Bepaling van de nekplooien van een embryo met behulp van echografie

Introductie

De meting van nek rimpels maakt deel uit van de eerste trimester screening die tegenwoordig door veel gynaecologen wordt aangeboden, die ook wel FiTS (First-Trimester-Screening) wordt genoemd. Met de hulp van nek rimpelmeting kunnen eventuele genetische afwijkingen van het ongeboren kind die vóór de geboorte bestaan, worden vastgesteld. Dit vermoeden kan vervolgens worden onderbouwd door nader onderzoek.

De angst voor een ontwikkelingsstoornis van hun ongeboren baby vergezelt elke aanstaande moeder. Vooral oudere vrouwen hebben veel last van deze angst, aangezien deze moeders een hoger risico lopen om een ​​kind met een misvorming te baren. Een manier om te beoordelen de ontwikkeling van het kind is het meten van de nekplooi.

Omdat dit onderzoek plaatsvindt vóór de geboorte, wordt dit type onderzoek geclassificeerd als prenatale diagnostiek (pre = ervoor). De meting wordt niet uitgevoerd als onderdeel van de gebruikelijke preventieve medische controles, maar de moeder moet expliciet akkoord gaan met het onderzoek nadat de gynaecoloog haar heeft geïnformeerd over de voor- en nadelen van dit onderzoek. Het wordt uitgevoerd als een ultrageluid onderzoek naast de twee wettelijk verplichte echografische onderzoeken waarbij andere structuren van het kind worden gemeten om eventuele ontwikkelingsstoornissen op te sporen.

De meting van de nek rimpels maakt de diagnose mogelijk van chromosomale aandoeningen zoals trisomie 21 (=Syndroom van Down) evenals verschillende andere syndromen of hart- gebreken. De prenatale test wordt ook gebruikt voor detectie, maar alle diagnostische procedures vereisen een biopsie voor bevestiging. Vanwege het feit dat het "niet-preventieve" onderzoek "niet-preventief" is, moeten de soms zeer hoge kosten tot 200 € uit eigen zak worden betaald en worden ze niet gedekt door volksgezondheid verzekering. De beslissing VOOR het onderzoek wordt dringend aanbevolen voor moeders die tijdens de vorige kleine veranderingen en afwijkingen hebben ontdekt ultrageluid onderzoeken in het kader van de gebruikelijke preventieve onderzoeken, bij zwangerschappen met een maternale leeftijd ouder dan 35 jaar of bij risicovolle zwangerschappen. Aangezien men vanaf de leeftijd van 35 jaar als risicovolle zwangere wordt beschouwd, aangezien het risico op misvormingen toeneemt met de leeftijd van de moeder, dekken de verzekeringsmaatschappijen in dit geval vaak zelfs de kosten van dit onderzoek.