Diabetes
Diabetici vormen een bijzonder gevoelige risicogroep voor een bepaalde ziekte of gevolgschade aan het oog. De ziekte hier heet "diabetische retinopathie“. Sinds suikerziekte mellitus is geen acuut voorkomende ziekte, maar eerder een langzaam, verraderlijk proces dat uiteindelijk vrijwel alle delen van ons lichaam treft. Het is geen ziekte van het oog, maar eerder van het hele lichaam.
Het heeft natuurlijk ook impact op de ogen. Het echte probleem voor diabetici is het permanent verhoogde probleem bloed suikerniveaus, die in de loop van de jaren schade en pathologische veranderingen in het bloed veroorzaken schepen door het hele lichaam. In het oog betekent dit dat het kleine bloed schepen van het netvlies sluiten na verloop van tijd, waardoor het netvlies niet meer van voldoende bloed en voedingsstoffen kan worden voorzien en de extreem gevoelige visuele receptoren afsterven. bloed schepen zelf poreus worden en lekken, ze lekken en het bloed kan op deze punten in het glaslichaam lekken, wat extra schade aan het gevoelige oog veroorzaakt.
Het gevaarlijke aan diabetische retinopathie is ook dat de getroffen personen meestal de nogal verraderlijke processen verbergen die langzaam beginnen, en zelfs als hele delen van het gezichtsveld al zouden falen, de menselijke hersenen is nog steeds in staat deze blinde vlekken te verdoezelen en te vullen met de informatie van het tweede oog. In de vroege stadia van diabetische retinopathiekunnen schommelingen in gezichtsvermogen en gezichtsscherpte een eerste indicatie geven van de pathologische processen. Als de ziekte al geavanceerder is en de schade aan de visuele cellen groter is, neemt het zicht af en wordt het beeld wazig en vervormd (dit wordt metamorfopsie genoemd).
Als er veel bloeding in het netvlies is, kan het zicht soms volledig verloren gaan. Daarom is het voor diabetici uitermate belangrijk om hun oogarts voor een oftalmoscopie op regelmatige basis, dwz tenminste eenmaal per jaar. Als een beginnende diabetische retinopathie al is gediagnosticeerd, zijn de controles nauwer verweven, meestal om de zes maanden of zelfs eenmaal per kwartaal. Zelfs als de patiënt nog geen symptomen heeft opgemerkt, moeten deze bestelde controles zeker worden uitgevoerd.
Alle artikelen in deze serie:
