Het framing-effect verwijst naar een fenomeen van selectieve perceptie. In deze context beïnvloedt de manier waarop stimuli worden gepresenteerd hoe intensief het individu de stimuli opneemt. Hoewel framing niets verandert aan een verzonden stukje informatie, verandert het toch de perceptie van de informatie.
Wat is het framing-effect?
Het framing-effect is een gevolg van de hersenen's natuurlijke zoektocht naar patronen in zijn omgeving. Het framing-effect is een term die wordt gebruikt op het gebied van selectieve perceptie. Dit type perceptie is een psychologisch fenomeen dat ervoor zorgt dat individuen bepaalde aspecten van de omgeving duidelijker waarnemen en automatisch andere aspecten van de situatie maskeren of verzachten. Naast framing in de zin van priming, is framing in de zin van framing van bepaalde stimuli en informatie aan de orde. hart- van selectieve perceptie. De mens hersenen zoekt voortdurend in zijn omgeving naar patronen die het kan inbedden in reeds bestaande contexten. Het framing-effect is ook een gevolg van de hersenen's natuurlijke patroon zoeken. Door het framing-effect heeft de presentatie van bepaalde prikkels, zoals objecten of onderwerpen, invloed op de beoordeling van perceptie. De presentatie van bepaalde informatie beïnvloedt dus de houding van het individu ten opzichte van de informatie zelf. Een halfvol glas kan bijvoorbeeld worden gepresenteerd als halfvol of halfleeg en dus door de waarnemer worden geassocieerd met winst of verlies. Hoewel framing niets verandert aan de informatie, verandert het toch de manier waarop informatie wordt beoordeeld en waargenomen vanwege het framing-effect.
Functie en taak
De menselijke waarneming is subjectief en selectief. Hoewel mensen zijn uitgerust met dezelfde waarnemingsorganen, worden verschillende stimuli in het centrum verwerkt zenuwstelsel van twee verschillende mensen in dezelfde situatie. In deze context hebben we het over zogenaamde filters, die automatisch beslissen over de relevantie van situationele stimuli en irrelevante stimuli filteren ten gunste van degene die relevant worden bevonden. In een gesprek wordt bijvoorbeeld de stem van de communicatiepartner met nadruk waargenomen, terwijl omgevingsgeluiden zoals vogelgezang naar beneden worden gereguleerd. De som van alle situationele stimuli is dus niet gelijk aan wat het individu bewust waarneemt in een bepaalde situatie. De filtereffecten dienen als overbelastingsbeveiliging voor de centrale zenuwstelsel en, in evolutionair biologische termen, ook bijdragen aan het voortbestaan van de menselijke soort. Net als alle andere levende wezens handelen mensen vanuit hun waarneming en zorgen de filtereffecten ervoor dat ze optimaal kunnen handelen. Framing integreert informatie in een subjectief interpretatief raamwerk en plaatst het op deze manier praktisch in een denkraster. Frames van het framing-effect zijn meestal zeer emotioneel en correleren met de verwachtingen en basisideeën van het individu. Een "ingelijste" stimulus komt automatisch eerder het bewustzijn binnen dan een niet-ingelijste stimulus. Dat vooral persoonlijke verwachtingen en emoties een rol spelen als kaders, heeft te maken met de basisfilters van de menselijke waarneming. Prikkels met een emotionele verwijzing naar het individu, bijvoorbeeld, worden dus waarschijnlijker benadrukt door perceptie, omdat ze eerder als relevant lijken. Op analoge wijze zullen stimuli die aan de verwachtingen voldoen of eerder vastgestelde meningen ondersteunen, waarschijnlijker worden waargenomen. Iemand die bijvoorbeeld een krantenartikel over spelling leest, zal eerder spelfouten in dat artikel opmerken. Dit fenomeen is een voorbeeld van het framing-effect. Framingprocessen vinden niet op een bewust niveau plaats, maar vinden onbewust en automatisch plaats. Daarom vertrouwen de media en advertenties vaak op het framing-effect om bepaalde acties van individuen op gang te brengen en om een bepaald effect met informatie te bereiken.
Ziekten en kwalen
Het framing-effect speelt ook een rol bij de communicatie tussen artsen en patiënten. Vooral in de context van preventieve stappen en screenings gebruiken artsen het framing-effect vaak om gedragsverandering bij patiënten te induceren. De vraag of negatieve framing een hoger effect vertoont voor preventie maatregelen dan positieve framing wordt momenteel besproken. De arts kan bijvoorbeeld de patiënt de voordelen van het nemen van preventieve maatregelen benadrukken maatregelen tegen een bepaalde ziekte. Zo'n benadering is een positieve framing. Hij of zij kan echter net zo goed de negatieve effecten benadrukken die de patiënt zou moeten vrezen als hij of zij zijn of haar huidige levensstijl zou voortzetten. Beide berichten brengen uiteindelijk dezelfde informatie over: ze informeren over de risico's van de betreffende ziekte en roepen op tot preventie. De presentatiewijze zorgt er echter voor dat de patiënt de positief omkaderde informatie als positief en de negatief omkaderde informatie als beangstigend ervaart. In het positief omkaderde informatiepad legt de arts vooral de nadruk op de voordelen die de patiënt zou kunnen halen uit preventief handelen maatregelen In de negatief gekaderde informatie ligt de focus op de mogelijke verliezen als preventieve maatregelen worden afgewezen. De patiënt is nog niet ziek geworden. Om deze reden gaan veel wetenschappers ervan uit dat hij zich op dit punt eerder zal identificeren met de positief omkaderde informatie en om deze reden deze beter waarneemt en absorbeert. Andere wetenschappers benadrukken dat mogelijke verlies-scenario's in wezen meer geneigd zijn om bepaalde karakters te motiveren om te handelen.
