Vruchtwater embolie is een gevaarlijke complicatie tijdens de bevalling. Het heeft betrekking op vruchtwater wordt gewassen in de bloedbaan van de moeder.
Wat is vruchtwaterembolie?
Vruchtwater embolie staat ook bekend als het vruchtwaterinfusiesyndroom. Dit verwijst naar een speciaal type embolie dat gebeurt tijdens het geboorteproces. Tijdens de bevalling wordt vruchtwater uit de baarmoeder komt in de bloedbaan van de zwangere vrouw. Dit resulteert in de obstructie van capillairen of pulmonaal arteriolen, die op zijn beurt de bloed stollingssysteem. Vruchtwaterembolie komt zelden voor. Het duurt echter meestal ernstig en kan voor de getroffen vrouw de dood tot gevolg hebben. In het geval van overleving is er een risico van hersenen schade aan zowel moeder als kind. Vruchtwaterembolie is zeldzaam. Volgens schattingen komt deze bijzondere vorm van embolie slechts in 2 tot 8 gevallen per 100,000 geboorten voor. Bij 25 tot 34 procent van alle getroffen vrouwen vindt de dood plaats in het eerste uur. Slechts 16 tot 20 procent overleeft de vruchtwaterembolie. In 70 procent van alle gevallen manifesteert de embolie zich al tijdens de geboorte. Negentien procent lijdt aan de complicatie tijdens een keizersnede en 11 procent tijdens een vaginale bevalling. Het kind wordt ook bedreigd door vruchtwaterembolie. Zo sterft ongeveer de helft van alle getroffen baby's.
Oorzaken
De exacte oorzaken van vruchtwaterembolie konden tot nu toe niet precies worden vastgesteld. Het vertegenwoordigt een bijzondere vorm van longembolie Het contact van vruchtwatercomponenten met de bloedbaan van de moeder is hiervoor verantwoordelijk. Aangezien het breken van de vliezen in de meeste gevallen op hetzelfde moment plaatsvindt, vermoeden sommige artsen dat dit een mogelijke trigger van de embolie is. Aan de andere kant zijn er tal van reacties die duidelijk verder gaan dan een gewone embolie. Tijdens een vruchtwaterembolie kan het vruchtwater het veneuze systeem van de zwangere vrouw binnendringen via een open gedeelte van de placenta Soms echter verwondingen aan de baarmoederhals bloed schepen of de veneuze plexus van de baarmoeder zijn ook de oorzaak van het binnendringen van vruchtwater. Vanuit het veneuze systeem dringt het vruchtwater de longslagaders binnen. Het komt ook het lichaam binnen circulatie via shunts in de longen. De exacte mechanismen die de ontwikkeling van vruchtwaterembolie bevorderen, zijn niet goed begrepen. Bovendien is niet elk contact tussen vruchtwater, evenals de componenten ervan, en dat van de moeder circulatie resulteert in een gevaarlijke embolie. Er zijn een paar risicofactoren die de ontwikkeling van vruchtwaterembolie kunnen veroorzaken. Deze omvatten alle ziekten of processen waardoor verhoogde arbeid wordt veroorzaakt. Typisch risicofactoren omvatten breuk van de vliezen, uterusruptuur, verwondingen tijdens de bevalling zoals een cervicale traan of vaginale traan, keizersnede, en vaginale chirurgische bevalling. Andere mogelijke triggers zijn onder meer letsel aan de uteriene veneuze plexus, voortijdige loslating van de placentaintra-uteriene vruchtdood, of administratie of anticonceptiva.
Symptomen, klachten en tekenen
De diagnose vruchtwaterembolie moet snel worden gesteld vanwege de gevaarlijke aard van de complicatie. De voorwaarde manifesteert zich aanvankelijk door voorlopige signalen zoals moeilijkheid ademhaling, trillingen, een gevoel van kouden verminderd gevoel in de vingers. Getroffen vrouwen ervaren ook niet-specifieke angst en innerlijke rusteloosheid, vaak geassocieerd met misselijkheid en braken Deze eerste tekenen treden meestal plotseling op en houden enkele minuten tot vier uur aan voordat de acute symptomen optreden. In de vroege stadia vertonen patiënten symptomen zoals toevallen en kortademigheid met cyanose. Schok tekenen zoals problemen met de bloedsomloop of zelfs bewustzijnsverlies komen ook voor. Bij meer dan de helft van de vrouwen pijn op de borst is ook aanwezig. Als deze eerste fase wordt overleefd, is de tweede fase bloeden en tenslotte hemorragisch schokken, die zich manifesteert door duizeligheid en instorting van de bloedsomloop, naast andere symptomen, en is vaak fataal. In het late stadium van vruchtwaterembolie ontwikkelt zich een ademhalingsnoodsyndroom, in de loop waarvan longoedeem ontwikkelt. Begeleidende hyperfibrinolyse treedt op, vaak resulterend in falen van meerdere organen De afzonderlijke fasen van de ziekte vloeien soepel in elkaar over en treden binnen enkele uren op. zuurstof levering leidt tot hartritmestoornissen en uiteindelijk tot de dood. Bovendien merken patiënten meestal ongewoon sterk op contracties De aangedane moeder lijdt ook aan verwarring, angst en stuiptrekkingen. Uiteindelijk verliest ze het bewustzijn. Soms braken or rillingen komen ook voor. In ernstige gevallen bestaat er een dreiging van ademhalings- en bloedsomloopstilstand.
Type cursus
Vruchtwaterembolie verloopt in twee fasen:
Tijdens de eerste fase is er een obstructie van de arteriële longbaan waarvoor de componenten van het vruchtwater verantwoordelijk zijn. Dit resulteert in vasoconstrictie (vasoconstrictie) en pulmonaal hypertensie De blokkering van de long schepen vermindert de vuldruk en het hartminuutvolume. Dit resulteert in cardiogeen schokken De tweede fase vindt plaats na 30 minuten tot drie uur. Tijdens deze fase treedt ernstige bloeding op als gevolg van gegeneraliseerde coagulatie en consumptiecoagulopathie. De moeder kan hierdoor overlijden als gevolg van een hemorragische shock. Bovendien is een ademhalingsnoodsyndroom inclusief longoedeem is gezien. Niet zelden is de schok fataal falen van meerdere organen.
Complicaties
Als er geen vruchtwaterembolie wordt vastgesteld en de behandeling daarom uitblijft, is de kans op overlijden 100 procent. De enige mogelijkheid om te overleven - voor zowel moeder als pasgeboren kind - ligt in een intensieve medische behandeling. In dit geval moet de diagnose zeer snel worden gesteld. Zonder snelle interventie zal er sprake zijn van ademnood, shock, die op zijn beurt zal resulteren in een stopzetting van de bloedsomloop. Het binnendringen van het vruchtwater - inclusief vaste componenten - in de bloedbaan van de moeder veroorzaakt bloedvergiftiging Deze vergiftiging treft het hele lichaam. Zonder behandeling stort het lichaam van de vrouw in zeer korte tijd in als gevolg van het falen van meerdere organen. De ziekte zelf is niet te behandelen, alleen de symptomen ervan. Vanwege verminderd zuurstof levering en uitval van de bloedsomloop, evenals de immuunsysteemis neurologische schade de meest voorkomende complicatie. Dit heeft gevolgen voor zowel de moeder als het kind. Weefsel in de keel kan worden verwond als een complicatie van de intubatie nodig - om ervoor te zorgen ademhaling. Talrijk drugs worden toegediend om tegen te gaan hart- mislukking en een immunologische afweerreactie. Deze kunnen bijwerkingen veroorzaken en op hun beurt leiden tot orgaanschade. Om de kansen voor moeder en kind te vergroten, een noodgeval keizersnede wordt meestal uitgevoerd. Als complicatie kan verdere bloeding van de baarmoeder en aanpassingsproblemen (gebrek aan ademhaling, hartritmestoornissen) van de pasgeborene kan voorkomen. Als de vruchtwaterembolie zich ontwikkelt tijdens zwangerschap en dit vereist een spoedkeizersnede, complicaties kunnen optreden voor de premature baby. Deze manifesteren zich als aanpassingsproblemen en vaak orgaanfalen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Een zwangere vrouw moet over het algemeen een arts raadplegen als ze denkt dat er iets mis is met haar of haar baby. Als er een diffuus gevoel is van complicaties, ongebruikelijke veranderingen of angst, moet een arts worden geraadpleegd voor controles. Als er tekenen zijn zoals verwarring, een aanhoudend gevoel van spanning, malaise of algemene zwakte, overleg met een arts is vereist. Herhaald braken gedurende de dag of tijdens de bevalling, hoofdpijn, misselijkheid of een sterk gevoel van koud, worden als ongebruikelijk beschouwd en moeten worden verduidelijkt. Als er zijn rillingen of een verhoogde lichaamstemperatuur is een arts nodig. Als verminderde ademhaling, intermitterende ademhaling of ademhalingsstilstand optreedt, is zo snel mogelijk een doktersbezoek nodig. Er is een dreiging van levensbedreiging voorwaarde zowel voor de aanstaande moeder als voor het kind. Bij problemen met de bloedsomloop, hoge bloeddruk of een pols die nauwelijks kan worden gevoeld, moet een arts worden gebeld. Verkleuring van de huid, zwelling of andere huidveranderingen moet aan een arts worden voorgelegd. Blauwe verkleuring van de huid is van bijzonder belang. Als het zich voordoet, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Als de bevalling in een intramurale setting plaatsvindt, worden de symptomen meestal door de verloskundigen waargenomen en onmiddellijk aan een arts gemeld. Bij een thuisbevalling hebben de aanstaande moeder en de aanwezigen een verhoogde zorgplicht en moeten zij direct reageren.
Behandeling en therapie
Het is niet mogelijk om een vruchtwaterembolie causaal of specifiek te behandelen. Dus symptomatisch intensief medisch therapie wordt meestal gegeven. Het doel is om het voorwaarde van de getroffen moeder. Voor de meeste patiënten steekt de behandelende arts een holle plastic sonde door de neus- or mond Van daaruit plaatst hij de buis in de luchtpijp om te voorzien kunstmatige beademing De patiënt krijgt een infuus om het naar binnen vallen tegen te gaan bloed druk. Ze krijgt ook drugs om gelijk te voorkomen hart- mislukking. glucocorticoïden worden ook beheerd. Als de toestand van de patiënt kan worden gestabiliseerd, kan een vaginale bevalling worden uitgevoerd. Als er daarentegen na ongeveer vijf minuten geen verbetering is, moet een spoedkeizersnede worden uitgevoerd om het kind te redden. Op deze manier heeft de moeder kansen op cardiopulmonaal reanimatie zijn groter. Nadat de baby is geboren, krijgt de moeder het hormoon oxytocine door infusie om atonische postpartum bloeding te voorkomen. Oxytocine wordt meestal gecombineerd met de cervicale alkaloïde methylergometrine. Deze drugs kan worden gebruikt om samentrekking van de baarmoeder te bevorderen, wat leidt tot een afname van bloedingen.
Vooruitzichten en prognose
De timing van interdisciplinaire zorg voor de zwangere is cruciaal bij het bepalen van de prognose. Met een snelle diagnose en onmiddellijke uitgebreide medische behandeling, de volksgezondheid De toestand van de aanstaande moeder kan worden gestabiliseerd. Er is een goede prognose voor zowel de moeder als het kind. Hoe meer tijd er verstrijkt, hoe groter de kans dat er een levensbedreigende aandoening zal optreden. De zwangere vrouw loopt het risico op shock, ademnood en circulatiestilstand. Haar leven en dat van het ongeboren kind worden dus acuut in gevaar gebracht. Een keer bloedvergiftiging is ingetreden, verslechtert de prognose binnen enkele minuten. Als het kind zich al in een ontwikkelingsfase bevindt waarin het kan overleven, wordt in veel gevallen direct een keizersnede gestart. Hierdoor loopt het leven van het kind gevaar en krijgt het de eerste dagen of weken van zijn leven intensieve medische zorg. Latere gevolgen moeten op individuele basis worden beoordeeld. Als het zwangerschap vergevorderd is, kan de pasgeborene vaak na een paar weken symptoomvrij worden ontslagen. De moeder van het kind wordt symptomatisch behandeld, omdat er geen therapeutische vorm van vruchtwaterembolie is. Als de symptomen verdwijnen, is er ook een goede kans op herstel. Desalniettemin bestaat de mogelijkheid dat er in veel gevallen gevolgschade ontstaat als gevolg van de medische behandeling. Deze omvatten levenslange organische aandoeningen.
het voorkomen
Er zijn geen preventieve maatregelen maatregelen om vruchtwaterembolie te voorkomen.
Nazorg
In het geval van vruchtwaterembolie zijn er meestal geen speciale nazorgmogelijkheden voor de getroffen persoon. Deze zijn echter ook niet nodig, aangezien vruchtwaterembolie in de eerste plaats direct door een medische professional moet worden behandeld om het overlijden van het kind en dat van de moeder te voorkomen. Tijdens het proces kan er geen zelfgenezing zijn. Als deze klacht niet op tijd wordt behandeld, overlijdt de moeder meestal aan deze complicatie. In dit geval wordt de behandeling direct tijdens de bevalling uitgevoerd door middel van een chirurgische ingreep. In ieder geval moet de moeder na de operatie rusten en voor haar lichaam zorgen. Inspanningen of andere stressvolle activiteiten moeten in ieder geval worden vermeden. Sportieve activiteiten moeten in ieder geval worden vermeden. In veel gevallen is het zelfs na de behandeling van vruchtwaterembolie nodig om door een arts te worden onderzocht, omdat de ziekte ook de hart- Over het algemeen moet het hart daarom regelmatig worden onderzocht. Vaak is de patiënt ook afhankelijk van medicatie. In dit geval moet voor regelmatige inname worden gezorgd. Als de vruchtwaterembolie op tijd wordt behandeld, wordt de levensverwachting van de moeder en het kind niet verminderd.
Wat u zelf kunt doen
Zelfhulp is niet mogelijk in geval van vruchtwaterembolie, alleen onmiddellijke intensieve medische zorg kan het leven van moeder en kind redden, niet-herkende en onbehandelde vruchtwaterembolie zal onvermijdelijk zijn leiden Als de zwangere vrouw plotseling kortademigheid en tekenen van shock ervaart, blauwe verkleuring van de huid en gedeeltelijke verwarring, een vruchtwaterembolie wordt dringend vermoed. Reacties bij vruchtwaterembolie zijn meestal ernstiger dan bij een normale embolie, maar niet alle symptomen hoeven samen voor te komen. Individuele symptomen kunnen ook ontbreken. Als er een vermoeden bestaat van een vruchtwaterembolie op basis van individuele symptomen, is onmiddellijk medische hulp vereist. Als de vrouw al in het ziekenhuis of in een andere medische instelling ligt, kan van daaruit snel hulp worden geboden maatregelen kan worden gestart. De noodzakelijke hulp van thuis uit is problematischer, omdat voor de leek niet herkenbaar is welke ziekte het is. Om deze reden is het noodzakelijk om onmiddellijk de spoedarts te waarschuwen als er individuele tekenen optreden, die vervolgens zorgt voor opname van de patiënt in een ziekenhuis. Dit is de enige manier om het leven van moeder en kind te redden in geval van vruchtwaterembolie.
