Wanneer heb ik antibiotica nodig?
antibiotica zijn medicijnen die kunnen worden gebruikt tegen ontstekingen veroorzaakt door bacteriën Afhankelijk van de oorzaak van appendicitis, het gebruik van antibiotica kan handig zijn. Als de appendix wordt geblokkeerd door ontlasting, knikken of vreemde voorwerpen zoals fruitpitten, kan bacteriële ontsteking van de appendix optreden.
In milde gevallen van appendicitis, kan het raadzaam zijn om te geven antibiotica aan de getroffenen en zo de infectie bestrijden. In deze situatie zouden de risico's van een operatie worden geëlimineerd. In gecompliceerde gevallen echter, waarbij er een mogelijk risico op perforatie en dus levensbedreigend is buikvliesontstekingmoet de appendix operatief worden verwijderd.
Antibiotica kunnen ook worden gebruikt na het verwijderen van een appendix, bijvoorbeeld bij wondinfecties. Afhankelijk van welke bacteriële pathogenen verantwoordelijk zijn voor de ontsteking, kunnen verschillende antibiotica worden gebruikt. Betalactam-antibiotica, die de bacteriën van het opbouwen van een celwand, worden meestal gebruikt.
Amoxicilline wordt vaak samen met clavulaanzuur toegediend. Het antibioticum cefotaxim kan ook worden gebruikt. Zodra er symptomen optreden, dient de betrokkene een arts te raadplegen en de beslissing of en zo ja welk antibioticum moet worden overgelaten aan de arts.
Home remedies
If appendicitis aanwezig is, moet de appendix zeker operatief worden verwijderd, omdat er een risico op levensbedreiging bestaat buikvliesontsteking Er zijn echter verschillende huismiddeltjes beschikbaar om de symptomen van appendicitis. wonderoliestimuleert bijvoorbeeld de spijsvertering en kan worden ingenomen bij constipatie of als een kompres op de buik aangebracht. Gemberthee en knoflook hebben ontstekingsremmende eigenschappen en kunnen helpen verlichten pijn en misselijkheid bij blindedarmontsteking. Citroen en munt kunnen ook de spijsvertering stimuleren en verminderen pijn.
Appendicitis bij kinderen
Appendicitis bij kinderen is van groot belang, aangezien de meeste waargenomen gevallen voorkomen bij kinderen en adolescenten. Jaarlijks gaan in Duitsland ongeveer 28,000 kinderen tot 15 jaar voor appendicitis naar het ziekenhuis, 38% van alle appendectomieën wordt uitgevoerd in de groep van 5 tot 19-jarigen. Kinderen onder de twee jaar worden doorgaans niet ziek, jongens worden vaker getroffen dan meisjes.
De diagnose is echter vaak moeilijker bij kinderen dan bij volwassenen. Enerzijds komt dit doordat een kind er vaker over klaagt pijn in de buik, wat meestal onschadelijk is. Ouders kunnen dus het kind ontslaan pijn even banaal als het probleem ernstiger is.
Aan de andere kant kan een kind niet op dezelfde gedifferentieerde manier communiceren als ouderen. Het type pijn en het optreden van de pijn zijn echter belangrijke indicaties voor het vermoeden van appendicitis. Men zal echter snel merken of het normaal is pijn in de buik of dat het kind kronkelt van de pijn.
Als de pijn langer dan drie uur aanhoudt en ernstiger wordt, moet de frequentie van deze ziekte bij het kind worden verduidelijkt. Andere typische tekenen van appendicitis bij kinderen is er een uitgesproken gevoeligheid voor aanraking en weigering om te eten. Zelfs als een kind minder speelt dan normaal, kan dit worden geïnterpreteerd als een teken van appendicitis.
Gebogen lopen en liggen wordt bij kinderen waargenomen om de gespannen en pijnlijke buikwand te ontspannen. Deze verdedigingsspanning komt bijvoorbeeld niet voor bij gastro-intestinale infecties. Fever wordt vaak toegevoegd.
Bij kleine kinderen kunnen de symptomen zwakker zijn, wat de diagnose nog moeilijker maakt. Het is in ieder geval belangrijk om altijd te observeren pijn in de buik bij het kind en om aandacht te besteden aan het gedrag van het kind. De behandeling bestaat altijd uit een operatie waarbij de appendix wordt verwijderd. In tegenstelling tot de open chirurgie die vroeger gebruikelijk was, wordt tegenwoordig minimaal invasieve “kijkoperatie” gebruikt. Blindedarmontsteking is goed te behandelen door slechts een kleine incisie te maken, meestal ter hoogte van de navel zonder een later zichtbaar litteken.
Alle artikelen in deze serie:
