Ademvolume: functie, taken, rol en ziekten

Adem volume is het volume lucht dat normaal gesproken wordt ingeademd en uitgeademd, meestal onbewust, per ademhaling. In rust is de volume ademhalen is ongeveer 500 milliliter, maar het kan oplopen tot ongeveer 2.5 liter als spieren hard moeten werken. Adem volume kan aanzienlijk worden verhoogd door vrijwillige activering van de inspiratoire en expiratoire reservevolumes.

Wat is het ademhalingsvolume?

Ademvolume is het luchtvolume dat normaal gesproken wordt in- en uitgeademd, meestal onbewust, per ademhaling. Ademvolume (BV) is het luchtvolume dat normaal gesproken per ademhaling wordt in- en uitgeademd. Het is meestal het onbewuste ademhaling​ Het luchtvolume in een ademhaling is ongeveer 0.5 liter in rust, maar kan toenemen tot 2.5 liter bij grotere inspanning. Deze waarde kan op vrijwillige basis weer worden verhoogd door de inspiratoire en expiratoire reservevolumes ademhaling​ Het inspiratoire reservevolume kan worden gebruikt door vrijwillig diep inademing met middenrif ademhaling, en het expiratoire reservevolume kan worden geactiveerd door vrijwillige diepe uitademing. Wanneer beide reservevolumes volledig worden benut, is het ademvolume identiek aan de vitale capaciteit, het maximaal bruikbare luchtvolume voor ademhaling. Dienovereenkomstig kan de AZV niet alleen vegetatief worden bestuurd vanwege variabele prestatie-eisen, maar ook door bewuste beïnvloeding van de ademhaling. De vitale capaciteit bij ongetrainde personen is gemiddeld 4.5 liter. In getraind uithoudingsvermogen atleten kan het 7 l overschrijden. De grootte van de AZV zegt niet veel over de prestaties van het ademhalingssysteem. Hiervoor is ook de ademhalingsfrequentie nodig, die, vermenigvuldigd met de AZV, het ademhalingsminuutvolume geeft. Ademhalingsminuutvolume, ook wel ademhalingstijdvolume genoemd, geeft een indicatie van de hoeveelheid lucht per tijdseenheid die tijdens de ademhaling door de longen stroomt.

Functie en taak

Het ademhalingsvolume beïnvloedt de luchtstroomsnelheid van de longen en wordt normaal gesproken aangepast door de autonome zenuwstelsel in sterkte (volume) en ademhalingsfrequentie om aan de vereisten te voldoen. Het is ook mogelijk om beide parameters vrijwillig te wijzigen om de luchtstroom bewust aan te passen, zelfs als er een conflict is met autonome controle of om bewust een overaanbod of onderaanbod te veroorzaken. zuurstof​ In situaties waar alleen een relatief lage AZV vereist is, zijn er altijd volumereserves aan zowel de expiratoire als de inspiratoire zijde, waarbij de inademingsreserves significant hoger zijn dan de expiratoire reserves. De bilaterale volumereserves hebben het voordeel dat, in geval van een plotselinge vraag naar stroom, de reserves te allen tijde beschikbaar zijn, ongeacht of het moment van vraag zich voordoet tijdens inademing of tijdens het uitademen. Vaak wordt dat gedacht long volume kan worden verhoogd met uithoudingsvermogen training zelfs bij volwassen mensen. Dit is niet helemaal waar, omdat de grootte van de longen genetisch bepaald is en niet kan veranderen na het einde van de groeifase. Wat echter door training kan worden veranderd, is de vitale capaciteit, dat wil zeggen het ademhalingsvolume plus de twee reservevolumes. Het trainingseffect is gebaseerd op het getrainde en versterkte borst en ribspieren, die de borst beter kunnen optillen en de longen de kans geven om verder op te blazen. Wanneer topsporters meedoen uithoudingsvermogen sporten hebben "high long volume ”, verwijzen ze niet naar het absolute longvolume, maar eerder naar het maximale ademhalingsvolume of de vitale capaciteit. Zelfs bij een getrainde hoge vitale capaciteit en diepe uitademing blijft er een restvolume lucht, het restvolume, in de longen. Het komt neer op ongeveer 1.3 liter bij gezonde normale volwassenen. Bij elke diepe ademhaling wordt ook de lucht die in de longen achterblijft zoveel mogelijk uitgewisseld, zodat er ook tijdens de adempauze voorafgaand aan de ademhaling nog gasuitwisseling plaatsvindt. inademing​ Bovendien zorgt de resterende lucht ervoor dat de longblaasjes niet volledig instorten en aan elkaar blijven plakken.

Ziekten en kwalen

Stoornissen of ziekten die het maximale ademhalingsvolume beïnvloeden, worden meestal geassocieerd met ademhalingsstoornissen. In principe kunnen ademhalingsstoornissen worden onderverdeeld in restrictieve en obstructieve aandoeningen. Restrictief ventilatie stoornis manifesteert zich onder meer door een vermindering van het maximale ademhalingsvolume, dwz een vermindering van de vitale capaciteit. Symptomen kunnen bijvoorbeeld worden veroorzaakt door een verzwakking van de borst of ribspieren na een ongeval of operatie, of door aantasting van de spieren die betrokken zijn bij actieve ademhaling als gevolg van ziekte of toxines. Oorzaken kunnen zijn: neurotoxinen (slangengif, kubuskwallen, zeewesp enz.) Of neuromusculaire aandoeningen. Longontsteking or longoedeem veroorzaken ook symptomatische functionele beperkingen van de longblaasjes (luchtzakjes) en worden geclassificeerd als beperkend ventilatie aandoeningen. Voor een belemmerende ventilatie aandoening, is verhoogde luchtwegweerstand meestal symptomatisch. De verhoogde weerstand wordt veroorzaakt door een verhoogde ophoping van secreties, vreemde stoffen zoals stof of vernauwing van de luchtwegen als gevolg van ontsteking​ Meestal wordt uitademing meer beïnvloed dan inademing. De meest voorkomende ziekten die ook leiden tot verminderd ademhalingsvolume via obstructieve beademingsstoornis zijn bronchiale astma en chronisch bronchitis, evenals een groep ziekten en aandoeningen die gezamenlijk bekend staan ​​als COPD (chronische obstructieve longziekte​ Dit geldt ook voor de zogenaamde rokers long​ Tot de jaren zestig werd bij mijnwerkers in steenkoolcentra vaak de diagnose pneumoconiose gesteld, wat als een erkende beroepsziekte leiden tot aanzienlijke beperkingen van het maximale ademhalingsvolume als gevolg van obstructie van de bronchiën. Andere ziektecomplexen die in vergevorderde stadia ook het maximale ademhalingsvolume aantasten via een verminderde longfunctie, zijn onder meer verschillende soorten carcinomen van de longen en luchtwegen.