Synoniem
Atrium dextrum Het rechter atrium is een van de vier binnenkamers van de hart-, die is verbonden met de grote circulatie. In het, bloed stroomt door de vena Cava en wordt doorgegeven aan de rechter hartkamer.
Anatomie
Het rechter atrium is bolvormig en heeft de rechter oorschelp aan de voorkant. De hart- spier is ongeveer 3 mm dik in het rechter atrium. Het rechteratrium is gescheiden van de rechter hartkamer door de juiste zeilklep (tricuspidalisklep).
Het ontvangt de zuurstofarme bloed van de onderste helft van het lichaam via de inferieure vena Cava; vanaf de schouder, borst en hoofd regio via de meerdere vena Cava. Het gemeenschappelijke instroompad van de twee aders wordt de sinus venarum cavarum genoemd en vertegenwoordigt het gladde deel van de atriale wand. Binnen de cavar sinus is er een licht uitsteeksel van de achterwand van het atrium, het tuberculum intervenosum, dat de ader ingangen.
Het andere deel van de atriale wand wordt gekenmerkt door de zogenaamde musculi pectinati, die evenwijdig lopen hart- spierballen, lijn ook het rechter hartoor uit. De grens tussen deze twee structureel verschillende delen wordt de crista terminalis genoemd. Het rechteratrium is gescheiden van de linker atrium door het atriale septum.
Aan de rechterkant van deze scheidingsmuur een flauw Depressie is zichtbaar, fossa ovalis. Dit is de plaats waar er tijdens de embryonale ontwikkeling een kortsluiting was tussen de twee atria. De fossa ovalis wordt onderaan begrensd door een uitstulping (Valvula venae cavae inferioris), die er in de embryonale circulatie voor zorgt dat bloed wordt via de fossa ovalis naar de linker atrium.
Voor de Valvula venae cavae inferioris is de kruising van de kransslagaders, het ostium sinus coronarii. Het rechteratrium bevat ook twee belangrijke componenten van excitatievorming en geleiding: de sinusknoop en AV-knooppunt. De sinusknoop bevindt zich naast de kruising van de superieure vena cava en wordt als de primaire beschouwd gangmaker.
Dit betekent dat het de hartslag bij gezonde individuen. Het geeft 60-80 pulsen per minuut, die vervolgens via de hartspier verder worden doorgegeven en leiden tot samentrekking van het hart. De AV-knooppunt is het volgende station van de excitatielijn.
Het bevindt zich aan de basis van het interatriale septum. De AV-knooppunt heeft een natuurlijke frequentie van 40-60 excitaties per minuut. De belangrijkste functie is om de overdracht van excitatie te vertragen, waardoor gelijktijdige atriale en ventriculaire contractie wordt voorkomen. Als het sinusknoop faalt, de gangmaker functie wordt overgenomen door de AV-knoop en het hart gaat daardoor langzamer kloppen.
