sufentanil is de naam die aan de sterkste wordt gegeven pijnstiller goedgekeurd voor gebruik in de menselijke geneeskunde in Duitsland. Het behoort tot de groep synthetische opioïden.
Wat is sufentanil?
sufentanil is de sterkste pijnstiller goedgekeurd voor gebruik in de menselijke geneeskunde. Het wordt voornamelijk gebruikt in anesthesie. sufentanil is een krachtig analgeticum dat een structurele gelijkenis vertoont met fentanyl-bevattende pijnstillers. Het wordt voornamelijk gebruikt op het gebied van anesthesie en is de sterkste goedgekeurde pijnstiller in Duitsland. De ontwikkeling van sufentanil vond plaats in de jaren zeventig. De eerste publicatie van het analgeticum was in 1970 door de Belgische chemicus Paul Janssen (1976-1926). Janssen had eerder gesynthetiseerd fentanyl Sufentanil kwam eind jaren tachtig in gebruik en werd een bewezen verdovingsmiddel voor chirurgische ingrepen. Sufentanil wordt in Centraal-Europa verkocht onder de productnaam Sufenta. Daarnaast zijn er verschillende generieke geneesmiddelen op de markt. In Duitsland is het gebruik van sufentanil zonder recept of zonder vergunning in principe strafbaar. Het opioïde kan dus worden misbruikt als een psychotroop of depressivum bedwelmend. Volgens de Narcotica Act (BtMG), wordt sufentanil beschouwd als een voorgeschreven medicijn voor anesthesie in dit land.
Farmacologische werking
Sufentanil is geclassificeerd als een zeer effectieve pijnstiller. Dus zijn pijn remming is significant groter dan die van morfine Het effect treedt binnen enkele minuten na toediening van het opioïde op. Aangezien sufentanil zich slechts in beperkte mate in het menselijk lichaam ophoopt en snel wordt uitgescheiden, kan de sterkte ervan gemakkelijk worden beoordeeld. Het hangt af van de dosis en is aangepast aan de intensiteit van de chirurgische procedure. Sufentanil bereikt zijn werking via de opioïde receptoren. Deze bevinden zich met name in het centrum zenuwstelsel (CNS). Sufentanil bindt zich zowel aan de µ-opioïde receptor als aan de K-receptor. Dit produceert de karakteristieke effecten van opioïden zoals luchtwegen Depressiepijnstilling, vernauwing van de pupillen en euforie. Sufentanil heeft zeven tot tien keer de pijnstillende potentie van fentanyl. Voor morfine, het is 700 tot 1000 keer. Dit maakt sufentanil de krachtigste opioïde voor medisch gebruik. Vanwege zijn goede oplosbaarheid in vetten, kan de pijnstiller zich snel verspreiden in vetweefsel. De werkingsduur van sufentanil is ongeveer 30 tot 45 minuten. Afbraak van het medicijn vindt voornamelijk plaats in de lever Een kleiner deel verlaat het organisme via de nieren zonder enige verandering. Vergeleken met andere opioïden zoals fentanyl heeft sufentanil het voordeel dat ernstige bijwerkingen alleen optreden bij een high dosis. De cardiovasculair systeem, bloed stolling en immuunsysteem zijn ook nauwelijks onderhevig aan veranderingen. tevens de neurotransmitter histamine wordt ook niet vrijgegeven door sufentanil.
Medische toepassing en gebruik
Het gebruik van sufentanil is voornamelijk in anesthesie en op de intensive care, waar het als pijnstiller dient. In deze context wordt het analgeticum zowel bij volwassen patiënten als bij kinderen gebruikt. Het medicijn wordt gebruikt om te bestrijden pijn, maar wordt ook gebruikt met andere actieve ingrediënten als verdovingscomponent. Sufentanil wordt gewoonlijk intraveneus toegediend via een injectiespuitpomp via een ader Epidurale anesthesie nabij de spinal cord is een administratie optie. Het is echter belangrijk om het opioïde altijd alleen onder medisch toezicht toe te dienen vanwege de krachtige pijnstillende potentie. Op deze manier mogelijk luchtwegen Depressie kan niet over het hoofd worden gezien. De intensive care-geneeskunde neemt zijn toevlucht tot sufentanil voor continu analoog verdoving omdat het gemakkelijker te bestrijden is dan fentanyl. Bovendien zijn kalmerend effecten zijn meer uitgesproken en respiratoir Depressie wordt zelden gezien. Voorkeursgebruik van sufentanil omvat chirurgische, gynaecologische en orthopedische procedures.
Risico's en bijwerkingen
Net als bij andere opioïden is het optreden van nadelige bijwerkingen mogelijk bij sufentanil. Deze omvatten voornamelijk onderdrukking van de ademhalingsfunctie, misselijkheid, brakenvernauwing van de pupillen, jeuk en afstomping. Andere mogelijke bijwerkingen zijn onder meer hoofdpijn, verkleuring van de huid, duizeligheidslaperigheid, hoog of laag bloed druk, urine-incontinentie, urineretentie, constipatiebleekheid, hartkloppingen, koorts, spierstijfheid of spiertrekkingen Baby's kunnen een blauwachtige verkleuring van de huid en trillingen. In het geval van een snelle en enkele dosis van sufentanil, is het niet ongebruikelijk dat patiënten last hebben van hoestproblemen. Als epiduraal administratie van sufentanil wordt uitgevoerd, bijwerkingen zoals urineretentie, misselijkheid, en jeuk komen vaker voor. Als de patiënt overgevoelig is voor sufentanil of andere opioïden, mag het analgeticum niet worden toegediend. Bovendien mag het medicijn niet worden gebruikt tijdens de geboorte van een kind vanwege de mogelijke onderdrukking van de ademhalingsfunctie van het kind. De risico's en voordelen van sufentanil afwegen administratie moet worden gedaan door een arts in geval van hypothyreoïdienier- of leverdisfunctie, craniocerebrale verwondingen, verhoogde intracraniale druk, long ziekten die verband houden met ademhalingsstoornissen, zwaarlijvigheid, alcoholverslaving, baby's met geboorteafwijkingen of oudere patiënten. Gedurende zwangerschapdient sufentanil alleen te worden toegediend als de arts dit absoluut noodzakelijk acht. Hierdoor kan het opioïde de placenta, wat op zijn beurt ontwenningsverschijnselen bij de baby veroorzaakt. Omdat sufentanil ook overgaat moedermelk pijnstiller mag nooit worden toegediend tijdens het geven van borstvoeding. De moeder kan haar kind pas 24 uur na het einde van de verdoving borstvoeding geven. Als sufentanil tegelijkertijd wordt ingenomen met drugs dat onderdrukken hersenen functie is er een risico op interactie. De onderdrukking van de ademhalingsfunctie wordt bijvoorbeeld verergerd door de toediening van opioïde analgetica, neuroleptica, anesthetica, het slaaphulpmiddel etomidaatof alcohol.
