Effect op de nieren | Effect van alcohol - invloed op de verschillende organen

Effect op de nieren

Alcohol beïnvloedt het hormoon evenwicht in de nieren. Alcoholgebruik remt de aanmaak van het antidiuretisch hormoon (ADH, voorheen vasopressine). Het hormoon wordt geproduceerd in de hypothalamus en vervult regelgevende taken in het water evenwicht.

ADH heeft een antidiuretisch effect. Dit betekent dat het ervoor zorgt dat water via waterkanalen (aquaporines) opnieuw in de nieren wordt opgenomen. Dit betekent dat het lichaam zo min mogelijk water verliest met de urine.

Alcohol remt nu echter de afgifte van ADH. Het gevolg is dat er meer water via de nieren wordt uitgescheiden. Dit verklaart ook waarom je vaak naar het toilet moet als je alcohol drinkt. Dit effect van alcohol op de nieren kan leiden tot uitdroging (verlies van water). Dit verklaart de uitgesproken dorst die veel mensen de dag na het drinken ervaren, de zogenaamde ‘after thirst’.

Effect op het maagdarmkanaal

Ongeveer een kwart van de alcohol komt binnen bloed door de maag voering, de meerderheid door de dunne darm. Aanvankelijk leidt de alcohol in het maagdarmkanaal tot een verhoging bloed circulatie. Er worden meer producten gevormd in de maag en darmwanden, zoals spijsvertering enzymen en zoutzuur, dat in grote hoeveelheden in het maagsap aanwezig is.

Op middellange termijn leidt dit tot hyperaciditeit in de maag. Als alcohol gedurende een lange periode in grote hoeveelheden wordt geconsumeerd, kan de acidose kan complicaties veroorzaken. Het lichaam neemt de beschikbare mineralen in grote hoeveelheden op en valt uiteindelijk terug op de mineralendepots in de botten om in zijn behoeften te voorzien. als het botmetabolisme ernstig verstoord is, osteoporose kan ontwikkelen.

Op de lange termijn irriteert alcoholgebruik sterk de maagwand en grote hoeveelheden maagzuur zijn geproduceerd. Dit leidt vaak tot een acute ontsteking van het maagslijmvlies (gastritis). Als u uw levensstijl niet verandert en regelmatig alcohol blijft drinken, kan de ontsteking van het maagslijmvlies chronisch worden.

Chronische gastritis verhoogt het risico op het ontwikkelen van een maagzweer. Andere delen van de darm kunnen ook ontstoken raken. Acute darmontsteking kan karakteristieke gastro-intestinale klachten veroorzaken zoals misselijkheid, braken en diarree. Bovendien wordt het vermogen van het maagdarmkanaal om voedsel te gebruiken op de lange termijn aangetast.

  • Misselijkheid na alcoholgebruik
  • Ontsteking van de darm