Introductie
Tijdens een natuurlijke vaginale bevalling verandert de vrouwelijke vagina. Het staat onder enorme druk en moet vertienvoudigen om het kind door het geboortekanaal te laten gaan. Omdat de vagina elastisch is, is dit stretching kan terugkeren.
Complicaties zoals bekkenbodem zwakte kan ook ontstaan. Bovendien kunnen traumatische geboorteletsels optreden, die, afhankelijk van de omvang, moeten worden behandeld en enige tijd nodig hebben om te genezen. Blijvende schade is echter zeldzaam.
Hoe verandert de vagina na een bevalling?
Bij een natuurlijke geboorte beweegt het kind zich van de baarmoeder door het geboortekanaal om eindelijk het daglicht te zien. Het geboortekanaal bestaat uit een spierbuis, de vagina. De vagina kan bij de geboorte vertienvoudigd worden.
De spieren van de bekkenbodem ook losmaken om een ongehinderde geboorte mogelijk te maken. Naast de vagina spelen ook botstructuren zoals het bekken een belangrijke rol bij het geboorteproces. De mate waarin de structuren van het vrouwelijk lichaam moeten veranderen en de mate waarin complicaties optreden, is afhankelijk van de individuele omstandigheden van de vrouw en van de grootte en positie van het kind.
Naast de sterke stretching van het vaginale kanaal, kan het ook in ongunstige situaties worden beschadigd. Afhankelijk van de elasticiteit van het spierstelsel, de grootte van het kind hoofd, de voorbereiding op de geboorte en de snelheid van de geboorte, kunnen er tranen ontstaan. De vagina scheurt meestal in het laterale of achterste gewelf.
Hoge vaginale tranen dichtbij de hals zijn ook mogelijk en vereisen vaak een chirurgische behandeling. Tranen kunnen bloeden en branden en kunnen ongemakkelijk zijn tijdens hun genezing. Afhankelijk van hun diepte, moeten ze mogelijk worden gehecht of zelf genezen.
Na genezing zijn ze in de meeste gevallen niet meer zichtbaar of merkbaar. In zeldzame gevallen kunnen echter littekenhypertrofieën optreden. Perineale tranen kunnen ook voorkomen.
An episiotomie kan ook nodig zijn als er een onbalans is tussen de vaginale opening en de grootte van het kind hoofd. Afhankelijk van de diepte van de traan, geneest deze met verschillende snelheden. Als de spierlaag erbij betrokken is, kunnen er problemen zijn bij het naar het toilet gaan.
Er kan zijn pijn tijdens het lopen, zitten of poepen. Littekens die ontstaan na genaaide tranen zijn zwakke punten die bij een volgende bevalling weer open kunnen scheuren. Na de bevalling is er een postpartum stroom, waarbij wondsecretie vrijkomt.
Dit is volkomen normaal en houdt aan na ongeveer drie weken. Tijdens de postpartumperiode treedt een hormonale verandering op. Dit kan een oestrogeentekort veroorzaken, waardoor de vagina wordt slijmvlies dun en vatbaar voor letsel.
vaginale droogheid kan ook voorkomen en de natuurlijke vaginale flora kan veranderen. Door het loskomen van de bekkenbodem spieren, blaas zwakte kan ook optreden, die spontaan kan terugvallen en moet worden geobserveerd. Omdat de vagina elastisch is als een spierbuis, gaat deze na een bevalling achteruit. Veranderingen die van buitenaf zichtbaar of merkbaar zijn tijdens geslachtsgemeenschap kunnen worden verminderd, bijvoorbeeld door bekkenbodemoefeningen. Een permanent "uitgeput zijn", zoals veel vrouwen vrezen, komt niet voor.
Alle artikelen in deze serie:
