Producten
Juridisch kan een onderscheid worden gemaakt tussen legale bedwelmende middelen (bijv. Alcohol, nicotine) en verboden middelen (bijv. veel hallucinogenen, sommige amfetaminen, opioïden). Sommige stoffen, zoals de opioïden of de benzodiazepines, worden gebruikt als drugs en zijn legaal verkrijgbaar met een doktersrecept. Het gebruik ervan als bedwelmende middelen is echter niet de bedoeling en wordt daarom misbruik genoemd. De meeste bedwelmende middelen zijn wettelijk geclassificeerd als verdovende middelen en zijn onderworpen aan de overeenkomstige wetgeving. Ze worden strikt gereguleerd door de wetgever vanwege hun afhankelijkheidspotentieel en hun krachtige farmacologische eigenschappen. Er zijn echter prominente uitzonderingen, zoals alcohol. Er wordt altijd specifiek naar mazen in de wet gezocht om ondertussen legaal bedwelmende middelen te verspreiden.
Structuur en eigenschappen
De klas is chemisch gezien erg heterogeen. Er kunnen echter groepen worden gevormd met structureel nauw verwante vertegenwoordigers. Bedwelmende middelen vertonen vaak gelijkenis met endogene stoffen, vooral neurotransmitters zoals serotonine or noradrenaline. Sommige verdovende middelen, zoals morfinepsilocybine of DMT, hebben een natuurlijke oorsprong en zijn afkomstig van planten, schimmels of zelfs dieren zoals de Aga-pad. Van deze natuurlijke stoffen zijn half- en volledig synthetische derivaten afgeleid. Er bestaan ook kunstmatige middelen zonder natuurlijke referentie.
Effecten
De belangrijkste effecten van de verschillende groepen zijn:
- Stemming, emoties: euforie, verhoging van de stemming, toename van zelfvertrouwen, toename van empathie, escapisme.
- Ontspanning: verzwakking, kalmerend, slaapbevordering, angstverlichting.
- Stimulatie: stimulatie, energie, bevordering van alertheid.
- hallucinaties: Perceptuele stoornissen, dissociatie, ego-ontbinding.
- Seksualiteit: afrodiserend effect
Bedwelmende middelen oefenen hun effecten uit in het centrum zenuwstelsel door interactie met endogene systemen en receptoren. Typische medicijndoelen zijn onder meer GABA-receptoren, opioïde receptoren, serotonine receptoren neurotransmitter transporteurs en cannabinoïde receptoren. Ze bootsen vaak de effecten van endogene stoffen (agonisten) na, bevorderen de afgifte van neurotransmitters of voorkomen dat ze opnieuw worden opgenomen in presynaptische neuronen.
Indicaties voor gebruik
Bedwelmende middelen worden om verschillende redenen geconsumeerd:
- Sociale, religieuze en ceremoniële functies, in de context van inwijdingen, bijvoorbeeld wijn (alcohol).
- Als feestje drugs en clubdrugs, bijv extase, cocaïne.
- Voor spanning opluchting, rustgevend en ontspanning, bijv nicotine, alkohol.
- Net zo slim drugs voor de bevordering van mentale prestaties, tegen 피로, bijv modafinil, cafeïne, methylfenidaat.
- Bij afhankelijkheid en verslaving voor het voorkomen van ontwenningsverschijnselen, bijv opioïden, verdovende middelen.
- Door een groepsverband (sociale druk), bijv snuif, cannabis, tabak roken.
- Experimenteren en nieuwsgierigheid in de adolescentie, bijv nootmuskaat.
- Vanwege de euforische effecten ("high"), bijv heroïne.
- Voor de uitbreiding van bewustzijn, bijvoorbeeld hallucinogenen.
- Voor escapisme in een moeilijke levenssituatie, bijvoorbeeld het snuiven van middelen.
- Voor zelfbehandeling van psychiatrische stoornissen zoals Depressie or psychose, bijv cannabis.
- Voor de zelftherapie van slaapstoornissen, bijv. alcohol.
- Voor het overwinnen van angst en een laag zelfvertrouwen, bijv. Alcohol.
- Als doping agent, bijv amfetaminen.
- Voor de behandeling van bijwerkingen veroorzaakt door andere verslavende middelen, bijv benzodiazepines.
Vanwege hun krachtige effecten, verdovende middelen worden verder misbruikt voor zelfmoorden, giftige moorden en vergiftiging.
Dosering
Bedwelmende middelen worden vaak peroraal ingenomen, ingeademd (gerookt), geïnjecteerd of gesnoven. Bovendien komen de andere toepassingsmethoden ter discussie. Degenen die bedwelmende middelen gebruiken, moeten altijd beginnen met een dieptepunt dosis en benader langzaam het individueel toelaatbare bedrag. Bedwelmende middelen worden echter vaak te veel gebruikt. Een van de redenen is de ontwikkeling van tolerantie. Dit betekent dat steeds grotere hoeveelheden nodig zijn om hetzelfde effect te bereiken. Na verloop van tijd kan de controle van de gebruiker wegglippen, waardoor er afhankelijkheid, dwangmatig gedrag en verslaving ontstaan.
Actieve ingrediënten (selectie)
Alcohol, oplosmiddelen, snuifmiddelen:
- Alcohol
- Ether
- Gewonden brandstof
Amfetaminen en andere stimulerende middelen:
- amfetaminen
- benzylpiperazine
- Camfetamine
- Cathinon
- Cocaïne
- Deoxypipradrol
- Dexamfetamine
- Extase
- Efedrine
- Fencam hongersnood
- Fenetylline
- Cath
- MDA
- MDEA
- MDMA (extase)
- Metamfetamine
- Methylfenidaat
- Phentermine
- Fenylpropanolamine
- Pseudo-efedrine
Anesthetica:
- Ketamine
- Methoxyfluraan
- propofol
Antihistaminica (1e generatie):
- Dimenhydrinate
- Dimetindene maleaat
- difenhydramine
Barbituraten:
- Butalbital
- pentobarbital
- secobarbital
Benzodiazepinen:
- diazepam
- Flunitrazepam en vele anderen
Cathinonderivaten:
- Alfa-PVP
- Cathinon
- MDPV
- mephedrone
- Methylone
Cannabis, cannabinoïden:
- dronabinol
- Cannabis
- nabilone
- Kruid
Hallucinogenen:
- bufotenin
- ARREST
- DXM
- toadstool
- ibogaïne
- LSD
- MDMA
- Mescalines
- Nootmuskaat
- Fencyclidine (PCP)
- Peyote
- Psilocine
- Puntig kaalkopje (hallucinogene schimmels).
- psilocybine
- Rolicyclidine
- Salviadivinorum
Knock-out valt:
- GHB
medicijnen:
- pijnstillers
- Anesthetica
- Anti-angst medicijnen
- Anti-epileptica, bijv. pregabaline
- antihistaminica
- Barbituraten
- sedativa
- Benzodiazepines
- Hoest onderdrukkers, bijv. codeïne, dextromethorfan
- spierverslappers
- Slaappillen
Medische gassen:
- Lachgas
Solanaceae:
- Bilzekruid
- Angel's trompet
- Verdovingsmiddel
- Nachtschade
Opioïden:
- Codeine
- Desomorfine
- Dextrometorfan
- Heroïne
- hydromorfon
- Kratom
- Morfine
- Opium
- Oxycodon
- tramadol
- U-47700
- AH-7921
Tabak, nicotine:
- E-sigaretten
- Nicotine
- Snuif
- Shisha (waterpijp)
- snus
Interacties
Bedwelmende middelen hebben over het algemeen een hoog potentieel voor interacties. Gemengd gebruik van soortgelijke stoffen is ook problematisch omdat hun bijwerkingen kan daardoor worden versterkt. Dit geldt bijvoorbeeld voor centraal depressieve middelen. Bedwelmende middelen zijn ook vaak substraten van CYP450-isozymen. Interacties kan voorkomen bij andere verslavende middelen, maar ook bij gelijktijdig toegediende geneesmiddelen.
Bijwerkingen
Mogelijke nadelige effecten en negatieve gevolgen van het gebruik van verdovende middelen zijn bijvoorbeeld:
- Maag-en darmstoornissen
- Centraal zenuwstelsel en psychiatrische stoornissen, persoonlijkheidsverandering.
- Ontwikkelingsstoornissen
- Hart-en vaatziekten
- Ademhalingsaandoeningen, ademhalingsdepressie
- Visuele stoornissen
- Kankers
- Ontwenningsverschijnselen
- Tolerantie, afhankelijkheid, verslaving, verlangen
- Besmettelijke ziekten zoals hiv, hepatitis.
- Ongevallen, geweld, misbruik
- Miskraam, embryopathieën
- Verlies van werkgelegenheid, economische gevolgen, sociale achteruitgang.
Gebruik van bedwelmende middelen kan levensbedreigend zijn en een fatale afloop hebben. Omdat veel verdovende middelen illegaal worden vervaardigd, geteeld of geproduceerd, kunnen ze valse actieve ingrediënten, verdunners of onzuiverheden bevatten. Dit vormt een bijkomend probleem bij consumptie.