Therapie van de ziekte van Scheuermann | De ziekte van Scheuermann

Therapie van de ziekte van Scheuermann

Therapeutische doelen van De ziekte van Scheuermann: De therapie van de ziekte van Scheuermann hangt af van het stadium van de ziekte, de omvang van de misvorming en de symptomen. Zolang de groei niet volledig is, is groeicorrectie theoretisch mogelijk. Verbetering kan worden bereikt door spierstabilisatie.

In milde gevallen van De ziekte van Scheuermannis spierstabilisatie die de houdingsafwijking compenseert zeker voldoende in combinatie met bewegingsoefeningen. Echter, als een uitgesproken gebochelde wordt gevormd, kan een aanpassing van het korset of een rechtzetoperatie nodig zijn. Dit kan echter pas worden uitgevoerd nadat de groeifase is voltooid.

Door veel kleine dingen in het dagelijks leven te veranderen, is het vaak mogelijk om klachtenvrij te worden. De ergonomie van uw werkplek is belangrijk bij De ziekte van Scheuermann​ alle werkgebieden moeten worden aangepast aan uw rug. EEN terug school geeft u veel handige tips om te werken op een manier die vriendelijker is voor uw rug.

Spieropbouw en ontspanning oefeningen, die u meerdere keren per dag tussendoor kunt doen, leiden vaak tot groot succes. Hierbij is een juiste toepassing van alle oefeningen belangrijk! Intensieve fysiotherapeutische behandeling van de ziekte van Scheuermann moet resulteren in spierstabilisatie.

Verkorte spiergroepen moeten worden gestrekt. Rood licht, massages en fysieke maatregelen zoals elektrotherapie (TENS) kan worden gebruikt om tegen te gaan spieronevenwichtigheden​ Spierstabilisatie moet worden bereikt door intensieve fysiotherapeutische behandeling van de ziekte van Scheuermann.

Verkorte spiergroepen moeten worden gestrekt. Rood licht, massages en fysieke maatregelen zoals elektrotherapie (TENS) kan worden gebruikt om tegen te gaan spieronevenwichtigheden.

  • Preventie van het optreden van of de progressie naar een ernstige misvorming van de wervelkolom
  • Pijnvermindering of eliminatie
  • Poging om misvorming van de wervelkolom te corrigeren

In principe zijn er verschillende soorten therapie beschikbaar voor de ziekte van Scheuermann.

Welke van deze het meest logisch is voor een bepaalde patiënt hangt af van een aantal individuele omstandigheden (bijvoorbeeld leeftijd, bijkomende ziekten en persoonlijke voorkeuren), maar vooral van de ernst van de ziekte van Scheuermann. Om deze reden moet een geschikte therapie op elke patiënt individueel worden afgestemd en moet daarom altijd met een arts worden besproken. De belangrijkste therapiecomponent bij de ziekte van Scheuermann is fysiotherapie.

Vanwege de kromming van de thoracale wervelkolom borst spieren worden praktisch verkort en de rugspieren zijn niet effectief genoeg. Fysiotherapie bestaat daarom uit twee hoofdcomponenten: de rugspieren moeten worden versterkt om de rug recht te maken en de buikspieren moet worden uitgerekt. Bovendien moet de wervelkolom mobiel worden gehouden door andere oefeningen.

Zo'n therapie moet eerst worden geïnstrueerd door een ervaren arts of fysiotherapeut en vervolgens regelmatig thuis worden uitgevoerd om een ​​voordeel te laten zien. Vooral als een patiënt nog groeit, is fysiotherapie vaak voldoende als enige therapie om grip te krijgen op de ziekte van Scheuermann. Fysiotherapeutische oefeningen kunnen de progressie van de ziekte vertragen en de symptomen verlichten.

Deze oefeningen moeten onder deskundige begeleiding worden aangeleerd en later zelfstandig thuis worden voortgezet. Manuele therapie dient om functionele stoornissen van het bewegingsapparaat te elimineren (gewrichten, spieren en zenuwen​ Het wordt uitgevoerd door fysiotherapeuten met een speciale bijscholing.

Door middel van gericht stretching, mobilisatie en ontspanning oefeningen moeten de klachten worden verlicht. Een andere optie (vooral in het geval van de ziekte van Scheuermann de thoracale wervelkolom) is het dragen van een speciaal korset, bijvoorbeeld een Milwaukee korset, dat ervoor zorgt dat de wervelkolom wordt gestrekt. Voor een succesvolle behandeling is het echter belangrijk dat dit korset in het begin bijna de hele dag wordt gedragen en alleen wordt uitgetrokken voor persoonlijke hygiëne, later is het vaak voldoende om het korset pas 's nachts aan te trekken.

Het probleem hierbij is dat veel kinderen en tieners geïrriteerd of in ieder geval bang zijn voor het dragen van een korset en het daarom niet regelmatig aantrekken. Als er een korset wordt gedragen, moet er met regelmatige tussenpozen een doktersbezoek worden afgesproken om te controleren of het korset nog goed past en eventueel bij te stellen. Normaal gesproken veroorzaakt de ziekte van Scheuermann er geen pijn.

Af en toe kan de kromming van de wervelkolom echter veroorzaken zenuwen bekneld raken of spieren verkeerd worden belast, wat kan leiden tot pijn​ In dat geval behandeling met pijnstillers (vooral niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zoals ibuprofen) en / of spierverslappers (spierverslappers) is aangewezen. Naast al deze therapiemogelijkheden zijn bepaalde veranderingen in het dagelijks leven nuttig.

In het geval van de ziekte van Scheuermann is het bijvoorbeeld belangrijk om voorzichtig te zijn met lichamelijke activiteit, met name rugvriendelijke sporten zoals zwemmen of gymnastiek. Sporten die gepaard gaan met gewelddadige rugbelasting of springen, zoals vechtsporten of hoogspringen, moeten echter worden vermeden. Daarnaast is een rechtopstaande basishouding voor patiënten met de ziekte van Scheuermann nog belangrijker dan het al is.

Bovendien liggend op de maag (slechts in enkele gevallen is chirurgische therapie nodig bij patiënten met de ziekte van Scheuermann) wordt niet aanbevolen. Een operatie wordt bijvoorbeeld uitgevoerd als de risico's en voordelen van een operatie altijd zorgvuldig tegen elkaar moeten worden afgewogen. Voorwaarde voor de beslissing om een ​​operatie te ondergaan, is echter altijd dat de groeifase al is voltooid.

Bij een operatie voor de ziekte van Scheuermann worden eerst versleten tussenwervelschijven verwijderd. De ontstane gaten worden weer opgevuld met lichaamseigen botmateriaal. Vervolgens worden metalen platen en schroeven in de ruggengraat geboord om deze recht te trekken, te stabiliseren en in deze positie te houden. Vaak wordt aanbevolen om na zo'n operatie enkele weken of maanden een korset te dragen ter ondersteuning van de wervelkolom en genezing.

  • Chronische pijn die niet reageert op conservatieve therapie
  • De longfunctie is beperkt
  • Er is sprake van een sterke psychische belasting door een uitgesproken vorm van de ziekte van Scheuermann