Therapie van een ribfractuur
Een rib breuk wordt normaal gesproken conservatief behandeld. EEN gips gips of korset wordt om praktische redenen niet gebruikt: aan de ene kant zou immobilisatie van de ribbenkast met een gipsverband ervoor zorgen ademhaling bijna onmogelijk. Aan de andere kant zou een verband op dit punt niet te lang meegaan.
De therapie neemt daarom de vorm aan van immobilisatie en symptomatische behandeling van de pijn Voor dit doel worden analgetica (pijnstillers) van de NSAID-klasse, zoals ibuprofen or paracetamol, worden meestal gebruikt. Sinds deze pijnstillers schade aan de maag voering op de lange termijn, worden ze altijd gegeven met een “maagbeschermer” zoals pantoprazol pijn is een extreem ernstige, kortdurende behandeling met een opioïde met een lage potentie, zoals tramadol kan ook worden overwogen.
De duur van de behandeling van een rib breuk hangt af van het type fractuur en de leeftijd van de patiënt, maar ligt meestal tussen de 2-3 weken. In het geval van een seriële rib breukis conservatieve therapie meestal niet voldoende en daarom is het vaak een indicatie voor een operatie. Voor dit doel zijn de gebroken ribben worden chirurgisch verkleind, dwz teruggebracht naar hun oorspronkelijke positie, en in deze positie vastgezet met schroeven of platen.
Kunstmatige beademing kan dan nodig zijn. Er moet aan worden herinnerd dat de kracht die in een serie wordt uitgeoefend ribbreuk is meestal zo sterk dat de interne organen of andere botten zijn meestal toch betrokken. Het is dan een polytrauma dat vereist intensieve medische zorg.
Diagnose van een ribfractuur
De diagnose wordt relatief snel en eenvoudig gesteld met behulp van röntgenfoto's of echografie. Met de "Röntgenstraal thorax ”, staat de patiënt in een afgeschermde kamer en wordt er van achteren naar de buik geröntgend. Deze procedure duurt slechts enkele seconden en de diagnose van een ribbreuk kan binnen een paar minuten worden gemaakt. Echografie, dwz een onderzoek met een ultrageluid machine, is ook geschikt voor Grensverkeer de voortgang van de procedure. Verder levert het manueel onderzoek van de patiënt door de arts, waarbij het getroffen gebied wordt gescand, ook een scala aan informatie op: bijvoorbeeld krakende geluiden tijdens beweging of een abnormale positie van de rib (bijvoorbeeld penetratie door de huid) worden als betrouwbare tekenen van een breuk.
