Norepinephrine: functie en ziekten

norepinephrine, ook bekend als noradrenaline, is een hormoon en neurotransmitter met de moleculaire formule C8H11NO3. Het is een onderdeel van het autonome zenuwstelsel en heeft stimulerende, verkwikkende effecten, daarom heeft het veel toepassingen als medicijn. Zowel overproductie als onderproductie van noradrenaline kan verstrekkende gevolgen hebben voor het organisme.

Wat is noradrenaline?

Schematisch diagram met de anatomie en structuur van het endocriene (hormoon) systeem. Klik om te vergroten. norepinephrine is een belangrijk hormoon van het menselijk organisme, dat wil zeggen een biochemische boodschapper die een regulerend of stimulerend effect heeft op bepaalde organen. Tegelijkertijd is noradrenaline ook een neurotransmitter, dwz een neuronale boodschapper die betrokken is bij de overdracht van excitatie bij de synapsen van zenuwcellen. Dit gebeurt door het overbrengen van elektrische impulsen, zogenaamde actiepotentialen. Norepinephrine is een onderdeel van het autonome zenuwstelsel en is daarom betrokken bij tal van vitale functies zoals bloed druk, ademhaling en metabolisme. Het wordt toegewezen aan de stofklasse van catecholamines​ Deze klasse van aminozuurderivaten wordt gevormd uit de aminozuren tyrosine en fenylalanine. Andere belangrijke hormonen in deze stofklasse zijn adrenaline en dopamine. dopamine is de voorloper van noradrenaline. Norepinefrine verschilt alleen van adrenaline bij afwezigheid van een methylgroep op de aminogroep. Om deze reden wordt noradrenaline ook wel gedemethyleerd epinefrine genoemd. Stereochemisch komt noradrenaline van nature voor als L-minus noradrenaline.

Productie, vorming en fabricage

De vorming van noradrenaline als hormoon vindt voornamelijk plaats in de medulla van de bijnier, een gepaarde endocriene klier. Hier worden noradrenogene neuronen en chromaffinecellen gevonden waarvan de functie is om noradrenaline te synthetiseren. In zijn functie als een neurotransmitter, noradrenaline wordt voornamelijk uitgescheiden door specifieke neuronen. Deze neuronen bevinden zich in het sympathische zenuwstelsel en in specifieke gebieden van de hersenen, zoals de locus caeruleus. Voorlopers van noradrenaline zijn de aminozuren tyrosine en fenylalanine. De synthese van noradrenaline vereist vitamine C, vitamine B6, magnesium en koper, die onder meer dienen als elektronendonor en cofactoren. De directe voorloper van noradrenaline is dopamine​ Dit wordt geoxideerd door het enzym dopamine-beta-hydroxylase, waardoor een elektron wordt gedoneerd, wat resulteert in norepinefrine.

Functie, actie en eigenschappen

Het hormoon noradrenaline behoort tot de sympathische zenuwstelsel, dat deel uitmaakt van het autonome zenuwstelsel. Basisfunctie van de sympathische zenuwstelsel is een toename van de prestaties van het organisme in aanwezigheid van gevaar, inspanning of spanning​ Buiten gevaarlijke situaties heeft noradrenaline een belangrijke functie bij het vergroten van aandacht, motivatie en mentale prestaties. Het werkingsmechanisme van de sympathische zenuwstelsel is ook bekend als ergotroop. Dit betekent dat het naar buiten gerichte werkingsvermogen van het lichaam wordt vergroot. De plotselinge afgifte van noradrenaline in de bloed stimuleert zo wat bekend staat als een vecht-of-vluchtreactie. Stimulatie van alfa-1-receptoren en bèta-1-receptoren van de hart- spier neemt toe bloed druk, waardoor de concentratie van het hormoon in het bloed om snel te stijgen. Na zijn eigenschap als neurotransmitter activeert norepinefrine bepaalde receptoren die adrenoceptoren worden genoemd. Deze bevinden zich op de arteriolen​ Dit zijn kleine slagaders die overgaan in haarvaten en worden vernauwd door deze activering. Hierdoor worden de spieren sterk van bloed voorzien, waardoor reactiesnelheid en prestatie toenemen. Omwille van zijn bloeddruk-verhogend effect, adrenaline wordt daarom gebruikt als noodmedicatie bij trauma en schokken therapie​ Het beperkende effect op arteriolen en capillairen wordt ook medisch gebruikt. Er wordt bijvoorbeeld noradrenaline aan toegevoegd lokale anesthetica om bloeding te minimaliseren en te voorkomen dat het medicijn in de bloedbaan terechtkomt.

Ziekten, kwalen en aandoeningen

Langdurige blootstelling aan spanning wel leiden tot abnormaal verhoogde afgifte van noradrenaline. Een van de bijwerkingen die door norepinephrine worden veroorzaakt, kan de onderdrukking zijn van de immuunsysteemAls het niveau permanent verhoogd is, ontsteking kan daarom worden begunstigd omdat de immuunsysteem is verzwakt. Overproductie van noradrenaline op de lange termijn is echter onhoudbaar voor het organisme, en daarom kan noradrenaline-deficiëntie uiteindelijk optreden als reactie op overproductie. Dit wordt als een veelvoorkomende oorzaak van beschouwd Depressie, dat is de reden waarom norepinephrine als een component in veel wordt aangetroffen antidepressiva​ Andere mogelijke bijwerkingen van een verhoogde productie van norepinefrine kunnen orgaanschade zijn en necrose, omdat de vernauwing van de arteriolen resulteert in een slechtere bloedtoevoer naar organen en beroepen. Om deze reden kunnen verhoogde niveaus ook leiden naar hart- mislukking. Een abnormaal verhoogde noradrenaline in het bloed kan ook een aanwijzing zijn voor verschillende tumoren van de bijnier of de hersenen​ Bij het bepalen van de concentratie in het bloed is het belangrijk dat de naald ten minste dertig minuten voordat het bloed wordt afgenomen, wordt ingebracht, aangezien het inbrengen zelf het norepinefrine-niveau verhoogt. Te laag a concentratie van norepinefrine, aan de andere kant, wordt voornamelijk aangetroffen bij aandoeningen van de bijnieren, met name disfunctie, behalve bij Depressie.