Symptomen | Duizelige spreuk

Symptomen

De tekenen van een duizeligheid omvatten natuurlijk de duizeligheid zelf, maar ook slechte prestaties, ernstige vermoeidheid en mogelijk hoofdpijn​ Sommige patiënten huiveren en klagen koude handen en voeten. Soms kan er sprake zijn van sterke hartkloppingen of een steek van de hart-.

Zwartheid voor de ogen of zelfs korte momenten van flauwvallen (syncope) zijn ook mogelijk. Soms coördinatie moeilijkheden en "onhandigheid" kunnen lang voor het begin van worden waargenomen duizeligheid. In sommige gevallen, duizeligheid patiënten ontwikkelen een zogenaamde pathologische nystagmus.

A nystagmus is een schokkerige beweging van beide ogen in de ene richting, gevolgd door een langzame achterwaartse beweging in de tegenovergestelde richting. In veel gevallen is dit fenomeen volkomen normaal (fysiologisch nystagmus​ Een nystagmus helpt bijvoorbeeld om een ​​bepaald standpunt vast te leggen door de hoofd en natuurlijk de positie van de ogen veranderen. Als zo'n nystagmus echter optreedt zonder bekende oorzaak (draai de hoofd, het besturen van een trein), is het vaak een indicatie van een neurologische aandoening die verband kan houden met duizeligheid of een aandoening van het orgaan van evenwicht in het oor. Afhankelijk van het type duizeligheid die de duizeligheidsaanval veroorzaakt, kunnen verschillende symptomen optreden, waarvan sommige beter te beïnvloeden zijn en waarvan sommige moeilijker onder controle te krijgen zijn.

Diagnose

Als een arts op zoek is naar de juiste oorzaak en diagnose voor een patiënt met hoogtevrees, baseert hij zijn aannames eerst op een specifieke ondervraging van de patiënt (anamnese). Belangrijke eerdere ziekten zoals hart- en vaatziekten, long problemen, maar ook suikerziekte mellitus en neurologische kenmerken worden gevraagd. De inname van bepaalde medicijnen en veel voorkomende stimulerende middelen (nicotine, alcohol) is ook belangrijk.

Last but not least zal de behandelende arts vragen stellen over eerdere ongevallen en verwondingen, evenals momenten van flauwvallen. Sommige vormen van duizeligheid kunnen dan worden beperkt of uitgesloten door specifieke vragen in het volgende. Als de duizeligheid bijvoorbeeld verbetert met gesloten ogen, is dit hoogstwaarschijnlijk een zogenaamde oculaire duizeligheid waarvoor behandeling door een oogarts.

Als de duizeligheid werd voorafgegaan door een plotseling rechtzetten of opstaan, orthostatische ontregeling. In dit geval geeft een eenvoudige test snel informatie over het orthostase-vermogen van de patiënt: bij de Schellong-test ligt de patiënt eerst rustig op een bank. Elke 2 minuten de pols en bloed druk worden gemeten en geregistreerd. Dit wordt gedurende 10 minuten gedaan.

Daarna wordt de patiënt gevraagd snel op te staan. Nu zowel pols als bloed druk wordt elke minuut gemeten. Normaal gesproken is de systolische bloed de druk moet ongeveer hetzelfde blijven en de diastolische bloeddruk evenals de polsslag zou slechts een klein beetje moeten stijgen en dan op zijn nieuwe niveau tot rust komen.

Een afwijking van dit normpatroon heeft meestal een oorzaak. Dit moet dan in de verdere diagnoseprocedure worden gevonden. In een polikliniek voor vertigo, die door sommige klinieken en praktijken wordt aangeboden, kunnen veel verschillende onderzoeken en tests worden uitgevoerd om de oorzaak van de vertigo te achterhalen.

Patiënten die zich alleen op bepaalde plaatsen of in speciale situaties (bruggen, grote menigten ...) duizelig voelen, zullen waarschijnlijk last hebben van een soort fobische duizeligheid. Ongeacht het vermoeden dat de arts na al deze vragen al zal hebben, a fysiek onderzoek zal volgen. Beide bloeddruk en polsslag wordt eenmaal in liggende en staande positie gemeten.

Dit moet in vergelijking aan beide kanten worden gedaan. Dan de hart- en longen worden onderzocht om ernstige ziekten uit te sluiten. Bij het luisteren naar de hart-besteedt men aandacht aan signalen die kunnen duiden op een vernauwing van de aorta or hartfalen.

Daarnaast worden de halsslagaders onderzocht. Tijdens het tentamen wordt extra aandacht besteed spataderen or gezwollen benen (oedeem), dit kunnen tekenen zijn van een hartaandoening. Als zelfs een kort neurologisch onderzoek onopvallend is en er een vermoeden bestaat van een verstoring van het vestibulaire systeem, kan de Romberg-test worden uitgevoerd.

Hiervoor staat de patiënt met gesloten voeten midden in de kamer. Hij wordt gevraagd zijn ogen te sluiten. Als de patiënt er niet in slaagt te stoppen omdat hij wankel wordt of zelfs dreigt te vallen, wordt dit een positief Romberg-teken genoemd, wat duidt op een verstoring van het orgaan van evenwicht.

Als de Romberg-test echter onopvallend is, kan de Unterberg-test volgen. De patiënt dient ter plaatse met gesloten ogen te lopen. Het is belangrijk dat de voeten duidelijk van de grond worden getild.

Een gezonde testpersoon blijft ongecompliceerd. Ziekten die verband houden met het gevoel van evenwicht, draait de patiënt om zijn eigen as naarmate de test vordert. Afhankelijk van de bestaande verdenking wordt vervolgens verder onderzoek gedaan.