Zeeziekte kan zelfs ervaren zeevarenden nog steeds treffen. Naast geduld, verschillende maatregelen kan de symptomen van zeeziekte verlichten of voorkomen.
Wat is zeeziekte?
De zogenaamde zeeziekte is eigenlijk geen ziekte in strikte zin, maar meer een gezonde lichaamsreactie op een ongewone beweging die het lichaam bijvoorbeeld ervaart bij het varen op een schip. Conceptueel is zeeziekte echter een vorm van bewegingsziekte Mensen hebben verschillende gevoeligheden voor beweging, dat kan leiden tot zeeziekte: hoewel een groot deel van de bevolking een 'gemiddelde' gevoeligheid vertoont voor het ontwikkelen van zeeziekte, zijn er minderheden die elk zeer snel of zeer zelden zeeziekte ontwikkelen. Baby's en mensen ouder dan 50 hebben de neiging om vrij zelden met zeeziekte te reageren. Wetenschappers geloven dat niet alleen mensen, maar ook verschillende dieren symptomen van zeeziekte kunnen ontwikkelen.
Oorzaken
Een van de oorzaken van zeeziekte is bijvoorbeeld het feit dat de hersenen ontvangt tegenstrijdige informatie van het lichaam: Als de golven bijvoorbeeld tijdens een boottocht niet met de ogen kunnen worden waargenomen, kunnen de hersenen de bewegingsberichten van het vestibulaire orgaan niet interpreteren. Een andere factor die bijdraagt aan zeeziekte is dat ondanks geregistreerde bewegingen geen activiteitssignaal van de spieren de hersenen De tegenstrijdige berichten worden uiteindelijk geïnterpreteerd als een gevaarlijke situatie en de symptomen van zeeziekte treden op door het vrijkomen van spanning hormonen Symptomen van zeeziekte kunnen niet alleen worden veroorzaakt door echte situaties, maar ook door goed ontworpen filmshows of computerspelletjes. Een van de redenen waarom zuigelingen gewoonlijk geen zeeziekte ontwikkelen, is dat het evenwichtsorgaan nog niet volledig volgroeid is.
Symptomen, klachten en tekenen
Zeeziekte omvat veel verschillende symptomen die in individuele gevallen kunnen verschillen. Typische tekens zijn onder meer duizeligheid en misselijkheid, welke kan leiden naar braken Als gevolg hiervan verstoort de elektrolytenbalans en uitdroging zijn mogelijk. In de meeste gevallen zijn deze symptomen van zeeziekte echter niet levensbedreigend ernstig. Soms is het zicht of geur van voedsel neemt toe misselijkheid. Maagzuur of gebrek aan eetlust kan ook voorkomen. Mensen met zeeziekte hebben soms darmproblemen. De spijsverteringsactiviteit neemt vaak af, wat kan resulteren in constipatie Lijders kunnen zich vermoeid en moe voelen van zeeziekte. Slaperigheid kan zich uitstrekken tot lethargie. Pallor en hoofdpijn zijn ook veel voorkomende symptomen van zeeziekte. Ernstige problemen met de bloedsomloop komen daarentegen zelden voor. Mensen met zeeziekte zweten vaak. Ze kunnen ook beven of beven. De verschillende symptomen soms leiden op motorische instabiliteit, tijdelijke loopstoornissen of evenwicht problemen. Psychische symptomen komen vaak voor bij zeeziekte. Ze omvatten neerslachtigheid, emotionele gevoelloosheid, concentratiestoornissen en motivatieproblemen. Depressieve stemming of algemene lusteloosheid zijn ook mogelijk. Sommige patiënten hebben ook de indruk dat ze hun omgeving waarnemen alsof deze wordt gedempt door absorberend katoen of mist.
Diagnose en verloop
Het komt vaak voor dat de symptomen van zeeziekte verminderen na blootstelling aan de onbekende bewegingen gedurende meerdere dagen. Nu neemt ook de kans af om bij verdere blootstelling hernieuwde symptomen van zeeziekte te vertonen. Zeevarenden kunnen na jaren zonder zeeziekte plotseling symptomen van zeeziekte krijgen. Andere zeevarenden vertonen bij elke zeereis weer symptomen. Het diagnosticeren van zeeziekte is gebaseerd op de typische symptomen van misselijkheid, brakenof duizeligheid die zich voordoen terwijl een getroffen persoon zich in een bewegingssituatie bevindt die vergelijkbaar is met een situatie op een schip in golven.
Complicaties
Zeeziekte is het gevolg van de ogen en het orgaan van evenwicht in het binnenoor ontvangen tegengestelde zintuiglijke waarnemingen die de hersenen moet verwerken. De hersenen reageren op deze vorm van spanning met neurotransmitters zoals histamine en serotonine. De histamine stimuleert de braken midden in de hersenen, wat uiteindelijk de symptomen van zeeziekte veroorzaakt.Normaal gesproken verdwijnen de bijbehorende symptomen vanzelf na een paar dagen zonder enige complicaties. In sommige gevallen kunnen de typische symptomen zoals misselijkheid, duizeligheid, misselijkheid en diarree volharden tijdens de hele reis. Mensen die ernstige en langdurige symptomen ervaren, moeten mogelijk een zeereis voortijdig beëindigen. Zeer ernstige misselijkheid en ernstig diarree dat dagen aanhoudt, kan ook leiden tot aanzienlijk gewichtsverlies en problemen met de bloedsomloop. Patiënten voelen zich dan dagenlang verzwakt nadat de symptomen zijn verdwenen. Voor patiënten die lijden aan hart- en vaatziekten of die om andere redenen al lichamelijk verzwakt zijn, kan overmatig vochtverlies door constant braken of diarree kan zelfs levensbedreigend zijn. Het is absoluut noodzakelijk dat deze patiënten medische hulp krijgen. Voor patiënten die lijden aan migrainezeeziekte kan ook een acute aanval uitlokken. Waarbij mag worden verwacht dat de migraine aanval is dan aanzienlijk ernstiger dan onder normale omstandigheden.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Bij zeeziekte is het niet altijd nodig om naar een dokter te gaan. Een bezoek aan de dokter is meestal alleen nodig als de getroffen persoon lijdt aan zeer ernstige en ernstige symptomen. In dit geval ervaren de meeste patiënten erg luid en zwaar snurken, zodat ook de kwaliteit van leven van de partner negatief wordt beïnvloed. Een arts moet worden geraadpleegd als de patiënt luid snurkt en lijdt aan aandoeningen van de hart- or concentratie. Erectiestoornissen of algemene seksuele ontremming kan ook een duidelijke indicatie zijn van de ziekte en moet ook door een arts worden onderzocht en behandeld. Een arts moet ook worden geraadpleegd als de patiënt ernstig lijdt Maagzuur of duizeligheid. Bij zeeziekte kan de huisarts geraadpleegd worden. De verdere behandeling hangt echter grotendeels af van de exacte aard en ernst van de symptomen, dus dit wordt meestal uitgevoerd door een andere specialist.
Behandeling en therapie
Er zijn verschillende benaderingen om zeeziekte te behandelen. Ten eerste, wat gedragsmatige maatregelen zijn beschikbaar die zeeziekte kunnen verminderen: De eerste aanbeveling is bijvoorbeeld om bij het reizen per schip bovendeks te gaan en niet binnen te blijven. Om de symptomen van zeeziekte te bestrijden, moet men zich idealiter aanpassen aan de bewegingen van het schip aan dek. Het is handig om een bepaald punt aan de horizon vast te leggen. Het gebruik van ontspanning technieken kunnen ook helpen bij zeeziekte. Als de symptomen van zeeziekte al ernstig zijn, kan het nuttig zijn om plat op een plaats op het schip te gaan liggen waar relatief weinig beweging van het schip wordt gevoeld. Studies hebben aangetoond dat placebo's (remedies die geen actieve ingrediënten bevatten, maar de gebruiker veronderstelt dat ze dat wel doen) goed succes hebben bij zeeziekte. Dit werkingsmechanisme is vermoedelijk onder meer te wijten aan het feit dat de getroffen persoon is verlost van de angst om aan zeeziekte te blijven lijden. Deze afname van angst heeft dan een positief effect op de symptomen van zeeziekte. Ten slotte zijn er medicijnen (zowel op recept als zonder recept verkrijgbaar) voor ernstige zeeziekte. Als een patiënt al moet overgeven, kan een zetpilvorm in dit geval de juiste zijn. Mogelijke bijwerkingen van overeenkomstige drugs zijn 피로 of een afname van het reactievermogen.
het voorkomen
Om zeeziekte te voorkomen, zijn er ook mogelijke gedragsstoornissen maatregelen en (als de gevoeligheid bekend is) medicijnen (bijvoorbeeld in de vorm van depotpleisters). Op gedragsniveau wordt bijvoorbeeld aanbevolen om de avond voor een cruise voornamelijk licht verteerbaar voedsel te eten. Koffie, alcohol en nicotine ook kort voor en tijdens een scheepsreis slechts in beperkte mate mogen worden geconsumeerd.
Nazorg
Omdat echte zeeziekte in de meeste gevallen niet te genezen is, kan er geen echte nazorg voor zijn. Als de patiënt weer aan land is, verdwijnen de symptomen meestal binnen korte tijd weer. Helemaal in het begin, als er nog steeds problemen zijn, mag alleen licht voedsel worden gedronken of, nog beter, alleen kruidenthee. Op deze manier is herstel het snelst gegarandeerd, vooral als maag het legen gebeurde aan boord vanwege de schommelende beweging van het schip, de zeezieke persoon moet veel drinken om het lichaam te voorzien van belangrijke verloren voorwerpen zouten en voldoende vloeistoffen. Indien mogelijk moeten reizen per schip in de toekomst worden vermeden. In de regel zijn riviercruises echter veel rustiger, waardoor zeeziekte hier überhaupt niet kan voorkomen. Van korte tochten kan worden gebruikgemaakt om erachter te komen hoe draaglijk zo'n riviercruise is. Mocht er toch weer een tocht op open zee gepland worden, dan moet er gekozen worden voor wateren of seizoenen waarin geen risico op sterke turbulentie bestaat. In ieder geval is het erg handig om vlak voor het begin van de reis geschikte medicijnen tegen zeeziekte ter preventie te halen bij de apotheek.
Wat u zelf kunt doen
Zeeziekte is in het dagelijks leven vaak goed vatbaar voor zelfhulp. Er zijn enkele middelen waarmee u het uiterlijk kunt voorkomen of in ieder geval de ernst ervan aanzienlijk kunt verminderen. Deze worden hieronder kort beschreven. Zeeziekte hangt nauw samen met ons evenwichtsorgaan en onze zintuigen. Alleen al het kijken naar een stijgende zee kan het activeren. Daarom kunnen patinten met de juiste instelling naar een binnenhut op een groot schip verhuizen, wat deze oorzaak kan wegnemen. Bij stormachtige zee kan dit dan bij voorkeur worden bezocht. Leeg maag is vaak ongunstig met betrekking tot zeeziekte. Patiënten die hieraan lijden voorwaarde Het is het beste om altijd iets in hun maag te hebben dat licht verteerbaar is. Zorg er ook voor dat u voldoende drinkt, vooral als braken niet kan worden vermeden. Alcohol en nicotine kan zeeziekte verergeren en moet aanzienlijk worden verminderd of helemaal niet worden geconsumeerd. Er zijn een aantal natuurgeneeskundige methoden die effectief kunnen zijn bij zeeziekte. Vaak een vesuch met acupunctuur is de moeite waard. Op het schip zelf, bolletjes of andere homeopathische middelen kan worden ingenomen voor zeeziekte. Deze zijn ook goed voor kinderen. Ontspanning technieken of yoga kunnen ook zeer efficiënte helpers worden bij zeeziekte.
