Fumaarzuur: functie en ziekten

De oplossing fumaarzuur is bekend sinds het oude Griekenland. Het actieve ingrediënt komt van nature voor en kan ook synthetisch worden geproduceerd. Het wordt voornamelijk gebruikt in de industrie en ook in de geneeskunde. Daar, fumaarzuur wordt gebruikt om te behandelen psoriasis en een bepaalde vorm van multiple sclerose​ Het remt specifieke immuuncellen.

Wat is fumaarzuur?

Fumaarzuur is een organische en tegelijkertijd chemische stof die tot de klasse van fruit behoort zuren en wordt ook wel trans-ethyleendicarbonzuur genoemd. De zouten van fumaarzuur worden fumaraten genoemd. Het zuur komt voor in planten, schimmels en korstmossen. Het kan ook in het laboratorium worden geproduceerd. Als voedingsadditief E 297 wordt het gebruikt om voedsel te conserveren. De industrie maakt daaruit het plastic polyester. In de veehouderij wordt het gebruikt als voedingsadditief om infecties te voorkomen. De zouten van fumaarzuur fumaarzuur ester, fumaarzuur monoethylester en fumaarzuur dimethylester worden gebruikt om patiënten mee te behandelen huid ziekten en multiple sclerose​ Ze worden topisch toegepast als zalven of oraal toegediend in de vorm van capsules en tablets en als injecties​ 60% van het actieve ingrediënt wordt later via de ademhaling uitgescheiden, de rest via de urine. Bijwerkingen, die vrij zeldzaam zijn, kunnen worden verminderd door de patiënt de medicatie bij de maaltijd te laten innemen.

Functie, effecten en rollen

Fumaarzuur heeft voornamelijk een immunosuppressieve werking. Hierdoor ontstaat een evenwicht tussen verschillende groepen immuuncellen. Bijvoorbeeld fumaarzuur drugs beïnvloeden B en T-lymfocyten evenals Th1-cellen door de werking van Th1-cellen te remmen met behulp van Th2-cellen. Dit is nodig omdat patiënten met psoriasis een overmaat aan Th1-cellen hebben. Alle drie de fumaraten worden gebruikt bij de langdurige behandeling van psoriasis en sinds 2014 ook in relapsing remitting multiple sclerose​ Psoriasis is een chronische, niet-besmettelijke huid ziekte. Fumaraat zalven, capsules en tablets beteugelen de ontsteking dat leidt tot de vorming van de schilferige huid uitslag. Fumaderm therapie is succesvol bij ongeveer 90 procent van de patiënten. Al in de jaren zeventig behandelden artsen hun psoriasispatiënten met fumaarzuurpreparaten. Dimethylfumaraat (DMF) werd ook goedgekeurd voor de behandeling van relapsing-remitting multiple sclerose na een positieve beslissing van het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) in 2013. Het medicijn wordt toegediend als capsules en tablets en vervangt de eerder gebruikte bèta interferon injectie, die veel patiënten lastig vonden. In deze specifieke vorm van multiple sclerose, die is gebaseerd op een verstoring van Th1-cellen, remt het ontsteking van de zenuwvezels van de hersenen en spinal cord door de celbeschermingsfactor Nrf2. Omdat het tegelijkertijd de cytokineproductie verstoort - waardoor HCA2-receptoren worden geblokkeerd - vermindert het de frequentie van terugvallen met wel 50%. Dit vertraagt ​​de progressie van de ziekte. Bij de behandeling van psoriasis, het fumaarzuur drugs worden in lagere doses toegediend dan in de specifieke vorm van multiple sclerose.

Vorming, voorkomen, eigenschappen en optimale waarden

Fumaarzuur vormt kleurloze, bijna reukloze, brandbare kristallen bij kamertemperatuur en sublimeert bij ongeveer 299 ° C. Het fruitzuur is zeer irriterend en lost slecht op water​ Het is al sinds de oudheid bekend, waar het werd gebruikt in de volksgeneeskunde, vooral voor de behandeling van huidziekten. Fumaarzuur komt van nature voor in sommige korstmossen, planten en schimmels en is vernoemd naar de gewone duivenkervel (Fumaria officinalis), een roodbloeiende wiet. In 1832 werd het voor het eerst geïsoleerd van de plant. Natuurgeneeskunde noemt de plant ook wel 'grond' duivenkervel”Omdat het werd aangebracht in de vorm van theekompressen op delen van het lichaam die waren aangetast door huiduitslag. Het gemeenschappelijke duivenkervel bevat veel fumaarzuur. Om fumaarzuur in het laboratorium te produceren, wordt maleïnezuur verwarmd tot minimaal 150 graden, bestraald met UV-licht of opgelost in water​ In niet-plantaardige organismen wordt fumaarzuur geproduceerd door de hydrolytische afbraak van het aminozuren tyrosine en fenylalanine, onder anderen.

Ziekten en aandoeningen

Bijwerkingen treden soms op bij het gebruik van fumaarzuurpreparaten, vooral in het begin van de behandeling. De meest frequent waargenomen bijwerkingen (meer dan één op de 10 patiënten) zijn gastro-intestinale problemen zoals diarree, opgeblazen gevoel, winderigheid, misselijkheid en pijn in de buik, evenals een gevoel van overmatige hitte. Deze aandoeningen blijven af ​​en toe later voorkomen. In zeldzame gevallen kunnen huidallergieën gepaard gaan met jeuk, blozen (roodheid van de huid), verhoogd lever enzymenslaperigheid, 피로, hoofdpijn, verminderde lymfocytentelling in de bloed, en een verhoogde eiwituitscheiding via de urine is opgemerkt. Als er meer eiwit wordt uitgescheiden, duidt dit op de aanwezigheid van nier ziekte en moet onmiddellijk nauwkeuriger worden onderzocht. Behandeling met fumaarzuur kan ook af en toe gebeuren leiden bij het optreden van progressieve multifocale leuko-encefalopathie (a hersenen ziekte), Kaposi's sarcoom en lymfopenie. Medische experts gaan ervan uit dat het immunosuppressieve effect van fumaraten de oorzaak is van deze ziekten. Patiënten met acute ernstige infectie, ernstig nier problemen, ventriculair zweer, darmzweren, erge, ernstige lever ziekte en overgevoeligheid voor het actieve ingrediënt mogen geen fumaarzuurpreparaten gebruiken. Dit geldt ook voor zwangere vrouwen, moeders die borstvoeding geven en kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar, aangezien er nog geen harde bewijzen zijn voor de effecten ervan bij deze patiëntengroepen. Bovendien mogen medicijnen met fumaarzuur niet worden ingenomen als de patiënt ook preparaten met vergelijkbare bijwerkingen krijgt (ciclosporineretinoïden, enz.), omdat fumaarzuur de nierfunctie kan aantasten.