Pyrazinamide is een geneesmiddel dat wordt gebruikt om te behandelen tuberculose (tuberculostat). De stof wordt sinds de jaren vijftig gebruikt om de long ziekte als onderdeel van een combinatie therapie.
Wat is pyrazinamide?
Pyrazinamide (Afgekort PZA) is een antibioticum die sinds de jaren vijftig wordt gebruikt om te vechten tuberculose ziekte. Het medicijn wordt ook vaak pyrazine-carboxamide genoemd water-oplosbaar, en is wit van kleur. Vanwege het beoogde gebruik als een tuberculose drug, het is geclassificeerd als een tuberculostat. In de chemie wordt de molecuulformule C5-H5-N3O gebruikt om de stof aan te duiden. Het moraal massa of pyrazinamide is 123.11 g-mol-1. De werkzame stof pyrazinamide wordt onder andere op de markt gebracht onder de handelsnamen Pyrafate, Rifater, Rimstar en Tebesium Trio. PZA werkt uitsluitend op de veroorzaker van tuberculose (Mycobacterium tuberculosis). Er is dus geen werkzaamheid met betrekking tot de rundervorm van de bacterie (Mycobacterium bovis) of vormen die afwijken van het basistype (atypische mycobacteriën).
Farmacologische werking
Hoewel PZA al sinds de jaren vijftig wordt gebruikt om tuberculose te bestrijden, precies werkingsmechanisme van de verbinding was lange tijd niet duidelijk. Er werd uitsluitend vertrouwd op de werkzaamheid van de behandeling. De werkingsmechanisme van pyrazinamide werd pas in 2011 bijna volledig opgehelderd. Terwijl conventioneel antibiotica voornamelijk doden bacteriën die nog steeds groeien, doodt PZA voornamelijk groeiende bacteriën. Haar werkingsmechanisme vertegenwoordigt dus een afwijking van de norm. Dit komt omdat groeien bacteriën (bekend als persisters) zijn over het algemeen veel minder gevoelig voor antibiotica dan degenen die zich al in een slapende fase bevinden. Pyrazinamide oefent zijn effect echter uitsluitend uit in het lichaam. In reageerbuizen kon geen effect worden gedetecteerd, wat ertoe bijdroeg dat het werkingsmechanisme zo lang onbekend bleef. Al voor 2011 was echter bekend dat PZA fungeert als pro-drug. De stof zet pyrazinoïdezuur in het lichaam om en werkt in een zure omgeving. Pyranizide bindt zich aan een celeiwit (RspA S1) en voorkomt zo transvertaling in de tuberculosebacterie. Hierdoor kan de bacterie zich niet meer beschermen tegen giftige eiwitfragmenten. Deze fragmenten worden gevormd door de bacterie zelf wanneer deze onder is spanning Vanwege dit werkingsmechanisme verkort PZA de behandeling van tuberculose van 9 tot 12 maanden tot gewoonlijk 6 maanden.
Medische toepassing en gebruik
Pyrazinamide wordt sinds de jaren vijftig gebruikt om de longziekte tuberculose te bestrijden. De stof is een van de antibiotica en is een tuberculostatisch middel. Er bestaat uitsluitend een indicatie voor de ziekte van tuberculose bij de mens. Pyrazinamide is niet van toepassing op atypische vormen van de bacteriën (atypische mycobacteriën) of de rundervorm van de bacterie (MYcobacterium bovis). Als het vroeg wordt ingenomen, verkort het de gemiddelde behandelingsduur voor tuberculose van ongeveer 9 tot 12 maanden tot 6 maanden. Het medicijn wordt meestal in combinatie gebruikt therapie Patiënten nemen vaak ook isoniazide, ethambutol en rifampicine als onderdeel van hun therapie De exacte combinatie kan echter variëren, afhankelijk van de gekozen therapievorm. De vorm van therapie hangt af van de duur en ernst van de ziekte en van de leeftijd van de patiënt. De gemiddelde behandelingsduur is ook afhankelijk van deze factoren.
Risico's en bijwerkingen
Pyrazinamide kan bijwerkingen veroorzaken. Dit is echter niet per se het geval. Voor het eerste gebruik moet worden gecontroleerd of er een intolerantie is voor pyrazinamide of daarmee verband houdende stoffen. In het geval van een allergiegebruik of inslikken is verboden. Bovendien is pyrazinamide gecontra-indiceerd in gevallen van ernstig lever disfunctie, nier disfunctie, acuut jicht aanvallen, en tijdens bestaande zwangerschap en borstvoeding. Extra voorzichtigheid is ook geboden bij patiënten die regelmatig grote hoeveelheden consumeren alcohol Omdat pyrazinamide effecten kan hebben op lever en nier functie, orgelfunctie Grensverkeer moet tijdens de therapie met regelmatige tussenpozen worden uitgevoerd. Dit Grensverkeer na de behandeling enkele weken moeten worden voortgezet. Bovendien zijn de volgende bijwerkingen bekend:
Vaak (minder dan 1 op 10 maar meer dan 1 op 100): verlies van eetlust, misselijkheid, misselijkheid, gewichtsverlies, schade aan de lever, Maagzuur, gevoeligheid voor licht, en een toename van bloed urinezuur niveaus. Zeldzame bijwerkingen zijn onder meer hoofdpijn, prikkelbaarheid, slapeloosheid en duizeligheid Zelden voorkomende bijwerkingen komen voor bij minder dan 1 op de 1,000 behandelde mensen, maar bij meer dan 1 op de 10,000. In minder dan 1 op de 10,000 gevallen zijn aandoeningen van de bloed vormingssysteem (bijv. bloedarmoede) en trombocytopenie (zeer zeldzaam) kwam ook voor. Het is verplicht om de instructies van zowel een arts als een apotheker op te volgen. Ze moeten onmiddellijk worden gecontacteerd als deze en andere bijwerkingen optreden.
