Introductie
De hart- actie is onderverdeeld in twee fasen: de uitdrijvingsfase, bekend als systole, en de vulfase, bekend als diastole. De oorzaken van low diastole zijn talrijk en gevarieerd, hoewel er ook veel onschadelijke redenen zijn die behandeling vereisen, die met een arts moeten worden besproken. Heel vaak is een lage diastolische waarde echter gerelateerd aan een doorgaans lage bloed druk en vormt geen gevaar. Per definitie diastolisch bloed druk is te laag als de waarde lager is dan 60 mmHg.
Oorzaken van een te lage diastole
De meest voorkomende oorzaken van verminderde diastole staan hieronder vermeld. U vindt dan een meer gedetailleerde uitleg van de ziektebeelden.
- Hypotensie
- Spataderen
- Hartfalen
- Hartklep defect
- Orthostatische neuropathieën
- Drugs
- Verlaagde bloeddruk tijdens zwangerschap
Er zijn veel oorzaken voor hypotensie, meestal is het idiopathisch.
Dit betekent dat er geen oorzaak kan worden gevonden. Het treft vooral jongere vrouwen met een slank, sierlijk lichaam en wordt begunstigd door infecties en gebrek aan lichaamsbeweging, bijvoorbeeld direct na een operatie. Als er geen idiopathische oorzaak is, wordt dit secundaire hypotensie genoemd.
Het kan op zijn beurt verschillende oorzaken hebben. Een van hen is een bloed volume dat te klein is voor de grootte van het vat. Dit kan een absoluut vochttekort zijn, bijvoorbeeld na ernstig bloedverlies of een relatief tekort.
Dit betekent dat, hoewel er in het algemeen voldoende vocht in het lichaam aanwezig is, het wordt verdeeld in het nadeel van de orgaansystemen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij allergische reacties schokken, wanneer bloed naar de periferie (huid) migreert en er te weinig bloed is om de centrale organen normaal te houden bloeddruk. De schildklier grijpt in bloeddruk regulatie.
De schildklier produceert de hormonen T3 (trijoodthyroxine) en T4 (thyroxine). Deze twee hormonen hebben een zeer diverse functie in het lichaam en werken op vele organen. Over het algemeen stimuleren ze de stofwisseling en verhogen zo het energie- en zuurstofverbruik.
De schildklier hormonen hebben ook een effect op de hart-. Hier bevinden zich zogenaamde bèta-receptoren, die in toenemende mate in het oppervlak van de hart- spiercellen onder invloed van T3 en T4. Wanneer geactiveerd, verhogen deze bèta-receptoren de contractiekracht van het hart, wat van doorslaggevend belang is voor het vergroten bloeddruk, onder andere.
Een ander aanvalspunt van de schildklierhormonen zijn de wanden van het bloed schepen, die onder hun invloed verwijden (zogenaamde vasodilatatie) en zo de bloeddruk verlagen. Bij mensen met hyperthyreoïdiewordt een teveel aan hormonen geproduceerd. Als gevolg hiervan wordt een groter aantal bèta-receptoren op het oppervlak van de hartcellen gepresenteerd en neemt de systolische waarde toe bij de getroffenen.
Het verhoogde hormoonniveau verwijdt tegelijkertijd de schepen en vermindert de diastolische waarde. Als gevolg hiervan zijn mensen met hyperthyreoïdie hebben vaak een groter bereik tussen systolisch en diastolisch bloeddrukwaarden. Hypothyreoïdie manifesteert zich meestal in omgekeerde richting, namelijk een afname van de systolische waarden en een toename van de diastolische waarden.
Cardiovasculaire aandoeningen kunnen ook verantwoordelijk zijn voor hypotensie. Enerzijds kan dit zijn hartfalen, dwz het hart als een "pomp" is gebroken en daarom niet effectief. Er wordt steeds minder bloed uitgestoten en als gevolg daarvan daalt de bloeddruk in de loop van de tijd wanneer deze niet langer kan worden gecompenseerd door andere mechanismen.
Hartklepdefecten kunnen echter ook verantwoordelijk zijn voor arteriële hypotensie. Diastolische hypotensie is bijzonder typerend voor aortaklep insufficiëntie. De klep scheidt de linker kamer van de aorta en zorgt ervoor dat er tijdens de diastole (vulfase) geen bloed terugstroomt van de aorta naar het hart.
Als de klep doorlaatbaar (onvoldoende) wordt, stroomt er bloed terug het hart in met als gevolg dat de diastolische bloeddruk daalt. Bovendien kan lage bloeddruk worden veroorzaakt door onvoldoende veneuze bloedstroom terug naar het hart. Dit is het geval bij spataderenBijvoorbeeld.
Het bloed kan niet meer goed weglopen en hoopt zich op in de benen, waardoor dit volume bij de ander ontbreekt schepen of het hart om de bloeddruk op een normaal niveau te houden. Autonome neuropathieën (ziekte van de perifere zenuwstelsel) voornamelijk orthostatische ontregeling veroorzaken, vooral in de asympathische vorm, de diastolische bloeddruk en soms de hartslag wordt verlaagd. Bovendien kan een lage diastolische bloeddruk ook worden veroorzaakt door medicatie, bijvoorbeeld bij de behandeling van geïsoleerde systolische hypertensie. Dit is een vorm van hypertensie waarbij alleen de systolische waarde te hoog is.
