Als spreekwoordelijke ruggengraat geeft de wervelkolom het lichaam vorm en stabiliteit. Door zijn specifieke vorm kunnen mensen rechtop lopen.
Wat is de wervelkolom?
Het definiëren van de wervelkolom als het axiale skelet van het menselijk lichaam laat zien dat het dient als het centrale verbindings- en ondersteuningselement tussen de schedel, ribben, bekken en ledematen. Het is een constructie van 24 wervels (wervels) en 23 kraakbeenverbindingen (synchondroses), die bovendien wordt gestabiliseerd door een ligamenteus en spierapparaat.
Anatomie en structuur
Schematische anatomische weergave van de wervelkolom en zijn structuur. De wervelkolom vertoont een complexe anatomische structuur. Een wervel bestaat uit Vertebrale lichaam (corpus wervels), wervelboog (arcuswervels) en wervelboogprocessen (processus arcuswervels). De wervellichamen brengen de belasting van het bovenlichaam over op het bekken, waardoor hun omvang van boven naar beneden gestaag toeneemt. EEN wervelboog is een benige gesp aan de achterkant van de wervel die het wervelgat in de vorm van een hoefijzer omsluit. De wervelgaten van alle wervels vormen samen de wervelkanaal, die de spinal cord Bij elk bevinden zich zeven processen wervelboog Van buitenaf zichtbaar en voelbaar zijn de processus spinosi (processus spinosi), die naar achteren uitsteken. Twee transversale processen (processus transversi) wijzen naar rechts en naar links. Ligamenten en spieren zijn bevestigd aan de processus spinosus en transversaal. Twee bovenste en twee onderste gewrichtsprocessen (Processus articulares superiores et inferiores) dienen als verbindingsvlakken tussen de individuele wervels. De wervelkolom is verdeeld in vijf secties: zeven halswervels vormen de cervicale wervelkolom, de thoracale wervelkolom bestaat uit twaalf borstwervels en de lumbale wervelkolom bestaat uit vijf lendenwervels. Neerwaarts is de heiligbeen, waarvan de vijf sacrale wervels met elkaar zijn versmolten. De stuitbeen hieronder bestaat uit vier tot vijf rudimentaire coccygeale wervels. Tussen de wervels bevinden zich de tussenwervelschijven (Disci intervertebrales), die een buitenste ring van vezelkraakbeen en een gelatineuze kern hebben. Hun structuur maakt ze fysiologisch schokken absorbers. De dubbele S-vormige kromming van de wervelkolom is echter de belangrijkste factor die bijdraagt aan het opvangen van schokken tijdens het lopen en dus aan de bescherming van de hersenen De cervicale en lumbale wervelkolom zijn convex naar voren gebogen (lordose), terwijl de thoracale wervelkolom naar achteren gebogen is (kyfose).
Functies en taken
De functie en taken van de wervelkolom zijn divers en van centraal belang. Het vertegenwoordigt een compromis tussen stabiliteit en mobiliteit. Functioneel kan de wervelkolom worden opgedeeld in zogenaamde bewegingssegmenten. Dit betekent elk twee aangrenzende wervels met tussenwervelschijf, wervelboog gewrichten en alle verbindende ligamenteuze en spierstructuren. Bewegingen zijn mogelijk rond drie assen, namelijk flexie naar voren of extensie naar achteren, helling naar de zijkant (lateroflexie) en rotatie om de verticale as. De mate van mobiliteit varieert in de individuele wervelsegmenten. De cervicale wervelkolom is bijvoorbeeld het meest mobiel in alle drie de assen. Ondanks het grote aantal wervels is de thoracale wervelkolom het meest onbeweeglijke gedeelte omdat deze stevig in de thorax is gebonden. Met name in de lumbale wervelkolom is de rotatie zeer beperkt.
Ziekten
Op de leeftijd van 70 jaar ervaart meer dan XNUMX% van de bevolking aanhoudende of episodische ziekten en ongemak in de wervelkolom, veroorzaakt door onjuiste of overmatige belasting, evenals degeneratieve of ontstekingsprocessen. Een veel voorkomende oorzaak van rug pijn is scoliose, wat een laterale kromming van de wervelkolom is. Een kromming tot tien graden is fysiologisch; daarbuiten kunnen klachten zich uitstrekken tot thoracale misvormingen met een handicap hart- en long functie. Een andere bekende klacht is de herniated disc of schijfverzakking. In dit geval zijn delen van het tussenwervelschijf worden in de wervelkanaal door onjuiste belasting en pijnlijke vernauwing van de spinale zenuw lopend Daar. Sensorische en motorische gebreken kunnen ook voorkomen. Als reactie krijgen de rugspieren aan de andere kant vaak krampen en ervaart de patiënt “spit Met toenemende leeftijd, osteoporose komt vaak voor, vooral bij vrouwen. Dit is een pathologisch botverlies door demineralisatie, waardoor het draagvermogen van de wervelkolom wordt verminderd. Dit of bijzonder ernstig trauma kan wervelfracturen veroorzaken, die in het ergste geval de wervelkolom kunnen beschadigen. spinal cord en leiden naar paraplegie Last but not least, calcificaties, zoals bij reumatoïde inflammatoire de ziekte van Bechterew, kan de wervelkolom immobiliseren.
Typische en veel voorkomende ziekten
- Kromming van de wervelkolom
- Ruggenmergletsel (spinaal trauma)
- Wervellichaamfractuur (wervellichaamfractuur)
- Vertebrale gewrichtsartritis
