Symptomen
Het belangrijkste symptoom is trekken in de kuit zelf. Trekken wordt door de getroffenen als zeer onaangenaam en storend ervaren. Zodra een dergelijk trekken merkbaar wordt en de getroffenen het registreren, geeft dit een overeenkomstige intensiteit aan, zodat het trekken verduidelijkt dient te worden.
Vaak vindt het trekken niet alleen plaats, maar gaat het gepaard met andere klachten in de kuitstreek. Deze kunnen een stralend karakter en gevoel van gevoelloosheid of tintelingen omvatten. Afhankelijk van de intensiteit wordt trekken zelfs omschreven als een pijn met een stekend en trekkend karakter. De locatie van het trekken in de kuit kan erg variabel zijn.
Het soms pijnlijke trekken kan aan de achterkant van de kuit zijn, kan zich uitstrekken tot in de holte van de knie of kan meer opzij worden geplaatst, dus aan de binnen- of buitenkant. Bepaalde factoren kunnen het trekken versterken of verzachten. Trekken in de kuit hoeft niet per se aan beide kanten te gebeuren.
Integendeel, het intrekken van de kuit is vaker beperkt tot één kant van de been. Hardlopen - zowel in de zin van normaal lopen als jogging - wordt beschouwd als een factor die de pijn afhankelijk van de oorzaak. Het naar binnen trekken van de kuit kan hierdoor worden verergerd lopend in het bijzonder.
Zeker als de oorzaak van het trekken is pijn is van gespierde aard, omdat de spieren nog meer geïrriteerd raken door de beweging. Een uitzondering hierop is spierpijn: Lichte beweging kan genezing versnellen of bevorderen. Soms is het trekken aan de kuit zo erg dat lopend is echter niet meer mogelijk en rennen is dus niet de oorzaak van het trekken maar een onderdeel dat onder het trekken lijdt of niet meer mogelijk is.
Vooral bij het hardlopen kan het intrekken van de kuit veroorzaakt worden door een slechte houding in de voet, waardoor onder spanning spanning ontstaat in de voetspieren Dit kan er weer toe leiden dat de trekpijn in de kuit straalt. Dit betekent dat de reden voor het intrekken van de kuit daar niet gelokaliseerd hoeft te worden.
De holte van de knie is een regio op de achterkant van de been dat is dicht bij het kalf. Bij het onderwerp van het intrekken van de kuit is het van belang omdat het trekken in de kuit kan uitstralen holte van de knie Een pijn in de knieholte wordt door de getroffenen als zeer onaangenaam ervaren.
Om het trekken te compenseren, nemen getroffen personen vaak een ontlastende houding in de knie aan of belasten deze op andere of verkeerde wijze. Dit kan op zijn beurt kniepijn tot gevolg hebben, waarbij men eigenlijk alleen maar last heeft gehad van het intrekken van de kuit met straling tot in de knieholte. De knieholte is dan ook een typisch uitstralingspunt omdat de grote kuitspieren hier hun startpunt hebben.
De betrokkenheid van de fossa poplitea is dus duidelijk bij het intrekken van de kuit vanwege spierproblemen. Het naar binnen trekken van de kuit kan ook in verband worden gebracht met zenuwirritatie. Typisch de Ischiaszenuw (N. ischiadicus) speelt hierbij een relevante rol.
Als er een hernia optreedt in de lumbale wervelkolom, kan de Ischiaszenuw kan worden gecomprimeerd door de zenuwwortel Als gevolg hiervan klagen getroffen personen over ernstig pijn in de rug De pijn kan echter langs het zenuwpad langs de rug, over de billen, langs de been en in het kalf.
Een hernia in de rug met letsel aan de ischias kan daardoor een trek in de kuit veroorzaken. Dit staat ook bekend als ‘ischias pijn". In dit geval kunnen, naast het aantrekken van de kuit, ook gevoelloosheid en tintelingen optreden als een teken van zenuwirritatie in het been.
Het naar binnen trekken van de kuit wordt meestal versterkt door beweging. Vooral ouderen die weinig bewegen en veel zitten, lopen gevaar. Dit zijn allemaal factoren die de tussenwervelschijven belasten of hun elasticiteitsverlies bevorderen, waardoor een hernia waarschijnlijker.
Vaak blijft het naar binnen trekken van de kuit voornamelijk beperkt tot het achterste gedeelte. Dit komt doordat daar de grote kuitspieren, de M. gastrocnemius en M. soleus, die ook kunnen worden samengevat als M. triceps surae, zich bevinden. Zoals hierboven beschreven, kunnen deze spieren het trekken van de kuit veroorzaken als gevolg van spierpijn, spierweefsel krampen, spanningen, spanning of verkorting.
Afhankelijk van welke spieren worden aangetast, kan het trekken oppervlakkiger of dieper worden gevoeld. Soms kan een verkeerde houding of misvorming van de wervelkolom echter ook leiden tot trekkracht in het achterste kuitgebied. Zo zorgt een holle rug ervoor dat de achterste spierdelen van de onderbeen worden onderworpen aan verhoogde spanning.
Dit kan leiden tot een verkeerde belasting en spanning van de kuitspieren, met als gevolg trekpijn aan de rug. De voetpositie in zittende positie kan ook leiden tot spanning en verkorting van de kuitspieren, wat dan gepaard gaat met de trekpijn aan de rug. Als het trekken van de kuit wordt beschreven door de getroffenen in een meer laterale positie, duidt dit meestal niet op een bepaalde oorzaak, dus onmiddellijke behandeling is aangewezen. Zoals eerder vermeld, gaat de lokalisatie van het slepen vaak gepaard met daar aanwezige structuren.
Laterale spierproblemen veroorzaken daarom vaak trekpijn aan de zijkant van de kuit. Hetzelfde geldt voor het binnenhalen van de kuit vanaf de zijkant als voor het binnenhalen van de kuit van buitenaf. De spieren aan de buitenkant van de kuit zijn weer anders dan die aan de binnenkant, zodat overeenkomstige spierproblemen het trekken veroorzaken. In principe kan het trekken aan de buitenkant van de kuit echter ook het gevolg zijn van een trombose een bloed vaartuig op dit punt.
