KNO-echografie verwijst naar verschillende ultrageluid onderzoeken van de anatomische structuren in het oor, neus- en keel (ENT) gebied. Als een niet-invasieve procedure zonder blootstelling aan straling, is KNO-echografie een van de gevestigde diagnostische procedures in KNO en wordt deze zeer gewaardeerd. KNO-echografie wordt gebruikt in gevallen van vermoede verschillende ziekten, omdat het een snelle en zeer informatieve diagnostische procedure is. De meerderheid van ultrageluid onderzoeken omvatten het onderzoek en de evaluatie van de zachte weefsels van de nek Het startpunt voor de indicatie voor een ultrageluid onderzoek is in dit geval zwelling van de nek, slikproblemen, preoperatieve en vervolgonderzoeken in de context van kwaadaardige hoofd en nekaandoeningen en chirurgische planning van chirurgische ingrepen op dit gebied.
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Evaluatie van cervicaal weefselvocht knooppuntstatus bij tumorziekte in dit gebied.
- Beoordeling van de slikhandeling - bijvoorbeeld in geval van dysfagie.
- Ziekten van de submandibulaire klier (submandibulaire speekselklier) zoals tumoren of speekselstenen.
- Veranderingen in de mondholte zoals tumoren
- Ziekten van de keelholte (keel)
- Veranderingen in de parotis (parotisklier) zoals parotitis (parotitis).
- Veranderingen in de zachte weefsels van de nek zoals ontsteking met vergroting van de weefselvocht knooppunten.
- Onderzoek van de sinussen en maxillaire sinussen
- Onderzoek van de kauwspieren (voornamelijk op het gebied van orthodontie of kaakchirurgie).
Toepassing bij chirurgische planning:
- Beoordeling van de locatie van aders, slagaders en zenuwen om letsel aan deze structuren te voorkomen.
- Driedimensionale meting van bijvoorbeeld een tumor of verandering, evenals dimensionering daarvan.
- Beoordeling van de adhesie van tumoren met anatomisch aangrenzende structuren.
Contra-indicaties
Vanwege de gebruikte geluidsgolven is KNO-echografie absoluut vrij van bijwerkingen en onschadelijk en kan zo vaak als gewenst worden herhaald. Alleen een intact huid oppervlak moet worden gewaarborgd om niet te veroorzaken pijn of besmetting van groter wonden.
Voor therapie
Er zijn geen speciale maatregelen nodig voordat echografie wordt uitgevoerd; de patiënt gaat op een onderzoeksbank liggen en de keuringsarts brengt een transparante gel met daarin aan water aan de huid om de geleiding van ultrasone golven in het weefsel en weer terug te optimaliseren.
De procedure
KNO-echografie wordt uitgevoerd met behulp van ultrasone golven, die verschillen van normaal geluid doordat ze een andere trillingsfrequentie hebben. Er worden hoge resolutie breedband lineaire sondes gebruikt met een frequentie van 5.5-20.0 MHz. De ultrasone golven worden verschillend gereflecteerd aan de grenzen van verschillende lichaamsweefsels en gevisualiseerd op een scherm. De procedure wordt B-scan-echografie genoemd (B-modus; B voor helderheidsmodulatie; B-scan-echografie), waarbij de grijstinten worden gereproduceerd als een tweedimensionaal beeld. Daarnaast wordt meestal een kleurendoppler gebruikt. Dit kan debietmetingen van de bloed stroom in het bloed schepen, informatie verschaffen over de vasculaire rijkdom en dus de waardigheid van een tumor (biologisch gedrag van tumoren; dwz of ze goedaardig (goedaardig) of kwaadaardig (kwaadaardig) zijn). De vasculariteit van een tumor wordt daardoor gereproduceerd als een kleurgecodeerd signaal. De transducer wordt met lichte druk over het te onderzoeken gebied bewogen. De voordelen van echografie zijn dat het snel en op korte termijn kan worden uitgevoerd, dat er geen blootstelling aan straling is en dat er geen contrastmiddelen nodig zijn zoals vaak het geval is bij radiologische onderzoeken. Echografie wordt voorafgegaan door een gedetailleerd medische geschiedenis (registratie van de medische geschiedenis van de patiënt) en een fysiek onderzoek De zachte weefsels van de keel en de zachte weefsels van het gezicht zijn zeer toegankelijk voor KNO-echografie. Tumoren van de strottehoofd en tumoren van de keelholte kunnen vaak nauwkeurig worden gevisualiseerd en gemeten. Ruimtelijke laesies van de zachte weefsels van de lippen en wangen zijn ook gemakkelijk toegankelijk voor echografisch onderzoek. B-scan echografie, hierboven weergegeven, is bijzonder nuttig voor het visualiseren van kwaadaardige (kwaadaardige) ruimte-innemende laesies van de neusbijholten (indien gelokaliseerd in het maxillaire sinus), maar computertomografisch onderzoek is verplicht voor een nauwkeurige maatmeting. Een ander gebied van KNO-echografie is de visualisatie van veranderingen in de schildklier en tong Verder het bepalen van de nabijheid van de anatomische structuren, wat relevant is voor een chirurgische ingreep therapie, is een andere belangrijke component of reden voor een echografisch onderzoek, om een nauwkeurige chirurgische planning mogelijk te maken. Tumoren van de parotis en submandibulaire klier kan in detail door kleur worden gevisualiseerd Doppler-echografie en B-scan echografie. Een speciale procedurele techniek voor de evaluatie van de speekselklieren is de mogelijkheid van enoraal (“in de mond“) Echografie: hier kan met behulp van een speciale transducer de omvang van tumorprocessen worden bepaald via de orale slijmvlies De maxillaire en frontale sinussen kunnen ook worden onderzocht met behulp van zogenaamde A-scan-echografie (A-modus; A staat voor amplitudemodulatie). Vochtophoping, mucosale zwelling of inhomogene sinusinhoud kunnen bijvoorbeeld worden gediagnosticeerd.
Na therapie
Er hoeven geen speciale maatregelen te worden genomen na KNO-echografie.
Mogelijke complicatie
Er worden geen complicaties verwacht tijdens KNO-echografie.
