Natriumtekort: symptomen, oorzaken en behandeling

Natriumtekort: oorzaken

Lage natriumspiegels zijn onderverdeeld in twee vormen: absoluut en relatief natriumtekort. Terwijl er in het eerste geval feitelijk te weinig natrium in het bloed zit, is het relatieve natriumtekort het gevolg van verdunning van het bloed met een te groot vloeistofvolume.

Absoluut natriumtekort

Absolute hyponatriëmie is meestal het gevolg van het feit dat het lichaam te veel natrium verliest. Dit kan onder meer de volgende redenen hebben:

  • Nierziekte met verhoogd zoutverlies
  • Mineralocorticoïde deficiëntie
  • Diarree en braken
  • peritonitis (ontsteking van het buikvlies)
  • Pancreatitis (ontsteking van de alvleesklier)
  • Intestinale obstructie (ileus)
  • Brandwonden

Het gebruik van drainagemedicijnen (diuretica) kan ook de uitscheiding van natrium verhogen, wat mogelijk kan leiden tot hyponatriëmie.

Relatief natriumtekort

Verdunningshyponatriëmie ontstaat vaak als gevolg van disfunctie van verschillende organen, bijvoorbeeld hartinsufficiëntie (hartfalen), nierinsufficiëntie (nierfalen) of cirrose van de lever. Het drinken van gedestilleerd water verlaagt ook het natriumgehalte.

Natriumtekort: symptomen

Acuut natriumtekort: behandeling

De behandeling hangt af van de oorzaak en de omvang van de hyponatriëmie. In het geval van verdunningshyponatriëmie moet de vloeistofinname bijvoorbeeld worden beperkt. Soms is ook de toediening van dehydraterende medicijnen (diuretica) noodzakelijk.

Als een patiënt symptomen vertoont zoals veranderd bewustzijn of toevallen, moet het natriumtekort worden behandeld met een zoutoplossinginfuus (meestal 0.9% NaCl-oplossing). Het is belangrijk dat het natriumtekort niet te snel wordt gecorrigeerd: dit komt omdat een plotselinge stijging van het natriumgehalte ernstige hersencomplicaties kan veroorzaken, zoals bloedingen. Om deze reden houdt de arts tijdens de gehele infusietherapie de natriumspiegels nauwlettend in de gaten.

Chronisch natriumtekort: behandeling

Als men een chronisch natriumtekort wil compenseren, staat de behandeling van de onderliggende ziekte of het wegnemen van de oorzaak op de voorgrond. Als bepaalde medicijnen bijvoorbeeld verantwoordelijk zijn voor het aanhoudende natriumtekort, moeten ze worden gestaakt of de dosis ervan worden verlaagd. Door regelmatig de bloedwaarden te meten, controleert de arts of het natriumtekort kan worden gecompenseerd.