Rabarber: wat is het?

Rabarber is populair vanwege zijn fruitig-zuur smaak en is geschikt voor het verfijnen van diverse gerechten. Vooral compote of cake verfijnt rabarber op een bijzondere manier. Bovendien heeft het er relatief weinig calorieën, maar aan de andere kant bevat oxaalzuur, die als giftig wordt beschouwd. Welk effect rabarber heeft op volksgezondheid en wat u bij de voorbereiding moet overwegen, kunt u hier leren.

Rabarber: belangrijke ingrediënten

Rabarber heeft tal van vitaminen en mineralen die significant zijn voor het menselijk organisme. Waaronder:

  • Vitamine C
  • Vitamine K
  • Magnesium
  • Kalium
  • Strijkijzer
  • Fosfor
  • Jodium
  • Appelzuur en citroenzuur
  • Pectine
  • tannines
  • Glycosiden
  • Essentiële oliën

Rabarber in cijfers - voedingswaarden

Een hoeveelheid van 100 gram rabarber bevat doorgaans ongeveer 14 tot 21 kilocalorieën en slechts 0.2 gram vet en 0.9 gram plantaardig eiwit (eiwit). Het bedrag van koolhydraten is ongeveer 4.5 gram, terwijl het vezelgehalte 1.8 gram is. Rabarber heeft geen cholesterol en is ook relatief gezond vanwege de kleine hoeveelheid calorieën​ Maar omdat - vanwege het hoge zuurgehalte - suiker wordt in veel gevallen toegevoegd, dit positieve effect wordt vaak teniet gedaan. Een praktisch alternatief voor industrieel geproduceerd suiker is vruchtensap (bijvoorbeeld appel- of sinaasappelsap) dat tijdens de bereiding aan de rabarbercompote wordt toegevoegd.

Gezondheidsbelang van rabarber

Vitamine C, dat rijk is aan rabarber, versterkt de immuunsysteem en verdedigingen. Het eten van rabarber in de winter kan dus helpen voorkomen dat een koud, bijvoorbeeld. Het hoge gehalte aan kalium zorgt voor de uitdrogende werking van rabarber en bevordert het transport van voedingsstoffen naar de lichaamscellen. Het bevatte natrium ondersteunt de spijsvertering en stimuleert de darmbeweging. Bovendien wordt rabarber gekenmerkt door een bloed zuiverende werking en kan worden gebruikt als zuiveringsmiddel. Vooral in de vorm van compote kan rabarber de darmen zachtjes reinigen, galblaas en lever. Het fruit zuren het bevat ook het stimuleren van de eetlust. De stoffen in rabarber wortel zijn bijzonder sterk, dus ze dienen vaak als ingrediënt in laxeermiddelen.

Allergieën en intoleranties

Allergieën die rechtstreeks het gevolg zijn van de consumptie van rabarber zijn meestal niet te vrezen. Er moet echter speciale aandacht aan worden besteed oxaalzuur, die in grotere hoeveelheden aanwezig is in rabarber. Oxaalzuur is giftig en zit met name in de bladeren van rabarber, daarom moeten deze vóór de bereiding worden verwijderd en mogen ze in geen geval worden geconsumeerd, anders braken en circulatiestoornissen kunnen in grote hoeveelheden voorkomen. Oxaalzuur is echter in geringe mate ook aanwezig in de stengels van rabarber. Het zuur bindt zich calcium, daarom kan het de voorwaarde van tanden en botten als het teveel wordt gegeten. Omdat het de tanden aanvalt glazuur, moet u uw tanden niet eerder dan een half uur na het eten van rabarber poetsen. Daarnaast is er een risico van blaas or nier stenen die ontstaan ​​uit afzettingen van oxaalzuur in combinatie met lichaamseigen calcium.

Wanneer is oxaalzuur gevaarlijk?

Hoe ouder rabarber wordt, hoe hoger het gehalte aan oxaalzuur toeneemt. Daarom mag rabarber na eind juni niet worden geoogst. De optimale oogsttijd is tijdens de zomermaanden vóór juni. De schadelijke werking van oxaalzuur kan worden verminderd als rabarber wordt gecombineerd melk of zuivelproducten. Op deze manier wordt het oxaalzuur geneutraliseerd door de calcium​ Het is echter beter om geen rabarber te eten als u daar last van heeft reumatiek, artritis, nier stenen of jicht​ Bovendien mogen zwangere vrouwen en jonge kinderen over het algemeen geen rabarber consumeren.

Tips voor aankoop, opslag en houdbaarheid

Let bij het kopen van rabarber vooral op de kwaliteit, die vooral tot uiting komt in de versheid: de steeltjes moeten stevig en licht glanzend zijn. Bovendien moeten de uiteinden sappig lijken. Golvende rabarberstengels zijn nog niet rijp - hun aankoop wordt niet aanbevolen. Na aankoop wikkel je de rabarber het beste direct in een vochtige katoenen doek. Bewaar het best in het groentevak van de koelkast, waar het meerdere dagen knapperig en vers blijft. Rabarber is ook geschikt voor bevriezing, die voor dit doel rauw of reeds verwerkt in de vriezer wordt geplaatst. Dit zal de houdbaarheid aanzienlijk verlengen.

Dit moet bij de bereiding in acht worden genomen

Voordat rabarber wordt bereid, worden de stengels gewassen en worden de bladvoet en het uiteinde van de steel verwijderd. De rabarberstengels worden in stukjes gesneden. Vooral dikke en vezelige stengels moeten worden gepeld, omdat ze een hoog gehalte aan oxaalzuur hebben. Groene stukjes zijn ook rijk aan zuur en moeten worden afgesneden. Na volgende koken van de rabarber is deze klaar voor verdere verwerking en kan nu worden verzoet. Cooking vermindert ook het oxaalzuurgehalte door het zuur vrij te geven tijdens het koken water - dit moet daarom daarna worden weggegooid koken​ Rabarber mag maximaal in kleine hoeveelheden rauw worden gegeten. Rabarber mag in geen geval worden gekookt in een aluminium pot of verpakt in aluminiumfolie. Het mag ook niet in contact komen met andere metalen zoals zink​ Eventuele chemische verbindingen die worden gevormd, zijn giftig vanwege het oxaalzuur.

Gebruik van rabarber

Rabarber is geschikt als gezond ingrediënt in allerlei recepten en vooral als verfijning van desserts. Een klassieker is rabarbertaart, versierd met knapperige kruimels. Muffins zijn een andere variant voor een sappig dessert met rabarber. Rabarber is ook populair om vooral tot jam te verwerken aardbei- rabarberjam. Het aandeel aardbeien brengt de zuurgraad van de rabarber in evenwicht en er ontstaat een harmonieus, fruitig aroma. Rabarber kan ook als toevoeging dienen in een warme melk en is ook geschikt voor het maken van likeur, die ook buiten het seizoen erg populair is.

Rabarber: fruit of groente?

Het is waar dat rabarber wordt gekenmerkt door een fruitig en zuur smaak en wordt vaak bereid als fruit. Toch is rabarber een groente. Het behoort tot de zogenaamde duizendknoopfamilie, waardoor het verwant is aan zuring. Rabarber bestaat uit een bladsteel en wordt gekweekt in het veld, maar ook vaak in eigen tuin.

Interessante feiten over rabarber

Rabarber is ontstaan ​​in China en werd al 2,700 jaar voor Christus als medicinale plant genoemd in een Chinees kruidenboek. De genezende kracht van rabarber was echter niet terug te zien in de stengels, maar in de wortels. EEN poeder hiervan werd gemaakt, die bijvoorbeeld tegen werd gebruikt constipatie en constipatie en moest zelfs helpen als remedie tegen pest​ Pas in de 18e eeuw ontwikkelde rabarber zich tot een populair voedingsmiddel. In Engeland werden aan het begin van de 19e eeuw voor het eerst verschillende soorten rabarber gekweekt. In de tussentijd is rabarber, die over het algemeen de voorkeur geeft aan meer gematigde streken, relatief wijdverspreid. De plant wordt ook al zo'n 150 jaar in Duitsland gekweekt. Rabarberstengels met lichtrood vruchtvlees worden gekenmerkt door een wat mildere smaak smaak vergeleken met de donkerrode stengels. In Duitsland is rabarber meestal te koop tussen april en 24 juni, Sint-Jansdag. Daarna mag rabarber niet worden geoogst.