Oorzaken van verkoudheid

De oorzaak van verkoudheid is virussen. In het bijzonder behoren de volgende ziekteverwekkers: Na de oorzaak van de overdracht door direct contact met een zieke persoon of door druppel- of uitstrijkje infectie, de virussen nestelen in de cellen van het lichaam (gastheer) en veroorzaken de typische symptomen van verkoudheid. De kou (hypothermie, bevriezing), die vaak wordt besproken als de oorzaak van verkoudheid, draagt ​​waarschijnlijk bij aan de ontwikkeling van verkoudheid door de immuunsysteem. Deze verzwakking van de immuunsysteem maakt het lichaam als geheel vatbaarder voor ziekten, zodat de virussen kunnen hun pathogene werking gemakkelijker ontvouwen en als gevolg daarvan ontwikkelt zich een verkoudheid.

• Rhinovirussen
• Coronavirussen
• Adenovirussen
• Parainfluenza-virussen
• Respiratoir syncytieel virus (RSV)

pathogeen

De ziekteverwekkers die een verkoudheid veroorzaken, zijn allemaal virussen die in verschillende virusfamilies kunnen worden onderverdeeld. De namen van de virusfamilies zijn te herkennen aan het achtervoegsel "Viridae" (virussen). Rhinovirussen behoren tot de familie Picornaviridae, invloed virussen voor de Orthomyxoviridae en para-influenza-virussen voor de Paramyxoviridae.

In het geval van coronavirussen en adenovirussen wordt de familie net als de virussen zelf genoemd: Coronaviridae en Adenoviridae. Het syncytiële virus Respiratoy behoort tot de Pneumoviridae. Menselijke rhinovirussen als oorzaak van de verkoudheid bestaan ​​uit meer dan 100 subtypen, die kunnen worden onderverdeeld in twee groepen (hoofdgroep, kleine groep) volgens hun mechanisme van celinvasie.

Rhinovirussen worden van persoon op persoon overgedragen via een druppel- of uitstrijkje. De tijd tot het verschijnen van de symptomen van rhinitis (incubatietijd) is één tot vier dagen en de rhinitis duurt ongeveer zeven dagen. Een ophoping van infectie met rhinovirussen treedt op in de lente en de herfst; In principe is infectie met rhinitis echter het hele jaar door mogelijk.

De omgevingsresistentie van deze virussen is niet bijzonder hoog, daarom kunnen deze rhinoviruspathogenen niet lang overleven buiten de gastheer (doelwitcellen van de infectie). De naam van de coronavirussen is afgeleid van hun elektronenmicroscopische afbeelding, aangezien hun omhulsel als een “halo” (corona) is. Er zijn ook verschillende subtypes van dit rhinitis-veroorzakende virus bekend, hoewel ze naar alle waarschijnlijkheid niet allemaal bekend zijn.

De overdracht / oorzaak van de rhinitis wordt gedaan door druppel infectie en kan asymptomatisch zijn. Al bij kinderen is de infectie hoog, wat betekent dat veel infecties met dit virus op jonge leeftijd voorkomen. Adenovirussen als verdere ziekteverwekkers van verkoudheid vertonen een hoge omgevingsresistentie en omvatten ongeveer 50 subgroepen.

Naast rhinitis veroorzaken ze andere klinische beelden, zoals conjunctivitis or gastro-enteritis. Daarnaast zijn asymptomatische kuren (zonder symptomen) ook mogelijk. Ze worden overgedragen via een druppel- of uitstrijkje, en zelfs zuigelingen en peuters worden door dit virus getroffen, met een overeenkomstig hoge infectiegraad.

De incubatietijd is tussen enkele en tien dagen. Para-influenza-virussen die verkoudheid veroorzaken, bevatten vier subtypes. De verzending vindt plaats via direct contact of via druppel infectie.

De eerste symptomen verschijnen na drie tot vijf dagen incubatie. Baby's en peuters worden ook vaak besmet met para-influenza-virussen, daarom ligt het besmettingspercentage bij kinderen tussen de 50% en 90%. Het respiratoir syncytieel virus, dat ook tot de rhinitispathogenen behoort, is verdeeld in twee groepen (A en B).

De naam is afgeleid van het feit dat wanneer cellen worden geïnfecteerd, ze samensmelten met naburige niet-geïnfecteerde cellen en syncytia vormen die "gigantische cellen" worden genoemd. Deze virussen worden overgedragen via druppel- en uitstrijkjes en infecteren voornamelijk zuigelingen en kleine kinderen, zodat zelfs tweejarigen een hoge infectiegraad vertonen. Ernstigere ziekten treffen ook ouderen en mensen met een verzwakt immuunsysteem (immuungecompromitteerde personen).

Acute rhinitis is in de meeste gevallen een klassiek symptoom in de context van een simpele verkoudheid of soortgelijke infectie, zoals invloed. Men spreekt dan van een besmettelijke rhinitis acuta. Triggers zijn bijna altijd (koude) virussen die worden overgedragen via druppel- of uitstrijkjes, waarvan er meer dan 200 verschillende soorten bekend zijn.

De meest voorkomende zijn rhinovirussen (uit de familie van Picornaviridae), die op hun beurt meer dan 100 verschillende subtypes hebben. Daarnaast zijn respiratoire syncytiële, corona-, parainfluenza- en adenovirussen en in de zomer vooral coxsackie-, entero- en echovirussen mogelijk. Het feit dat hiervan meestal ook een veelvoud aan verschillende subtypen bestaat, verklaart waarom een ​​zo vaak voorkomende ziekte mogelijk is zonder een algemene immuniteit te ontwikkelen. EEN neusslijmvlies die wordt aangetast door droge kamerlucht of die slecht wordt toegevoerd bloed door hypothermie maakt het gemakkelijker voor de virussen om zich te vestigen.

Andere gunstige factoren zijn onder meer een verzwakte immuunsysteem (bijv. door stress, gebrek aan slaap, verkoudheid, andere ziekten), irritatie door chemische stoffen of sigarettenrook, systemische ziekten (bijv. taaislijmziekte) of een vernauwing van de neusholte (door poliepen of een kromme neustussenschot). Evenzo kan een verkoudheid worden veroorzaakt door een infectie met de invloed virus, dat de trigger is voor de 'echte' griep, die veel ernstiger is dan een verkoudheid en begint heel plotseling.

Virale infectieziekten zoals mazelen or waterpokken of de eerste infectie met een herpes simplex-virus kan ook verantwoordelijk zijn voor verkoudheid. Bacterie, aan de andere kant, zijn slechts zelden de oorzaak van verkoudheid en als ze dat wel zijn, dan meestal alleen in de context van een bacteriële superinfectie: via het neusslijmvlies dat is beschadigd door een virale infectie of via de i. Het neusslijmvlies beschadigd door een virale infectie of door het algemeen verzwakte immuunsysteem bevordert een bijkomende infectie met bacteriën, vooral stafylo-, strepto- en pneumokokken.

Soms echter bacteriële infectieziekten zoals scharlaken koorts, gierend hoestenlegionellose, tyfus, tuberculoseZelfs syphilis or gonorroe gaan gepaard met rhinitis, waarbij de neusafscheiding gelig tot groen is in tegenstelling tot virale infecties. Rhinitis pseudomembranacea is hier een speciaal geval als mogelijke, zeldzame manifestatie van difterie, waarbij het neusslijmvlies wordt beschadigd door de vorming van een pseudomembraan, wat resulteert in een bloederige en vloeibare rhinitis. Afgezien hiervan kan de consumptie van gekruid voedsel ook leiden tot een korte verkoudheid of een "loopneus" neus-“. Bovendien een breuk van de basis van de schedel kan ervoor zorgen dat cerebrospinale vloeistof (liquor) in de neusholten lekt (rhinoliquorrhea), zodat het kan lijken op verkoudheid.