagd naar zijn of haar symptomen.

Vooral in de thoracale wervelkolom, exacte pijnlokalisatie (bijv Vertebrale lichaam hoogte, lateraal, centraal, riemvormig), pijnkwaliteit (dof, stekend, brandend, trekken enz.), optreden van pijn (bijv. ademhalingsafhankelijk, bewegingsafhankelijk, spontaan, drukgevoelig), pijnduur (uren, dagen, weken enz.), evenals eventuele begeleidende klachten zoals neurologische of andere afwijkingen (gevoelloosheid van de armen, verlamming, incontinentie, koorts).

Op deze manier kunnen buitengewoon veel conclusies worden getrokken over de oorzaken van pijn in de thoracale wervelkolom! In de tweede stap onderzoekt de arts de hele wervelkolom op het ongeklede bovenlichaam. Hij besteedt bijzondere aandacht aan symmetrie en zichtbare externe veranderingen of verwondingen.

Bijvoorbeeld een kromme schouder, a scoliose op het gebied van de BWS kan een indicatie zijn. Aan de andere kant, als er kleine, rode blaren zijn in het pijnlijke gebied, is dat waarschijnlijk het geval gordelroos. Deze algemene term omvat onderzoeken van mobiliteits- of pijnprovocatietests.

In eerste instantie kan de arts de thoracale wervelkolom geleidelijk palperen om te controleren of er gevoeligheid is voor stoten of druk (zoals in het geval van blokkades of ontsteking van de Vertebrale lichaam). De voorwaarde van eventuele verharde spieren kan worden bepaald door palpatie. Om mobiliteit te beoordelen, vraagt ​​de orthopedisch chirurg vaak om rotatiebewegingen of preventie van de thoracale wervelkolom.

Pijnheid tijdens deze oefeningen levert nog meer waardevolle informatie op! Om de neurologische status te controleren (bijvoorbeeld beperkt in geval van hernia van de BWS met betrokkenheid van de zenuwen) kan een krachttest van de armen worden uitgevoerd. Beeldvormende technieken zijn de laatste stap in de diagnose van thoracale wervelkolompijn.

Ze zijn meestal geïndiceerd als de pijn langer dan een week aanhoudt of als zich tijdens het verloop van de ziekte ernstige complicaties voordoen (bv. Verlamming van de armen). Afhankelijk van het probleem, Röntgenstraal onderzoeken, MRI-beelden van de wervelkolom, CT-beelden, myelografieën of scintigrafie mag gebruikt worden. Als een inflammatoire of tumorachtige gebeurtenis wordt vermoed, bloed tests kunnen worden uitgevoerd.

In individuele gevallen een thoracale wervelkolom of tussenwervelschijf prik kan worden voorgeschreven. Ook moet worden verduidelijkt of er een verband is tussen pijn in de rug en interne organen. Soms hart- aanvallen of longontsteking kan klachten van de thoracale wervelkolom veroorzaken.

De basisvoorwaarde voor een succesvolle therapie is een nauwkeurig onderzoek naar de oorzaak. Want alleen als de pijnveroorzakende gebeurtenis duidelijk is geïdentificeerd, kan een gerichte en individuele behandeling worden geboden. 1 Pijn therapie Als patiënten worden getroffen door zeer acute pijn in de thoracale wervelkolom, wordt in de overgrote meerderheid van de gevallen pijnstillende medicatie gebruikt.

Anders dreigt er vaak een "vicieuze cirkel". Door de massale klachten nemen we vaak onbewust een zogenaamd draaglijker verlichtende houding aan. Als gevolg van deze onnatuurlijke houding raken de toch al gespannen spieren nog meer gespannen en veroorzaken ze nog meer pijn! In de regel begint de behandeling met de groep van “niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen”, kortweg NSAID's.

Ze hebben zowel pijnstillende als ontstekingsremmende effecten op het aangetaste deel van de thoracale wervelkolom. Onder de bekende actieve ingrediënten zijn bv Ibuprofen or Diclofenac. Voorzichtigheid is echter geboden bij langdurige toediening!

Als ze gedurende een lange periode worden ingenomen, kunnen ze afhankelijkheid en tal van ongewenste bijwerkingen veroorzaken. NSAID's remmen ook de vorming van de beschermende slijmlaag van de maag. Als ze maandenlang worden ingenomen, is het agressief maag zuur begint de omringende muren aan te vallen.

In het ergste geval chronische ontsteking van het slijmvlies van de maag (lat. gastritis) of maagzweren (lat. maagzweer) kunnen ontstaan!

If pijnstillers permanent worden ingenomen, de nieren en lever kan worden beschadigd. Uitgangspunt is om de duur van de intake zo kort mogelijk te houden! Als alternatief voor het voorschrijven van tabletten kunnen pijnstillende of verdovende zalven worden gebruikt.

Ze hebben het grote voordeel dat ze geen ernstige bijwerkingen veroorzaken, omdat ze alleen lokaal werken. Als patiënten last hebben van langdurige pijn in de thoracale wervelkolom, indien pijnstillers geen succes behalen, of, als er een risico is op langdurig gebruik, lokaal anesthetica kan een alternatief zijn. Hiervoor injecteert de arts met een fijne naald pijnstillende medicatie onder de huid of in de spieren.

De injecties zijn vooral veelbelovend als de pijn precies op specifieke punten (triggerpoints) wordt gelokaliseerd. Hardnekkige en therapieresistente klachten (bijv. Intercostale neuralagie) kunnen worden verlicht door diepere injecties direct op het bot of gewricht (thoracale facetinfiltratie, spinale zenuwanalgesie, costo-transversale blokkade). Het is te hopen dat hierdoor de relevante pijnsensoren of zenuwwortels direct verdwijnen.

De ingreep wordt uitgevoerd terwijl de patiënt volledig bij bewustzijn is, alleen de prik site is verdoofd. Gewoonlijk wordt de injectie uitgevoerd terwijl de patiënt zit, met licht voorovergebogen rug. Er moet onder alle omstandigheden een actueel röntgenbeeld beschikbaar zijn!

Dergelijke procedures moeten zorgvuldig worden overwogen, omdat complicaties zoals infecties of cardiovasculaire problemen kunnen optreden. 2. warmtetoepassing Vaak pijn in de thoracale wervelkolom, gespierd spanningen zijn de oorzaak. Warmtetoepassingen bevorderen de bloed circulatie in de getroffen spiergebieden en zo de spasmen te verlichten.

Er zijn tal van varianten van de zogenaamde “warmtepleisters” op de markt. Door contact met het huidoppervlak of zuurstof uit de omgevingslucht worden chemische processen gestimuleerd, die een aangenaam voelbare warmteontwikkeling van circa 40 graden hebben. 3. Fysiotherapie In principe is fysiotherapie in veel gevallen erg nuttig!

Omdat naast gespierd spanningenpijn wordt vaak veroorzaakt door kleine verstoppingen in de rib of wervelboog gewrichten. Het doel van therapie is om deze blokkades op te heffen en de spieren te ontspannen. Heel vaak is er een nauw verband tussen beide verschijnselen.

De fysiotherapeut kan gebruik maken van massage technieken, krachtoefeningen of zelfs tapen. De belangrijkste doelen zijn veelal houdingsfouten en onjuiste bewegingspatronen, die kunnen worden herkend en vervolgens gecorrigeerd. Idealiter wordt de patiënt specifiek geïnstrueerd tijdens de fysiotherapie, zodat hij de oefeningen in het dagelijks leven zelfstandig kan uitvoeren.

4. operaties Bijzonder ernstige gevallen, zoals tumoren van de thoracale wervelkolom, Vertebrale lichaam infecties of uitgesproken scoliose, kan een operatie onmisbaar maken. In de regel moeten de voordelen en risico's van een dergelijke operatie echter zorgvuldig tegen elkaar worden afgewogen. Naast ongewenste complicaties behalen ze vaak niet het gewenste succes!