Wasbord maag

Sixpack, buiktraining, buiktraining, spieropbouwende training, krachttraining, bodybuilding, voeding

Definitie

Het wasbord maag is een informele term voor een sterk getrainde buikspieren bij mensen. Het vertegenwoordigt een spier- en peesplaatsysteem, dat een dwarsspanning van de afzonderlijke delen in het voorste en laterale gebied vertoont. De zichtbaar uitgesproken kromming van de buikspieren, onder het lage lichaamsvet en de huid, wordt horizontaal gedeeld door tussenproduct pezen (Intersectiones tendineae) en verticaal door de linea alba.

Het wasbord maag is dus afhankelijk van de spierdoorsnede van de buikspieren en het lichaamsvet erboven. Verder is de wasbordbuik voor 80% afhankelijk van de juiste voeding en slechts 20% van buikspiertraining. Vanwege de variatie in de incisies van het inter pezen, is het misschien niet eens mogelijk dat mensen een wasbord hebben maag. Sommige mensen zijn genetisch vatbaar voor een "tien-pack". Bij de meeste mensen vormen drie horizontale incisies de wasbordmaag.

Oefeningen

Om een ​​wasbord te bekomen, zowel de rechte, schuine als lagere buik buikspieren moet worden opgeleid. Op de sixpack oefeningen pagina vind je een uitgebreide beschrijving van elk van deze spiergroepen met een bijbehorende foto.

Anatomie

In bredere zin is de wasbordmaag een sterke, buigzame en tegelijkertijd verstelbare gespierde riem die de grote ruimte tussen de onderste thoracale opening, de bovenrand van het bekken en de lumbale wervelkolom vult en zich naar voren uitstrekt vanaf de lumbale ruggengraat naar de middenlijn van het lichaam. Als gevolg van de verbinding van de spieren van de wasbordbuik naar de ribbenkan deze spiergordel voorwaartse, laterale en roterende bewegingen overbrengen op het axiale skelet. Anatomisch correct horen bij een sixpack-maag: noch de piramidespier, noch de lendenspier hebben visuele invloed op de sixpack-maag.

Ze nemen alleen deel aan de ondersteunende, vasthoudende en bewegingsfuncties van de romp. De externe schuine buikspier (M. obliquus externus abdominis) vertegenwoordigt de grootste van alle buikspieren met een vierzijdige dikke plaat van maximaal 0.7 cm en is de meest oppervlakkige. Het is afkomstig van de 5e-12e rib en heeft zijn bevestiging aan de iliacale top, de linea alba en het inguinale ligament.

Innervatie: Nn. intercostales, Th 5-12. De functie van de uitwendige schuine buikspier bij een unilaterale contractie bestaat uit zowel een inclinatie als rotatie van het axiale skelet en de thorax.

Samen met de rechte buikspierzijn de externe schuine buikspieren medeverantwoordelijk voor de buiging van de romp bij bilaterale contractie. De binnenste schuine buikspier (M. obliquus internus abdominis) is de kleinste van de drie laterale buikspieren met een dikte van ongeveer 1 cm en ligt onder de buitenste schuine buikspier. Deze driehoekige buikspier is afkomstig van het oppervlak van de lumbale ruggengraatfascia (Fascia thoracolumbalis), vanuit het midden lip van de iliacale top (Linea intermedia cristae iliacae) en vanaf de laterale helft van het inguinale ligament.

De binnenste schuine buikspier is bevestigd aan de 9e-12e rib en de linea alba. Innervatie: Nn. intercostales, Th 5-12, L1.

De functie van eenzijdige samentrekking van de binnenste schuine buikspier is om de romp naar één kant te kantelen en te draaien. Bij een bilaterale contractie en gefixeerd bekken trekken de interne schuine buikspieren de ribben naar voren en naar beneden, de romp ventraal buigend. De dwarse buikspier (M. transversus abdominis) ligt met een dikte van ca.

0.5 cm trapeziumvormig onder de buitenste en binnenste schuine buikspieren. Het vindt zijn oorsprong aan de binnenkant van de kraakbeen van de 7e-12e rib, van het diepe blad van de lumbale ruggengraatband (Aponeurosis lumbalis), van lip van de iliacale top (Labium internum cristae iliacae) en vanaf de laterale rand van het inguinale ligament. De transversale buikspier heeft zijn gehechtheid aan de linea alba.

Innervatie: Nn. intercostales, Th 7-12, N. iliohypogastricus, N. ilioinguinalis. De functie van de dwarse buikspier bij bilaterale contractie is om de buikholte te verkleinen door aan de ribben naar binnen.

Deze tonus vormt grotendeels de taille. De rechte buikspier (M. rectus abdominis) loopt aan beide zijden van de middenlijn van de buik met ca. 40 cm lang, 7 cm breed en tot 1 cm dik, het ontstaat met zijn drie vlezige tanden aan de buitenkant van de 5e-7e rib kraakbeen en over het zwaardproces van de borstbeen (Proc.

xiphoideus sterni). De basis bevindt zich bij de pubische tuberositas (Tuberculum pubicum) en de symphysis. De rechte buikspier heeft 3-4, tot 1 cm hoge, pezige dwarsribben (Intersectiones tendineae), die de spier in afzonderlijke secties verdelen.

Deze zogenaamde verschuivingen pezen resulteren in de sixpack/ wasbord buik bij goed opgeleide mensen. Innervatie: Nn. intercostales, Th 5-12 De functie van de rechte buikspier in een niet-gefixeerd bekken (bijv. bij het hangen aan een pull-up bars) is om het bekken op te tillen en vast te houden.

Als het bekken echter gefixeerd is (waarbij oorsprong en bevestiging worden omgekeerd), wordt de romp naar voren gekanteld.

• Buitenste schuine buikspier (M. obliquus externus abdominis)
• Interne schuine buikspier (M. obliquus internus abdominis)
• Dwarse buikspier (M. transversus abdominis)
• Rechte buikspier (M. rectus abdominis)
• Piramidale spier (M. pyramidalis)
• Vierkante lumbale spier (M. quadratus lumborum)

Vanuit medisch oogpunt is de beschermingsbuik van groot belang voor het axiale skelet. Hoewel de wervelkolom een ​​vaste, maar op zichzelf zeer beweeglijke ondersteuning van de romp is, brengt deze de volledige belasting van de bovenste helft van het lichaam over op de bekkengordel.

Het axiale skelet moet alle bewegingen van het bekken in de heup volgen gewrichten ten opzichte van de onderste ledematen en bevindt zich daarom in een constant onstabiel evenwicht. Om dit onstabiel te maken evenwicht tussen de wervelkolom, de romp en de onderste ledematen om te kunnen functioneren, is een sterke musculatuur vereist. De volledige buikspieren met zijn tegenhangers, de erector spinae, de lumbale spier (psoas-spier) en de ribsteun (scalenus anterior, medius en posterior), moeten worden benadrukt.

De wervelkolom is daarom constant onderhevig aan het spel en het tegenspel van deze spieren, die zich dorsaal en ventraal van de wervelkolom bevinden, waardoor de mogelijkheid van voor- en achterwaarts vallen wordt uitgesloten. Het wordt daarom vaak vergeleken met een scheepsmast, die alleen rechtop kan worden gehouden door het spiertractiesysteem. Als er sprake is van een spieronbalans in het spiertractiesysteem, heeft dit invloed op de positie en beweeglijkheid van de scheepsmast (de wervelkolom) en veroorzaakt dit langdurige klachten.

In de regel vertonen de buikspieren spiertekorten in verhouding tot hun tegenhangers in de romp. Met zulke spieronevenwichtigheden het is cruciaal om ze zo vroeg mogelijk op te sporen en te elimineren. Veel mensen met rug pijn laten precies dit fenomeen zien.

Om klinische afwijkingen zoals een hernia of chronische rugklachten met degeneratieve slijtage te voorkomen, is het des te belangrijker om de spieren van een wasbordmaag te trainen. Een andere reden voor een sixpack is het esthetische aspect. De mens bevindt zich tegenwoordig in een samenleving waar het gaat om zien en gezien worden.

De uiterlijke verschijning beïnvloedt instinctief de kijker. Iemand die op de zijne let dieet en oefeningen zal zijn lichaam er ook goed uitzien in een pak tijdens een sollicitatiegesprek. Hierdoor wordt niet alleen direct op het strand aandacht besteed aan de wasbordmaag, maar kan de kijker ook een beeld krijgen van de persoon in het pak voor hem. Een wasbordbuik verhoogt het zelfvertrouwen, wat weer leidt tot een sterke uitstraling. Opgemerkt moet worden dat een sixpack niet alleen een positief effect heeft als het wordt gezien, maar ook de persoon begeleidt en positief beïnvloedt in het dagelijks leven.