Wat is angiografie?
Angiografie is een radiologisch onderzoek waarbij de vaten worden gevuld met contrastmiddel om ze met behulp van röntgenstraling, magnetische resonantie beeldvorming of computertomografie zichtbaar te maken en weer te geven in een zogenaamd angiogram. Afhankelijk van het onderzochte type vaartuig wordt onderscheid gemaakt:
- Angiografie van de slagaders (arteriografie)
- Angiografie van de aderen (flebografie)
- Angiografie van de lymfevaten (lymfografie)
Wanneer doe je een angiografie?
Angiografie: hart
Angiografie van het hart wordt ook wel coronaire angiografie genoemd. Het visualiseert de kransslagaders, die veranderd of geblokkeerd kunnen zijn als onderdeel van coronaire hartziekte of een hartaanval. Het kan ook de interne ruimtes van het hart visualiseren en hun grootte en functie beoordelen.
Angiografie: oog
Angiografie: Hersenen
Cerebrale angiografie (lat. Cerebrum = hersenen) wordt gebruikt om de bloedvaten in de hersenen in beeld te brengen, evenals de bloedvaten die de nek voeden. Dit gebeurt bijvoorbeeld als er een vermoeden bestaat van een hersentumor, een hersenbloeding of vaatziekten in het schedelgebied.
Angiografie: benen
Als er sprake is van een intolerantie voor contrastmiddelen, kan CO2-angiografie ook op de benen worden uitgevoerd. In dit geval wordt het contrastmiddel vervangen door kooldioxide.
Wat wordt er gedaan tijdens een angiografie?
Vóór het eigenlijke onderzoek zal uw arts een medische voorgeschiedenis afnemen en de risico's en voordelen van de procedure uitleggen. Daarnaast worden uw bloedwaarden gemeten.
Ten slotte wordt de katheter verwijderd en wordt er een drukverband over de prikplaats aangebracht.
Een bijzondere vorm is digitale subtractie-angiografie (DSA), waarbij zowel voor als na contrastverdeling beelden worden gemaakt. Een computer verwijdert identieke gebieden op beide afbeeldingen. Wat overblijft zijn de met contrastmedium gevulde vaten, zodat deze bijzonder duidelijk zichtbaar zijn.
Time-of-flight MR-angiografie (TOF-angiografie) vereist geen contrastmiddel, omdat hier de beelden worden gecreëerd door vers instromend bloed te magnetiseren. Hierbij wordt gebruik gemaakt van het feit dat hemoglobine (het ijzerhoudende rode bloedpigment) verschillende magnetische eigenschappen heeft wanneer het wordt geladen of ontladen met zuurstof. TOF-angiografie wordt specifiek gebruikt wanneer bloedvaten in de schedel moeten worden onderzocht.
Angiografie is een relatief ongecompliceerd onderzoek. Wanneer het contrastmiddel wordt ingespoten, kan er een gevoel van warmte of een onaangename smaak in de mond ontstaan. Deze onschuldige bijwerkingen verdwijnen direct na de injectie.
Een vaatpunctie kan leiden tot bloedingen, blauwe plekken, trombose (afsluiting van bloedvaten als gevolg van een bloedstolsel op de plaats waar het bloedstolsel is ontstaan) of embolie (afsluiting van bloedvaten als gevolg van een elders gevormd bloedstolsel), vaatletsel of infectie.
