Pijnstillers zijn onderverdeeld in drie groepen: niet-opioïde, zwak opioïde en sterk opioïde. De aanpak van pijn management is om te beginnen met de eerste groep om pijn te verlichten. Als de medicijnen en doseringen in de eerste groep niet meer voldoende zijn, gaat de patiënt door naar de volgende classificatiegroep, mogelijk tot de derde groep van sterke opioïden. Dit bevat tramadol.
Wat is tramadol?
tramadol is een centraal werkend pijn verlichter gebruikt voor matige tot ernstige pijn. tramadol is een centraal werkend pijn verlichter die wordt gebruikt voor matige tot ernstige pijn. Tramadol valt hier in de middelste of tweede groep van pijnmedicatieclassificaties. Het is een voorgeschreven medicijn. Er zijn maar weinig farmaceutische bedrijven die de tablets in twee lagen, dus het is ook mogelijk om de dosis hier. Tramadol is een van de weinige opioïden die ook intraveneus kunnen worden toegediend, wat vooral gunstig is na een operatie of als een behandeling met hogere doses over een langere periode, vooral hier weer vanwege de onmiddellijke begin van de actie.
Farmacologische werking
Tramadol is een centraal werkend analgeticum, wat betekent dat het zijn analgetische effect bereikt door zich te koppelen aan zenuwcellen van de spinal cord en hersenen Het schakelt effectief bepaalde pijnreceptoren uit of sluit de gevoeligheid af, wat resulteert in vrijwaring van pijn gedurende een bepaalde periode omdat de pijn niet langer wordt waargenomen. Maar dit is niet het enige werkingsmechanisme van de stof. Tramdol zorgt ervoor dat de heropname van noradrenaline wordt geremd en dat er een iets verhoogde afgifte van is serotonine Dit leidt ook tot een lichte antidepressivum effect van het medicijn. Ondanks zijn centraal werkende eigenschap is Tramdol niet geschikt voor alle vormen van pijn. Er is bijvoorbeeld een lage werkzaamheid in spierpijn of zeker pijn in de buik Vaak zijn er bedenkingen bij de behandeling opioïden en het is te laat om een dergelijk medicijn te overwegen. echter, de drugs kan lange tijd worden gebruikt zonder de ontwikkeling van tolerantie, wat een dosis toename onvermijdelijk. Als een dosis verhoging is noodzakelijk met tramadol, meestal omdat de pijn van de patiënt erger is geworden.
Medisch gebruik en toepassing
Opioïde analgetica hebben een speciale betekenis in pijntherapie en hebben een uitstekend effect bij verschillende vormen van pijn. Tramadol wordt vaak gebruikt bij de behandeling van tumorpijn en vaak voor ernstiger pijn in de rug Tramadolhydrochloride wordt in druppelvorm of als tablet toegediend - in dit geval meestal met twee werkingsniveaus. Druppels moeten vaak worden ingenomen, maar ze hebben het voordeel dat het pijnverlichtende effect zeer snel optreedt. In het geval van de zogenaamde aanhoudende afgifte tablets, een deel van het actieve ingrediënt komt onmiddellijk vrij en het andere deel wordt pas geleidelijk afgegeven over een langere periode in het lichaam. Dit heeft het voordeel van een lange werkingsperiode, maar in de overgrote meerderheid van de gevallen kan de dosering alleen worden aangepast door de dosis te veranderen wanneer het recept wordt verstrekt, aangezien de meeste pijn bij aanhoudende afgifte tablets kan niet worden verdeeld.
Risico's en bijwerkingen
Tramdol heeft een lage orgaantoxiciteit. Dat wil zeggen, er is minder maag, darm, leverinvestering veilig is en u uw kans vergroot op nier schade dan bij veel andere pijnstillers. Er kunnen echter voornamelijk bijwerkingen optreden na inname van het medicijn misselijkheid en soms braken - vooral in verband met verhoogde fysieke activiteit - evenals duizeligheid en duizeligheid en wazig zien. Daarom dient men zich te onthouden van autorijden of het bedienen van machines tijdens het gebruik van tramadol, vooral tijdens de eerste gebruiksperiode, aangezien de bijwerkingen kunnen toenemen. Andere minder vaak voorkomende bijwerkingen zijn onder meer hoofdpijn, veranderingen in eetlust, valse sensaties, vertraagd ademhaling en coördinatie problemen. Overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel tramadol kan allergische reacties veroorzaken zoals jeuk, kortademigheid en schokken reacties. Als deze bijwerkingen optreden, bel dan onmiddellijk een arts of de hulpdienst. Bij sommige patiënten treedt afhankelijkheid op, vooral na langdurig gebruik; dit is vooral waargenomen wanneer het medicijn abrupt wordt stopgezet. De verschijnselen van ontwenning zijn voornamelijk: angst, nervositeit, beven en hyperactiviteit. Heel zelden, paniekaanvallen, hallucinaties, valse gewaarwordingen zoals tintelingen en spierpijnen gevoelloosheid of oorsuizen zijn ook gemeld. Deze bijwerkingen na stopzetting kunnen grotendeels worden voorkomen door een aangepaste dosisverlaging.
