Slaaplaboratorium: behandeling, effect en risico's

Aanhoudende moeilijkheid om in slaap te vallen of de hele nacht door te slapen, intens snurken geassocieerd met tijdelijke ademhalingsstilstand kan ernstig zijn volksgezondheid risico's. Door onvoldoende nachtrust treden vaak ernstige beperkingen ook op bij slaperigheid overdag. In gespecialiseerde medische voorzieningen zoals een slaaplaboratorium kan met uitgebreide meettechniek een diagnose worden gesteld van de mogelijke oorzaken en gevolgen.

Wat is het slaaplaboratorium?

In een slaaplaboratorium worden elektronische meetapparatuur gebruikt om specifieke lichaamsfuncties te documenteren, zoals ademhaling, hart- ritme en lichaamsbeweging tijdens de nachtrust. In een slaaplaboratorium worden elektronische meetapparatuur gebruikt om speciale lichaamsfuncties te documenteren, zoals ademhaling, hart- ritme en lichaamsbeweging tijdens de nachtrust. Voor dit doel worden elektroden op veel delen van het lichaam bevestigd. Deze bieden uitgebreide gegevens voor opslag op een pc als basis voor specialistische evaluatie. Bovendien kunnen lichamelijke reacties tijdens de nachtrust, zoals been bewegingen, worden geregistreerd door videobewaking. De videobewakingsbeelden en de signalen van de afgeleide lichaamsstromen komen samen in een Grensverkeer en opnamekamer. Daar worden ze gedurende de hele meting bewaakt door een arts en een slaaplaboratoriumtechnicus. Voor de patiënt is er op elk moment een mogelijkheid tot contact met het ondersteunend personeel. De geregistreerde meetgegevens geven informatie over de verschillende fasen van de nachtrust bij verdere diagnostiek. De slaap- en waaktijden, de intensiteit en kwaliteit van deze fasen spelen een belangrijke rol bij de evaluatie van de duur en kwaliteit van de nachtrust. De tijden van zogenaamde ademhaling pauzeert en de zuurstof inhoud die tijdens deze pauzes nog aanwezig is, wordt ook opgenomen. De gemeten waarden zijn bedoeld om aanwijzingen te geven of organische ziekten of andere eigenaardigheden de oorzaak zijn van de slaaptekorten. Dit zou therapeutische opties moeten onthullen.

Functie, effect en doelen

Ongeveer een op de tien volwassenen klaagt over gevoelige stoornissen in de nachtrust en voelt zich onvoldoende verfrist na het slapen. Zo'n chronisch slaapstoornissen kan in meer dan 300 slaaplaboratoria landelijk worden onderzocht. Patiënten worden om uiteenlopende redenen doorverwezen naar deze gespecialiseerde voorzieningen die aan deze ernstige beperkingen lijden. Volgens de richtlijn van de Duitse Vereniging voor Slaaponderzoek en Slaapgeneeskunde omvatten deze:

  • Chronische slaapstoornissen waarbij ondanks conventionele therapie geen verbetering optreedt gedurende een periode van langer dan zes maanden
  • Ernstige slaapstoornissen waardoor de prestatie en het welzijn in de loop van de dag aanzienlijk verslechteren
  • Ongewoon en onverklaard gedrag tijdens de nachtelijke slaap, zoals slaapwandelen, tandenknarsen, abnormale bewegingen of verwardheid
  • Verstoringen van het natuurlijke slaap-waakritme, bijvoorbeeld door ploegenarbeid, geluidsimmissies.
  • Permanente persoonlijke lijdensdruk en staten van uitputting.

Tijdens een voorgesprek met de patiënt wordt allereerst gevraagd naar de stoornissen in de nachtrust en afwijkingen op het moment van de dag. Daarnaast wordt er gevraagd naar andere belangrijke gegevens zoals bestaande ziektes, medicatie of bekende erfelijke factoren als mogelijke oorzaken of beïnvloedende factoren voor de bestaande slaapproblemen. Afhankelijk van de symptomen en de omvang van het onderzoek brengen patiënten twee tot vier nachten door in het slaaplaboratorium. Het doel is om de exacte aard van de slaapstoornis evenals de triggerende factoren en behandelingsopties. Nadat de onderzoeksprocedure aan de patiënt is uitgelegd, wordt de nodige bedrading van de patiënt gedaan door sensoren en meetinstrumenten aan het lichaam te bevestigen:

  • Elektroden bevestigd aan de hoofd zijn om op te nemen hersenen golven, oogbewegingen en bewegingen van de kinspieren.
  • Een sensor bevestigd aan de borst wordt gebruikt om veranderingen in lichaamshouding te registreren.
  • Om de bewegingen te meten die door de ademhaling worden veroorzaakt, worden banden met sensoren aan de buik en borst.
  • Een ademhalingsstroomsensor is bevestigd tussen de mond en neus-.
  • snurken geluiden worden opgenomen door microfoons.
  • Een sensor op de index vinger of oorlel is het meten van de zuurstof verzadiging in de bloed.
  • Bewegingen van de been spieren worden gedetecteerd door twee elektroden op elk van de onderbenen.

Bovendien wordt een infrarood videocamera gebruikt voor constante patiënt Grensverkeer​ De evaluatie van alle metingen leidt tot het creëren van een slaapprofiel, waarin het verloop van de respectievelijke slaapcycli informatief wordt weergegeven. Om mogelijke slaperigheid overdag te onderzoeken, kan een testprocedure op de rijsimulator de volgende dag bijdragen. Dit is om het concentratie- en reactievermogen van de patiënt te bepalen. Afhankelijk van de resultaten van alle evaluaties, therapeutisch maatregelen zoals het dragen van een masker 's nachts kan worden ingenomen.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

In het slaaplaboratorium wordt de patiënt geconfronteerd met een onbekende slaapomgeving. Vanwege de vele banden en bekabeling door middel van sensoren die aan het lichaam zijn bevestigd, moet de patiënt een beperking van zijn anders gebruikelijke bewegingsvrijheid tijdens het liggen accepteren. Bovendien moet hij in slaap vallen, zich ervan bewust dat hij wordt geobserveerd. Hierop zijn geen eenduidige reacties van patiënten. Volgens de onderzoeken slapen sommige patiënten slechter dan thuis, vooral tijdens de eerste nacht. Voor andere patiënten heeft de ongewone slaapsituatie echter geen storend effect. Risico's of volksgezondheid Buiten dat in het kader van een onderzoek in het slaaplaboratorium zijn stoornissen niet bekend. Vooral bij geconstateerde slaperigheid overdag is er dringend behoefte aan therapeutische maatregelen. Met name bij het besturen van motorvoertuigen of het werken aan technische machines tijdens de beroepspraktijk zijn er aanzienlijke gevaren. In heel wat gevallen is microslaap achter het stuur nog steeds de oorzaak van ernstige of zelfs dodelijke verkeersongevallen. In deze context kunnen ook voetgangers die aanzienlijke last hebben van slaperigheid overdag de oorzaak zijn van ongevallen. Noodzakelijke behandeling maatregelen, zoals het dragen van een masker 's nachts om de slaapkwaliteit te verbeteren, moet daarom onmiddellijk worden geïmplementeerd. Om de meetresultaten in het slaaplaboratorium te optimaliseren, is het raadzaam dat de patiënt zich de dag voor het eerste nachtelijke onderzoek onthoudt van cafeïnehoudende dranken. tevens de dieet op deze dag zou niet bijzonder stressvol moeten zijn voor de nachtrust. De redenen voor ernstig verstoorde slaap gedurende een langere periode kunnen variëren en aanzienlijk veroorzaken volksgezondheid Effecten. Daarom moet zeker gebruik worden gemaakt van de mogelijkheden van een meer gedetailleerd onderzoek met de speciale methoden van een slaaplaboratorium.