Introductie
Bij een absolute aritmie zijn de atria van de hart- klop veel te snel zoals gebruikelijk is in boezemfibrilleren Bovendien veroorzaakt de atriale beweging die te snel is, de kamers van de hart- onregelmatig kloppen zodat het hart volledig onregelmatig trilt. Als gevolg hiervan is het bloed die door de hart- stopt door de vele spiertrekkingen en er kan geen bloed meer in de bloedsomloop komen. Zo'n voorwaarde is erg gevaarlijk en brengt verschillende risico's met zich mee.
Deze begeleidende symptomen treden op bij een absolute aritmie
De absolute aritmie blijft in de meeste gevallen onopgemerkt, aangezien er geen typische symptomen optreden. Mogelijke symptomen en klachten die kunnen optreden bij boezemfibrillerenHet zijn echter duizeligheidsaanvallen, in zeldzame gevallen zelfs met flauwvallen, angst en innerlijke rusteloosheid, evenals de toegenomen perceptie van de eigen pols of hartkloppingen. Bij ernstige vormen van absolute aritmie, die samen met hartaandoeningen optreden, kan er een verslechtering van de hartfunctie optreden en als gevolg daarvan symptomen van hartfalen.
Deze omvatten voornamelijk verminderde veerkracht met bijbehorende kortademigheid, prikkelbaar hoesten, fluctuaties in bloed druk, water in de benen en frequent urineren 's nachts. Een ander ernstig begeleidend symptoom van boezemfibrilleren kan het gevolg zijn van een bloed stolsel, bijvoorbeeld na een beroerte Als er sprake is van boezemfibrilleren, is er een sterk verhoogd risico op a bloedprop zich vormen in het atrium en in het lichaam worden uitgeworpen met mogelijk ernstige gevolgen, zoals blokkering van een van de bloedcellen schepen die de hersenen.
Oorzaken van absolute aritmie
Boezemfibrilleren of absolute aritmie kan optreden als gevolg van veel verschillende ziekten. Alleen bij de minste gediagnosticeerde absolute aritmieën kan geen onderliggende oorzaak worden gevonden. In deze gevallen spreekt men van idiopathische boezemfibrilleren.
Tot de meest voorkomende oorzaken behoren hartziekten, zoals een opgetreden ontsteking van de hartspier, vernauwing van de hartklep, coronaire hartziekte, chronische hartfalenhartbeschadiging of aangeboren hartafwijkingen. Ziekten ver van het hart kunnen echter ook boezemfibrilleren veroorzaken en mogen daarom tijdens het diagnostische proces niet worden genegeerd. Waaronder hyperthyreoïdie, acute verplaatsing van de long slagader door een bloedprop, langdurige hartstress als gevolg van een chronische long ziekte zoals chronische obstructieve longziekte (COPD), of het onjuiste gebruik van bepaalde medicijnen. Bij jonge en hart-gezonde mensen kan boezemfibrilleren ook optreden na overmatig alcoholgebruik of als gevolg van jarenlange uithoudingsvermogen sport.
Hoe wordt een absolute aritmie vastgesteld?
De diagnose boezemfibrilleren wordt gesteld op basis van het ECG. Een gedetailleerd medisch consult en klinische onderzoeken kunnen de diagnose van atriumfibrilleren echter van tevoren bevestigen. Het is belangrijk om erachter te komen of er een bekende trigger is voor boezemfibrilleren, zoals fysieke belasting, alcoholgebruik of infecties.
Daarnaast moet worden bepaald of er in het verleden competitieve sporten zijn beoefend of dat er al infarcten of beroertes zijn geweest. In de daaropvolgende fysiek onderzoek, de nadruk moet liggen op het hartonderzoek. Hier is de eerste indicatie van de aanwezigheid van boezemfibrilleren al te zien wanneer de pols wordt gevoeld.
Een nuttige indicator is een onregelmatig voelbare pols of een verschil tussen de gepalpeerde pols en de hartactie die hoorbaar is door een stethoscoop. Als u naar het hart luistert, kan een veranderend volume van de eerste harttoon merkbaar zijn. Er worden verschillende scores gebruikt bij de diagnose en therapieplanning van absolute aritmie.
Waarschijnlijk de belangrijkste is de zogenaamde CHA2DS2VASc-score, die wordt gebruikt om het risico van een beroerte Vanaf een score van 2 punten dient een bloedverdunnende medicatie te worden toegediend ter profylaxe van a beroerte De CHA2DS2VASc-Score omvat de volgende risicofactoren, die elk worden gescoord met één of twee punten Chronisch hartfalen of linkerventrikeldisfunctie, hypertensie (hoge bloeddruk), leeftijd> 75 jaar, suikerziekte mellitus, beroerte of trombose, vaatziekte (bijvoorbeeld een CHD of PAD), leeftijd 65-74 jaar en geslacht.
Het ECG is de methode bij uitstek voor de diagnose van hartritmestoornissen en in de loop hiervan ook voor de diagnose van een absolute aritmie. Boezemfibrilleren of absolute aritmie wordt weergegeven als een visuele diagnose op het afgedrukte ECG. Typische ECG-complexen worden normaal gezien, waarbij elke jag een specifieke hartactie weerspiegelt.
In eenvoudige bewoordingen kan een complex worden beschreven als de opeenvolging van een kleine golf (de P-golf) gevolgd door een hoge piek (de R-golf). De p-golf vertegenwoordigt de samentrekking van de atria, gevolgd door de hoge R-golf, die de werking van de ventrikels weerspiegelt. Als er een absolute aritmie aanwezig is, treedt er een onregelmatige reeks R-toppen op.
De ventriculaire pieken, die anders altijd met dezelfde intervallen voorkomen, zijn nu onregelmatig en variëren in hun timing. Bij een absolute aritmie is de P-top niet meer herkenbaar in het ECG, maar ligt er door de ongecontroleerde activiteit van de atria een soort kronkelige lijn voor de R-toppen. Als het boezemfibrilleren niet blijvend is, is het mogelijk om de diagnose te stellen door middel van een ECG op lange termijn.
Alle artikelen in deze serie:
