Synoniemen in bredere zin
Kuikens, kastanjes, prikkelbaar hoesten, hoesten irritatie engl. : hoesten
Introductie
Hoesten kan een symptoom zijn van veel verschillende ziekten, zoals verkoudheid, bronchitis of allergische astma. Daarom is hoesten een van de meest voorkomende redenen voor patiënten om zich bij de huisarts te melden. Het is vooral belangrijk voor de arts om duidelijk te maken of het hoesten is acuut, dwz plotseling en pas recent; of chronisch (> 8 weken).
Een plotselinge hoesten zonder waarschuwingssymptomen zoals hoog koorts, pijn op de borst, kortademigheid of ophoesten bloed is meestal een teken van een simpele verkoudheid of een reactie op irritatie in de keel gebied, bijv. bij allergische astma. Als een hoest langer dan 8 weken aanhoudt of als er waarschuwingssymptomen (zie hierboven) optreden, kunnen aanvullende diagnostische maatregelen zoals een Röntgenstraal or long functieonderzoek moet worden uitgevoerd. Dit kan helpen om meer ernstige ziekten uit te sluiten.
Vooral bij rokers, long kanker kan worden verborgen achter een droge, langdurige hoest. Hoesten komt soms plotseling voor en ontwikkelt zich snel in volle omvang of begint vrij langzaam, en kan een voorloper zijn van de ziekte in de vorm van keelpijn. De hoest, ongeacht de oorzaak, wordt gekenmerkt door een trekkend gevoel in de borst en nek gebied.
Na het ophoesten is er een korte verbetering voordat de hoestirritatie weer toeneemt. In veel gevallen begint de hoest pas 's nachts en tijdens het liggen, of verergert deze op dit tijdstip van de dag. De reden is dat de trilharen epitheel van de bovenste luchtwegen vermindert de werkdruk op de late uren en transporteert geen vreemde stoffen (slijm etc.)
zo snel mogelijk uit de longen. De ophoping van slijm uit de bronchiën veroorzaakt dan het hoestgevoel. Op deze manier wil het lichaam de luchtwegen zo snel mogelijk vrijmaken om voor de uitwisseling van zuurstof te zorgen.
Na lange periodes van hoesten, hoestgerelateerd pijn wordt soms toegevoegd aan de symptomen, wat het algehele klinische beeld verder verslechtert. De reden is mechanische overbelasting van de ademhalingsspieren, die steeds meer verzwakt worden door het constante hoesten. Veel patiënten proberen dan de hoestprikkel te onderdrukken om het pijnlijke ophoesten te voorkomen.
De poging om de hoest te onderdrukken leidt echter meestal tot een verdere toename van de hoestprikkel. Na zeer lange periodes van hoesten of na zeer hard ophoesten, een zogenaamde pneumothorax Kan ontwikkelen. Dit is een detachement van de ene helft van de long van de thorax.
Het gevolg is een vernauwing van de long en dus een verminderde ventilatie van deze kant. EEN pneumothorax wordt merkbaar met kortademigheid en pijn. Als dit leidt tot een zijdelingse verplaatsing van de interne organenspreken we van een spanning pneumothorax, die een spoedbehandeling vereist. Koude en droge omgevingslucht verhoogt de drang tot hoesten; vochtige en warme lucht heeft de neiging het te verzwakken.
