Speciale lekke banden | Doorboren

Speciale lekke banden

A prik van de kniegewricht kan om twee verschillende redenen worden aangegeven. Enerzijds om een ​​mogelijke gezamenlijke effusie af te voeren en indien nodig te onderzoeken. Of dit nu duidelijk, etterig of juist bloederig is, kan belangrijke informatie geven over de oorzaak en zo een gerichte behandeling mogelijk maken.

Pijn kan direct worden ontlast door de druk te verlichten. Aan de andere kant kan door het prikken van de knie gericht een medicijn in het gewricht geïnjecteerd worden, wat een optie kan zijn bij het behandelen van pijn, bijvoorbeeld. In ieder geval zijn de potentiële voordelen van het doorboren van de kniegewricht moet opwegen tegen de risico's.

Alle prik in een gewricht kan leiden tot letsel en infectie, wat ook de patiënt kan verergeren voorwaarde. Een heel bijzonder type prik is vereist voor intracytoplasmatische sperma injectie (ICSI) in de context van kunstmatige bevruchting. Voordat de punctie wordt uitgevoerd, krijgt de vrouw een hormoonbehandeling die de groei van verschillende follikels in de eierstok stimuleert.

Na ongeveer 10 tot 12 dagen, ovulatie wordt veroorzaakt door een ander hormoon. Twee dagen nadat dit hormoon is toegediend, wordt de eigenlijke punctie uitgevoerd. In dit geval wordt het ei opgehaald met een lange naald.

Dit wordt voortbewogen door de vagina eronder ultrageluid de begeleiding. De procedure wordt meestal uitgevoerd onder korte verdoving en duurt ongeveer 10 tot 15 minuten. Het is noodzakelijk dat de man de zijne geeft sperma op dezelfde dag.

Een sperma wordt vervolgens ingebracht in de opgehaalde eieren in het laboratorium. Als de bevruchting slaagt, delen de cellen zich in de incubator gedurende de volgende dagen tot het stadium van de blaasjes. Dan worden vaak twee van deze vroege embryo's overgebracht naar de baarmoeder.

In ongeveer 25 tot 30% van de gevallen leidt ICSI tot zwangerschapHet is mogelijk om de long en neem weefselmonsters. Dit kan bijvoorbeeld worden overwogen als bij de beeldvorming een opvallende structuur is ontdekt (bijvoorbeeld computertomografie) en men deze nader wil onderzoeken. Afhankelijk van de locatie van het prikdoel, kan de procedure van buitenaf via de borst muur of van binnenuit door de luchtwegen.

In het laatste geval wordt de punctie uitgevoerd als onderdeel van een long endoscopie (bronchoscopie). Vaker is het echter niet de long dat wordt direct doorboord maar de opening tussen het longmembraan en de riep, die de pleurale opening wordt genoemd. Dit bevat meestal maar een zeer kleine hoeveelheid vloeistof.

Door verschillende ziekten kan een effusie en dus een ophoping van vocht in de pleurale opening optreden, wat zelfs kan leiden tot verminderde ademhaling. Door middel van pleurale punctiekan de effusie worden afgevoerd en, indien nodig, kan een monster worden onderzocht om de oorzaak van de waterophoping te achterhalen. Zowel directe longpunctie als pleurale punctie kan ervoor zorgen dat er lucht in de pleurale opening komt.

Als gevolg hiervan kan de doorboorde long instorten. Dit heet een pneumothorax en moet worden behandeld als een intramurale patiënt in het ziekenhuis. Een punctie van de borst wordt meestal uitgevoerd als een opvallende structuur (bijvoorbeeld een knobbel) moet worden onderzocht.

Dit kan bijvoorbeeld opvallen in de loop van een borstkanker screeningonderzoek. De punctie is meestal bedoeld om te verduidelijken of de structuur goedaardig of kwaadaardig is. In de meeste gevallen wordt een borstpunctie uitgevoerd met een fijne naaldprik.

Tijdens deze procedure worden weefsel en cellen uit de borst verwijderd met een speciale, zeer dunne holle naald. Het onderzoek is meestal niet pijnlijker dan het nemen van een bloed monster. Een plaatselijke verdoving is daarom meestal niet nodig.

De resultaten zijn vaak dezelfde dag beschikbaar. Een alternatief is de punch biopsie, waarbij een iets grotere naald wordt gebruikt om een ​​kleine weefselbrug van de borst te verwijderen. Een lekke band van de heup gewricht kan worden overwogen als er een effusie in het gewricht is.

Punctie van de heup gewricht kan de druk in de heup verminderen en zo verlichten pijn. Anderzijds kan de verwijderde vloeistof worden onderzocht op de aanwezigheid van bacteriën, bijvoorbeeld. Daarnaast, heup gewricht punctie kan ook worden gebruikt voor het lokaal toedienen van medicatie, bijvoorbeeld om pijn te behandelen.

Een buikpunctie wordt uitgevoerd in het geval van een pathologische ophoping van vocht in de buikholte. Dit staat ook bekend als ascites of waterzucht. Het wordt ook gebruikt in geval van ernstige lever disfunctie, bijvoorbeeld als gevolg van ontsteking van de lever (hepatitis) of overmatig alcoholgebruik.

Kanker van de buikholte kan ook leiden tot ascites. Afhankelijk van de omvang kan de hoeveelheid vloeistof meerdere liters zijn en leiden tot bewegingsbeperkingen en ademhaling moeilijkheden. Enerzijds dient ascitespunctie om de druk direct te verlichten door een deel van de vloeistof uit de buik te laten wegvloeien.

Aan de andere kant kan een monster worden onderzocht om informatie te verkrijgen over de oorzaak van de buikwaterzucht. Om beschadiging van organen zoals de darm of te voorkomen leverkan de punctie onder visuele controle worden uitgevoerd met ultrageluid. Een lever punctie wordt gebruikt om weefsel te verwijderen (biopsie) om diffuse of omschreven leververanderingen te onderzoeken.

De punctie wordt voornamelijk gebruikt om de diagnose te bevestigen als die van de patiënt bloed waarden en symptomen hebben al geleid tot een vermoedelijke diagnose. De punctie wordt via de huid uitgevoerd met ultrageluid. In vergelijking met andere buikorganen is de lever relatief gemakkelijk te bereiken met de priknaald.

Desalniettemin kunnen buikorganen of de longen worden verwond. Door het nemen van monsters kan het weefsel worden onderzocht op bijvoorbeeld inflammatoire of kwaadaardige veranderingen. Onder meer zijn indicaties tegen punctie: de aanwezigheid van een lever hemangioom, geelzucht vanwege een obstructie in de gal leidingen of een ernstige bloed stollingsstoornis.

Een cerebrospinale vloeistof- of liquorpunctie is bijvoorbeeld nodig als er een vermoeden bestaat van een ontstekingsziekte van de centrale zenuwstelsel. In de meeste gevallen wordt de punctie uitgevoerd in het gebied van de lumbale wervelkolom. Dit wordt dan ook wel een lumbaalpunctie genoemd.

De patiënt zit voor de ingreep en buigt het bovenlichaam zo ver mogelijk naar voren of de punctie kan ook liggend worden uitgevoerd. Met een lange dunne naald prikt de arts tussen twee wervellichamen tot aan de wervelkanaal. Een monster van hersenvocht kan vervolgens worden genomen uit de wervelkanaal.

In het gebied van de lumbale wervelkolom zijn er alleen zenuwvezels, maar nee spinal cord, zodat het ruggenmerg niet kan worden verwond. Er kunnen echter korte gevoelens in de benen optreden wanneer de naald een raakt zenuwvezels. Naast diagnostisch gebruik wordt het doorboren van hersenvocht ook gebruikt bij overproductie van hersenvocht. De procedure kan mogelijke symptomen verlichten, zoals hoofdpijn en loopstoornissen.