Bijwerkingen | Paracetamol tijdens de zoogperiode

Bijwerkingen

paracetamol kunnen bijwerkingen veroorzaken, maar deze komen niet noodzakelijk bij iedereen voor. Ieder mens reageert anders op medicatie. Zelden doet paracetamol leiden tot een verandering in bloed waarden, wat betekent dat in zeldzame gevallen een toename van lever enzymen is te vinden in het laboratorium.

Zeer zelden treden er andere veranderingen op in het laboratorium, zoals een gebrek aan bloedplaatjes, een gebrek aan wit bloed cellen, een gebrek aan bepaalde witte bloedcellen (de granulocyten) of zelfs een tekort aan alle bloedcellen. Zeer zelden kunnen ernstige huidreacties optreden, zoals het syndroom van Stevens-Johnsons, toxische epidermale necrolyse of een acute algemene pustuleuze uitslag. Overgevoeligheidsreacties kunnen optreden als bijwerking van elk medicijn, waaronder: een simpele roodheid van de huid tot netelroos, zwelling van de strottehoofdkortademigheid, zweten, misselijkheid, binnenvallen bloed druk en allergisch schokken.

In geval van dergelijke ernstige bijwerkingen moet de behandeling worden stopgezet. Bijzonder gevoelige mensen kunnen bronchiale spasmen ervaren, het zogenaamde analgetische astma, dat wordt veroorzaakt door pijnstillers. Het is belangrijk op te merken dat bij een overdosis paracetamol kan ernstige lever schade. Bij langdurig gebruik en in hogere doses kan paracetamol de oorzaak zijn hoofdpijn, vermoeidheid en nervositeit. Als het medicijn lange tijd wordt ingenomen en plotseling wordt stopgezet, spier pijn kan worden veroorzaakt.

Interacties

Als paracetamol tegelijkertijd met de jicht medicijn Probenecide, de uitscheiding van paracetamol wordt verminderd, waardoor het een langer effect heeft. In dat geval moet de dosis paracetamol worden verlaagd. Door het ontstekingsremmende middel salicylamide samen met paracetamol in te nemen, kan paracetamol langer in het lichaam blijven en zich ophopen. slaappillen en anti-epileptica, zoals fenobarbital, fenytoïne, carbamazepine en rifampicine, en alcohol bevorderen de afbraak van paracetamol in een toxisch metabolisch product.

Dit betekent dat paracetamol in combinatie met deze medicijnen giftig kan worden voor de lever zelfs in lage doses. Als paracetamol langer dan een week wordt ingenomen, versterkt het de werking van bloedverdunners (anticoagulantia). Een incidentele inname van paracetamol daarentegen heeft geen effect op de bloedverdunning.

Paracetamol en de 에이즈 drug zidovudine leidt soms tot de ontwikkeling van een tekort aan bepaalde witte bloedcellen, de neutrofiele granulocyten. Daarom mag paracetamol alleen op medisch advies in combinatie met deze werkzame stof worden ingenomen. Het medicijn colesryramine (therapie van Vet metabolisme aandoeningen) vermindert de opname van paracetamol in het lichaam en de werking ervan.