Aangeboren hartafwijkingen

Bijna een op de honderd baby's in Duitsland wordt geboren met een misvorming van de hart- of de schepen in de buurt van de hart- - dat zijn ongeveer 6,000 kinderen per jaar. Enkele van deze hart- defecten worden in de baarmoeder ontdekt, andere pas na de geboorte. De volksgezondheid stoornis veroorzaakt door een aangeboren hartafwijking varieert afhankelijk van de vorm en ernst, en de vooruitzichten op herstel zijn in veel gevallen goed. Aangeboren hartafwijkingen zijn de meest voorkomende aangeboren afwijkingen. Jongens worden iets vaker getroffen dan meisjes.

De fout ligt vaak in de genetische samenstelling

De meeste van deze aangeboren afwijkingen zijn te wijten aan fouten in het genetisch materiaal. Minder vaak loopt het ongeboren kind tijdens zwangerschap door externe invloeden zoals drugs, alcohol, of maternale infecties; in veel gevallen wordt ook uitgegaan van een combinatie van genetische en externe invloeden.

Aangeboren hartafwijkingen

Aangeboren hartafwijkingen kunnen slechts één of meer delen van het hart treffen (bijvoorbeeld de hartkleppen, het interventriculaire septum) en het schepen dichtbij het hart. Bloed de doorstroming is vaak verstoord; bij sommige hartafwijkingen, zuurstofrijk en zuurstofarm bloedmengsel. Aangeboren hartafwijkingen komen in clusters voor samen met andere misvormingen, zoals Downsyndroom​ Er is een verscheidenheid aan milde en ernstige hartafwijkingen, hoewel hun frequentie niet correleert met de ernst: er zijn dus gewone milde en ernstige hartafwijkingen en zeldzame milde en ernstige hartafwijkingen.

Achtergrond van aangeboren vitiatie

In de mens cardiovasculair systeem, de kleine pulmonale circulatie en de grote circulatie, die verantwoordelijk is voor bloed stroom naar het hele organisme, zijn in serie verbonden. Als motor en schakel staat het hart in het middelpunt van dit systeem. Het samenspel van spieracties van de vier belangrijke hartholtes - de twee atria en ventrikels - en gecoördineerde hartklepactiviteit maakt een gerichte bloed stroom, zoals in een mechanische circulatiepomp die een water leidingsysteem.

Normaal zuurstof- uitgeput bloed uit de ledematen en organen stroomt door de aderen naar het rechterhart en wordt gepompt door samentrekking (samentrekking van de spieren) van de rechter atrium en uiteindelijk de rechter hartkamer in de long slagader en dus de pulmonale circulatie​ Daar wordt het mee verrijkt zuurstof uit de lucht die we inademen en stroomt vervolgens via longaders door de linker atrium in de linker hartkamer. Daar de zuurstof-rijk bloed wordt in de aorta gepompt om het organisme te voeden. Het hartseptum scheidt de rechter atrium en ventrikel van de linker atrium en ventrikel, waardoor twee systemen met verschillende drukken worden gescheiden.

Classificatie van hartafwijkingen

Dit complexe systeem is op veel plaatsen vatbaar voor defecten, en dat kan leiden tot aangeboren hartafwijkingen. Afhankelijk van welke structuren beschadigd zijn, variëren de effecten op de cardiovasculaire functie. Een algemene classificatie van aangeboren hartafwijkingen is ook gebaseerd op deze kenmerken:

  • Aangeboren hartafwijkingen zonder kortsluiting tussen de systemische en pulmonale circulatie en dus zonder het mengen van zuurstofrijk en zuurstofarm bloed (dwz zonder shunt).
  • Aangeboren hartafwijkingen met omgekeerde stroom van zuurstofrijk bloed van het linker naar het rechter hart (links-rechts shunt)
  • Aangeboren hartafwijkingen waarbij zuurstofarm bloed uit het rechterhart het linkerhart binnenkomt (rechts-naar-links shunt); de longen worden dus slecht van bloed voorzien en het lichaam wordt niet voldoende van zuurstof voorzien (cyanose)