Risico's van computertomografie
Sinds de basis van de computertomografie onderzoek is röntgenstraling, het onderzoek resulteert in blootstelling aan straling. Afhankelijk van het onderzoek wordt de stralingsblootstelling aangegeven tussen 3 mSv en 10 mSv (1 mSv = 1/1000 Sievert). Een klassieker borst Röntgenstraal is ongeveer.
0.3 m Sv. Ter vergelijking: de natuurlijke stralingsblootstelling op zeeniveau in Duitsland is ca. 2.5 mSv per jaar.
In tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen, is de stralingsblootstelling daarom vrij laag. Een ander risico is het lijden van een paniekaanval tijdens het onderzoek vanwege de benauwende omstandigheden. Als claustrofobie (claustrofobie) bekend is, sedativa kan indien nodig vóór het onderzoek worden gegeven. Er komen steeds meer open computertomografieën op de markt, waarbij patiënten alleen door de CT-ring gereden hoeven te worden.
Contra-
Computertomografie is, zoals gezegd, een Röntgenstraal examen. Om deze reden mogen patiënten in het algemeen niet worden onderzocht door computertomografie tijdens zwangerschap Omdat contrastmiddel bevat jodium wordt gebruikt voor CT-onderzoeken, moet voorafgaand aan het onderzoek worden bepaald of de patiënt bekende allergische reacties op het contrastmiddel of op jodium heeft.
Bovendien is de functie van de schildklier (hyperthyreoïdie) en de nier (beperkte uitscheidingsfunctie?) moet worden opgehelderd door laboratoriumtests. De patiënt wordt op een onderzoekstafel gelegd voor computertomografie.
Afhankelijk van het te onderzoeken gebied wordt vervolgens de hele patiënt of alleen het te onderzoeken gebied door de tomograaf gehaald. Net als bij fotografie verbetert de kwaliteit van de beelden die door computertomografie worden geproduceerd naarmate de patiënt stiller ligt tijdens het onderzoek. In de meeste gevallen zal de radioloog waar u het onderzoek laat uitvoeren, u voorzien verdere informatie in een informatiebrochure. Over het algemeen hoeft de patiënt niet op een lege plek naar de CT-scan te komen maag.
Computertomografiekop
Een computertomografie van de hoofd wordt in de dagelijkse praktijk vaak afgekort tot cCT (waarbij c staat voor craniaal). Tijdens het onderzoek wordt de patiënt, die op een mobiele bank ligt, door het apparaat gedreven, wat tal van doorsnedebeelden van de hoofd binnen een korte tijd. Afhankelijk van het probleem wordt de patiënt via de ader om bepaalde processen beter zichtbaar of herkenbaar te maken.
Computertomografie wordt voor tal van problemen gebruikt en is vooral wijdverbreid in de neurologie. Computertomografie van de hoofd geeft meestal waardevolle informatie als het gaat om het verhelderen van acute processen in de hersenen en schedel Een van de belangrijkste indicaties voor een tijdige cCT is het vermoeden van intracraniële bloeding.
Dit kan meestal duidelijk worden afgebakend in de CT, omdat het helderder (hyperdens) lijkt dan de omgeving hersenen zakdoek. Plotseling ernstig tot zeer ernstig hoofdpijn kan vaak een aanwijzing zijn voor een dergelijke hersenbloeding. In dit opzicht is de voorbereiding van een cCT diagnostisch waardevol.
Bij meestal vrij jongere mensen die een plotselinge "vernietigingshoofdpijn" beschrijven, kan dit een aanwijzing zijn voor een subarachnoïdale bloeding (SAH), die vaak wordt veroorzaakt door het scheuren van een vasculaire malformatie in de hersenen, een aneurysma. Als oudere mensen klagen hoofdpijn, dit zou ze hoorbaar moeten maken, vooral als ze in het directe verleden zijn gevallen en als ze worden ingenomen bloed verdunners. Bloeden kan ook de oorzaak zijn, meestal in de vorm van een epiduraal of subduraal hematoom.
Patiënten die zich presenteren met tamelijk subacuut hoofdpijn van gemiddelde intensiteit en die ook verduidelijking nodig hebben door middel van beeldvorming van het hoofd, hebben meestal meer kans op een MRI van het hoofd. Een andere veel voorkomende indicatie voor het uitvoeren van een CT-scan van het hoofd is het uitsluiten van breuken na vallen of ongevallen. Hier is CT de gouden standaard, omdat het de beste resolutie heeft op het gebied van botstructuren.
A beroerte kan in het algemeen ook worden verduidelijkt met een cCT. Als het de vrij zeldzame vorm van hemorragisch infarct is, dwz een beroerte veroorzaakt door bloeding, kan het meestal duidelijk worden gedefinieerd met CT. Als het een beroerte veroorzaakt door verminderd bloed stroom (ischemisch infarct), is magnetische resonantie beeldvorming meestal geschikter in de acute fase en heeft het ook een aanzienlijk lagere stralingsblootstelling.
In de loop van de ziekte verschijnt ook een ischemische beroerte op CT. Als een beroerte echter wordt vermoed, wordt meestal eerst een cCT uitgevoerd om een eerste inzicht te krijgen in het verloop van de beroerte. Een andere mogelijke indicatie voor een CT-scan van het hoofd is terugkerende duizeligheid, wat kan duiden op problemen met de bloedsomloop in de hersenen.
Vaak kan hier echter ook de voorkeur worden gegeven aan MRI, omdat het structuren kan weergeven die essentieel zijn voor de ontwikkeling van duizeligheid, soms gedetailleerder dan CT. Afhankelijk van het type kanker, wordt cCT ook vaak uitgevoerd bij patiënten met kanker, vooral als de patiënten symptomen beschrijven zoals duizeligheid, hoofdpijn of neurologische gebreken zoals spraak- of zichtstoornissen, verlamming of gevoeligheidsstoornissen. In dat geval bestaat het risico dat de tumor is uitgezaaid naar de hersenen of dat er een hersentumor is ontstaan.
Dit vermoeden kan eerst worden opgehelderd met een cCT, maar in de meeste gevallen biedt MRI de betere oplossing voor deze vraag. MRI heeft over het algemeen de voorkeur boven CT voor het ophelderen van ontstekingsprocessen, bijvoorbeeld in de context van multiple sclerose, bij verdenking van tumoren of metastasen in de hersenen en ter verduidelijking van processen in het gebied van de schedel zenuwen cerebellum en de hersenstam. Het is dus duidelijk dat het niet eenvoudig is om een heel duidelijke indicatie te geven voor cCT en tegen MRI of vice versa. In het kort kan echter worden gesteld dat cCT na trauma, bij vermoedelijke hersenbloeding, na een beroerte en bij bewusteloosheid een zeer hoge prioriteit hebben.
Alle artikelen in deze serie:
