Typische tekenen van angina pectoris
De eerste tekenen van angina pectoris wordt meestal duidelijk tijdens fysieke inspanning of psychologische stress. In dergelijke situaties neemt de zuurstofbehoefte van het lichaam toe. Als gevolg hiervan is het hart- moet meer pompwerk verrichten, wat op zijn beurt een beter vereist bloed levering aan de hart-.
Het nam echter toe bloed levering aan de hart- spieren is niet mogelijk vanwege coronair slagader ziekte, waardoor het hart zuurstofgebrek krijgt. Dit veroorzaakt plotseling steken of dof pijn in de borst Oppervlakte. Typisch, een sterk gevoel van beklemming in de borst gebeurt tegelijkertijd, wat extra veroorzaakt ademhaling moeilijkheden.
Als coronaire hartziekte verergert, angina pectoris-aanvallen komen voor bij lagere stressniveaus. In bijzonder ernstige stadia kunnen symptomen ook in rust optreden. Een toename van pijn en beklemming bij elke aanval geeft ook aan dat de ziekte vordert. Als de symptomen in de loop van de tijd niet veranderen, duidt dit waarschijnlijk op stabiel angina pectoris, waarbij de ziekte niet vordert.
Oorzaken van angina pectoris
Angina pectoris (pijn op de borst) is het belangrijkste symptoom van coronaire hartziekte (CHD), een ziekte waarbij de kransslagaders steeds meer verstopt raken en daardoor smaller worden door arteriosclerose (verkalking van de slagaders). Deze vernauwingen beperken de bloed stromen naar het hart en worden coronaire stenosen genoemd. Door de slechtere doorbloeding is er een mismatch tussen de zuurstofbehoefte van het hart en de zuurstoftoevoer, dit feit wordt coronaire insufficiëntie genoemd.
Hieronder vindt u een overzicht van de belangrijkste factoren van angina pectoris, die vervolgens in meer detail zullen worden besproken. - Arteriosclerose en verhoogde bloedlipideniveaus
- Spanning
- Hoge bloeddruk
- Psychosomatische oorzaken
- Koud als risicofactor
- Andere mogelijke oorzaken
De oorzaak van angina pectoris is daarom arteriosclerose. In het geval van arteriosclerose, de hieronder genoemde risicofactoren leiden tot schade aan de endotheel, dat is de binnenste laag langs de arteriële wand.
Door de endotheelschade veranderen de eigenschappen van de arteriële wand: bloedbestanddelen kunnen zich nu gemakkelijker aan de vaatwand hechten. Bovendien komen er boodschappersubstanties vrij die ontstekingen en weefselgroei mediëren. Dit leidt tot een ontstekingsproces en weefselgroei in de arteriële wand.
Bovendien worden verschillende celtypen en vetten afgezet in de aangetaste vaatwand. De afzetting wordt "vette streak" genoemd en leidt nog niet tot een significante vasoconstrictie. De afzettingen worden met de jaren steeds groter en worden onder een celkap in de vaatwand opgenomen.
De diameter van de slagader is nu aanzienlijk kleiner, en het aangetaste vat kan indien nodig niet uitzetten. Als er een verhoogde zuurstofbehoefte is, zoals bij lichamelijke inspanning, krijgt het hart te weinig zuurstof door de slechte bloedcirculatie, die zich manifesteert als angina pectoris. De risicofactoren voor arteriosclerose komen dus grotendeels overeen met de risico's voor angina pectoris.
De belangrijkste oorzaken van aderverkalking zijn verhoogde bloedlipideniveaus, arteriële hypertensie, suikerziekte mellitus, roken en een leeftijd boven 45 jaar voor mannen en 55 jaar voor vrouwen. Andere risicofactoren voor verkalking van de slagaders zijn gebrek aan lichaamsbeweging, te zwaar en stofwisselingsstoornissen van vet- en suikerregulatie. Dit onderwerp is misschien ook interessant voor u: Atheromatose Stress is een zeer hoge risicofactor voor alle soorten hartaandoeningen.
Of de stress nu fysieke of psychologische oorzaken heeft, het heeft een even negatief effect op de cardiovasculair systeem Het hormoon cortisol, dat onder stress vaker wordt uitgescheiden, leidt tot een verhoogde productie van vaatbeschadigende moleculen. Cortisol leidt dus tot een verhoogde vetafzetting op de vaatwanden.
Na verloop van tijd ontwikkelen de afzettingen zich tot plaques en verkalkingen die de schepen Als een dergelijke afzetting plaatsvindt in het kransslagaders, kan het snel leiden tot een onderaanbod van de hartspieren erachter, wat angina pectoris-symptomen veroorzaakt. Een verheven bloeddruk is bij veel patiënten verantwoordelijk voor de ontwikkeling van hart- en vaatziekten.
Het zorgt voor een snellere doorbloeding van de schepen, waarbij grotere krachten op de vaatwanden werken, wat de ontwikkeling van arteriosclerotische plaques bevordert. Bovendien is het toegenomen bloeddruk veroorzaakt veel kleine turbulenties in de bloedstroom, waardoor er grotere krachten op de vaatwanden werken. Aan de andere kant kunnen deze turbulenties ervoor zorgen dat cellen uit het bloed zich op de plaques nestelen.
Hierdoor worden de vernauwende verkalkingen op de vaatwanden groter. Hoe meer plaquettes er in de kransslagaders, hoe slechter de bloedcirculatie is, wat kan leiden tot angina pectoris. Psychosomatische oorzaken zijn psychologische factoren die van invloed zijn op het ontstaan van lichamelijke (= somatische) ziekten.
Psychologische stress speelt een grote rol bij angina pectoris. Het leidt tot het vrijkomen van het stresshormoon cortisol, dat de productie van vaatbeschadigende stoffen versnelt. Deze schadelijke stoffen leiden tot een verhoogde vorming van plaques in de kransslagader schepen, wat de ontwikkeling van angina pectoris bevordert.
Omgekeerd kunnen hartaandoeningen (somatisch = lichamelijke ziekte) ook een invloed hebben op de psyche. Angina pectoris-aanvallen veroorzaken dus vaak angst en paniek bij de getroffenen. Deze angst valt ook onder de term psychosomatiek, terwijl de psyche en het lichaam met elkaar in wisselwerking staan.
Kou is een belangrijke risicofactor voor het optreden van angina pectoris-aanvallen, vooral in de winter. Door de lage temperaturen trekken de bloedvaten op het huidoppervlak samen. Dit mechanisme is ontworpen om zo min mogelijk warmte naar het oppervlak te brengen.
Het samentrekken van de bloedvaten leidt echter tot een verhoogde weerstand in deze bloedvaten. Het hart moet tegen deze weerstand in pompen en neemt daardoor toe bloeddruk Om de hoge bloeddruk op peil te houden, moet het hart harder werken, wat weer een verbeterde bloedtoevoer naar de hartspier vereist.
Door de vernauwing van de kransslagaders is een verhoogde bloedstroom echter niet mogelijk, wat resulteert in een verminderde bloedtoevoer naar het hartweefsel. Dit veroorzaakt symptomen van angina pectoris. Angina pectoris is onderverdeeld in de volgende vormen: Er zijn ook verschillende graden van ernst (CCS-classificatie Canadese Cardiovasculaire samenleving):
- Stabiele angina pectoris
- Instabiele angina pectoris
- Prinzmetal's angina
- angina decubitus
- Andere vormen zoals stressangina of pre-infarctangina
- 0: stille angina pectoris, in plaats van incidenteel
- 1: AP-symptomen treden alleen op tijdens de zwaarste lichamelijke inspanning (sneeuwscheppen, zwaar tuinieren)
- 2: AP-symptomen treden gemakkelijk op tijdens normale tot zware lichamelijke inspanning (bijv
snel traplopen)
- 3: AP-symptomen zijn meer uitgesproken tijdens normale lichamelijke activiteit
- 4: AP-symptomen zelfs bij de geringste lichamelijke inspanning (bijv. Ernstige pijn tijdens het aankleden) of bij lichamelijke rust
Bij stabiele angina pectoris wordt 90% van alle gevallen veroorzaakt door een vernauwing van ten minste één van de kransslagaders. Het wordt gekenmerkt door het feit dat de symptomen altijd optreden bij dezelfde belasting en altijd verdwijnen met dezelfde tegenmaatregelen. De tegenmaatregelen zijn onder meer lichamelijke rust en het innemen van medicijnen.
Instabiele angina pectoris is allereerst elke nieuw optredende angina pectoris of elke verandering in de symptomen van stabiele angina pectoris. Als de aanvallen bijvoorbeeld zelfs bij geringe inspanning of in rust optreden, of als de aanvallen vaker voorkomen, of als de pijn aanhoudt ondanks het nemen van medicatie, dit wordt instabiele angina pectoris genoemd. Dit wordt meestal veroorzaakt door een vernauwing van meerdere coronaire vaten of een vernauwing van een groter coronair vat (vaak een zogenaamde linkerzijdige hoofdstamstenose).
Instabiele angina pectoris heeft een zeer hoog risico op hartaanval Patiënten met instabiele angina pectoris moeten daarom onmiddellijk medische behandeling krijgen. De angina van Prinzmetal (angina pectoris) dankt zijn naam aan de eerste beschrijver Myron Prinzmetal (1908 - 1987).
Hij beschreef de ziekte in 1959 voor het eerst als een speciale vorm van angina pectoris. In dit geval wordt het hart niet minder van zuurstof voorzien door een vernauwing, maar door een zogenaamde vasospasme. Dit is een spasme van een of meer coronaire bloedvaten, wat leidt tot een vernauwing van de bloedvaten.
De oorzaak van de krampen is nog onduidelijk. Een verband met het parasympathische zenuwstelsel wordt vermoed. Dit is een onderdeel van de vegetatieve (onvrijwillige) zenuwstelsel, die verantwoordelijk is voor alles zoals de spijsvertering (parasympathische zenuwstelsel) of ontsnappen reflexen (sympathische zenuwstelsel).
Prinzmetal-angina komt volledig onafhankelijk van stress voor. Het is echter waarschijnlijker dat het in de vroege uren van de ochtend optreedt als parasympathieker zenuwstelsel is op dit moment het meest actief. Het is typerend dat Prinzmetal-angina al in het 3e tot 4e levensdecennium optreedt.
Net als de andere vormen van angina pectoris, kan het een hartaanval Deze vorm van angina pectoris komt voornamelijk 's nachts of na langdurig liggen voor. Het is een vorm van onstabiele angina pectoris.
Bij het liggen is er een verhoogde terugstroom van veneus bloed naar het hart. Als de hartspiercellen eerder zijn beschadigd, is dit de trigger voor de angina pectoris decubitus/ nocturna. Af en toe hoort of leest men andere namen voor angina pectoris.
Deze namen zijn echter alleen synoniemen of andere termen voor de hierboven beschreven vormen van angina pectoris. Stressangina is bijvoorbeeld slechts een beschrijving van het feit dat angina pectoris alleen optreedt onder stress. (dwz ten minste een mate van ernst 1) Angina vóór het infarct wordt ook vaker genoemd. Dit beschrijft een angina pectoris die optrad vóór a hartaanval en heeft het daarom waarschijnlijk veroorzaakt. Therapieresistente angina pectoris beschrijft een ernstige vorm van onstabiele angina pectoris die moeilijk of onmogelijk te behandelen is.
