Sinusritme is de term die wordt gebruikt om de normofrequentie en regelmatige hartslag bij mensen te beschrijven. Dit ritme wordt gevormd in de sinusknoop.
Wat is sinusritme?
Sinusritme is de term die wordt gebruikt om de normofrequentie en regelmatige hartslag bij mensen te beschrijven. Sinusritme is normaal hart- ritme. Het aantal hartslagen per minuut wordt de hart- hartslag of hartslag. In mensen, hart- tarief hangt af van lichaamsbeweging, leeftijd en fysiek voorwaarde Terwijl het sinusritme resulteert in ongeveer 120 hartslagen per minuut bij een pasgeborene, heeft een persoon van in de 70 een snelheid van ongeveer 70 slagen per minuut. Het fysiologische bereik van de hartslagfrequentie, en dus van het sinusritme, bij een gezond persoon in rust is 50 tot 100 slagen per minuut. Sinusritme wordt gevormd in de sinusknoop in de rechter atrium van het hart. Het hart bestaat uit twee kamers en twee atria. Bloed kwam binnen rechter atrium van de systemische circulatie en stroomt van daaruit in de rechter hartkamer. De rechter hartkamer werpt het bloed in de pulmonale circulatie Na oxygenatie stroomt het in de linker atrium en van daaruit naar de linker hartkamer. De sinusknoop ligt in het rechter atrium in de superieure vena Cava Oppervlakte. Dit gebied van de opening van de meerdere vena Cava in het rechter atrium wordt de sinus venarum cavarum genoemd. De term knoop is misleidend. De sinusknoop is geen zichtbare of voelbare knoop. In plaats daarvan kan de sinusknoop elektrisch worden gedetecteerd. Bovendien is er een subtiel verschil in weefsel met de naburige cellen. De sinusknoop ligt dicht bij de epicardium De locatie en grootte van de sinusknoop varieert sterk, afhankelijk van het individu. Zo kan het knooppunt tussen de 10 en 20 millimeter lang en tussen de 2 en 3 millimeter breed zijn. De sinusknoop wordt geleverd met bloed door een filiaal van de kransslagaders Daarnaast is er een onderpandvoorraad met andere vasculaire vertakkingen. Dit zorgt ervoor dat als de kransslagader slagader (deel van de kransslagaders) geblokkeerd is, kan de bloedtoevoer worden gehandhaafd. Vergeleken met de cellen van het werk myocard, sinusoïdale cellen hebben er minder mitochondria en myofibrillen. Daarom zijn ze er minder vatbaar voor zuurstof ontbering.
Functie en taak
Histologisch bestaat de sinusknoop uit verschillende gespecialiseerde hartmyocyten. Deze hebben, in tegenstelling tot de andere spier- en zenuwcellen, het vermogen tot spontane depolarisatie. Tijdens depolarisatie is de membraanpotentiaal op de celmembraan neemt af. In de niet-aangehaalde toestand is er een rustpotentieel aanwezig. Tijdens spontane depolarisatie wordt het voltage-gated natrium ionkanalen van de sinusoïdale cellen openen en een actiepotentiaal wordt geactiveerd. Dit gebeurt bij gezonde mensen tussen de 50 en 100 keer per minuut. Door de vergroting van het hart komt het sinusritme in uithoudingsvermogen atleten zijn vaak minder dan 40 excitaties per minuut. De excitatie die in de sinusknoop ontstaat, gaat via de werkende spieren van het hart naar de boezems. Via zogenaamde internodale bundels wordt de elektrische excitatie naar de AV-knooppunt. De AV-knooppunt bevindt zich in de driehoek van Koch in het rechter atrium. Net als de sinusknoop bestaat het uit gespecialiseerde hartspiercellen. De AV-knooppunt gaat verder in de Zijn bundel. De His-bundel maakt ook deel uit van het geleidingssysteem. Het ligt onder het AV-knooppunt in de richting van de top van het hart en gaat verder in de tawara-bundel. Bij de cardiale top verdelen de twee Tawara-benen zich in de Purkinje-vezels. Deze vertegenwoordigen het laatste geleidingspad van het excitatiegeleidingssysteem en staan in direct contact met de hartvezels van de werkende spieren. Het excitatiegeleidingssysteem is verantwoordelijk voor de samentrekking van de individuele hartspiercellen en dus voor de samentrekking van de gehele hartspier. De excitatie plant zich naar beneden voort vanaf de sinusknoop. Hierdoor trekt het bovenste deel van het hart minimaal eerder samen dan het onderste. Dit is nodig voor een goede bloedafvoer. Om ervoor te zorgen dat het hartminuutvolume altijd wordt aangepast aan de respectievelijke vereisten, is de sinusknoop verbonden met het sympathische en parasympathische zenuwstelsel. De sympathieke zenuwstelsel oefent een positief chronotroop effect uit op de sinusknoop. Dit betekent dat het sinusritme wordt verhoogd. Het parasympathische zenuwstelselheeft daarentegen een negatief chronotroop effect, wat betekent dat het sinusritme wordt verminderd.
Ziekten en kwalen
Boven een frequentie van 100 per minuut, een zogenaamde sinus tachycardie is aanwezig. In de meeste gevallen blijft dit onopgemerkt. Bij kinderen, adolescenten, in stressvolle situaties, zoals sinus tachycardie is fysiologisch. Er zijn echter ook tal van onderliggende ziekten die verband houden met sinus tachycardie. Deze omvatten hyperthyreoïdie, bijvoorbeeld. De verhoogde metabolische output zorgt er ook voor dat het hart sneller gaat kloppen. Sinus tachycardie wordt ook aangetroffen in de bloedsomloop schokken, hartfalen, koorts, bloedarmoede, en terugtrekking uit bedwelmende middelen. Feochromocytoom wordt ook geassocieerd met een verhoogd sinusritme. Verschillende medicijnen kunnen ook het sinusritme verhogen. Sinus bradycardie, of vertraagd sinusritme, is fysiologisch tijdens slaap en bij atleten. Oorzaken van pathologische sinus bradycardie, aan de andere kant, omvatten weefselschade in de sinusknoop, medicatiegebruik en verhoogde vagale tonus. Het weefsel van de sinusknoop kan worden beschadigd door hypoxie in de kransslagader slagader ziekte (CAD). Infecties die leiden tot myocardiet kan ook de sinusknoop beschadigen. Hetzelfde geldt voor auto-immunologische processen. Andere oorzaken van sinus bradycardie omvatten hypothyreoïdie (hypothyreoïdie), hypothermie (onderkoeling), vergiftiging, verhoogde intracraniale druk en bradycardische (pols-verlagende) medicatie. Een functioneel defect van de sinusknoop kan ook leiden naar sick sinus syndroom. Sick sinus syndroom is een term die wordt gebruikt om een verscheidenheid aan aritmieën te beschrijven, die allemaal hun oorsprong hebben in de sinusknoop. De belangrijkste symptomen van sick sinus syndroom zijn hartkloppingen en een langzame pols.
