Definitie
Scheenbeen pijn kan een ontsteking zijn van de pezen, spieren of periosteum. In het geval van periosteitis van het scheenbeen, is de medische term periostitis en staat ook bekend als het tibiale edge-syndroom. Deze zeer onaangename ontsteking van het dunne periosteum wordt vaak veroorzaakt door overmatige belasting. De beenmerg zelf kan ook worden beïnvloed door een pijnlijke ontsteking. Dit staat dan bekend als osteomyelitis.
Symptomen
Typische symptomen van periostitis in het gebied van het scheenbeen zijn pijn bij het aanraken van het gevoelige gebied. Vaak zijn de pijn komt veel vaker en onaangenaam voor in rust dan tijdens beweging of stress. Af en toe kunnen ze dan helemaal verdwijnen.
Naast de pijn kunnen ook andere typische ontstekingsverschijnselen optreden. Het aangetaste scheenbeen kan bijvoorbeeld oververhit zijn en roodheid vertonen. Afhankelijk van de ernst van de bestaande ontsteking kan het aangetaste deel ook opgezwollen zijn, wat resulteert in verminderde mobiliteit.
Omdat een infectie in het lichaam altijd het hele organisme kan treffen, kan de patiënt zich over het algemeen ook uitgeput, moe en zwak voelen. Bovendien kan de patiënt een verminderde prestatie voelen. Ontsteking van het scheenbeen kan verschillende oorzaken hebben, maar de meest voorkomende is overbelasting door sport.
Last but not least is een van de meest voorkomende klachten bij atleten. Verschillende factoren komen samen. Overbelasting kan het gevolg zijn van uitgebreide en intensieve training.
Vaak zijn er ook buitensporige verhogingen van de belasting die het bot niet kan opnemen. Vooral wanneer jogging op een te hard trainingsoppervlak kunnen de blijvende stoten leiden tot mechanische irritaties van het periosteum, die zich vervolgens ontwikkelen tot kleinere ontstekingscentra. Bovendien kunnen een veranderende techniek, vermoeide spieren en veranderingen in trainingsomstandigheden ook een trigger zijn voor het ontstaan van periosteitis.
Tendinitis van het scheenbeen is ook een mogelijke oorzaak, die zich kan uitbreiden naar het periosteum en bot. Verkeerd schoeisel met ongeschikte inlegzolen of te zwak schokken opname kan ook bijdragen aan het ontstaan van ontstekingen. Vooral zeer goed schoeisel is essentieel voor een regelmatig actieve sporter en voorkomt dergelijke klachten.
Mensen met platvoeten of gevallen bogen moeten ook goed passende schoenen hebben als ze actief zijn in het sporten, omdat ze ook vaker een ontsteking van het scheenbeen kunnen krijgen. Door de verkeerde plaatsing van de voeten, wordt de kracht die erop inwerkt mogelijk niet goed geabsorbeerd en verdeeld, wat leidt tot irritatie van de spieren of zelfs het periosteum Naast de hierboven genoemde mechanische oorzaken, bacteriën or virussen kan ook een mogelijke oorzaak zijn van een ontsteking van het scheenbeen.
Ze kunnen zich ook verspreiden naar het periost, vooral in de context van osteomyelitis Bovendien kunnen ze ook worden meegesleept door chirurgische ingrepen en zich op het bot nestelen, wat een pijnlijke infectie veroorzaakt. streptokokken en stafylokokken behoren tot de typische ziekteverwekkers die tijdens een operatie worden overgedragen.
Als een besmettelijke ziekte zoals tuberculose, syphilis of tyfus koorts aanwezig is in het organisme, kunnen de ziekteverwekkers zich ook via de bloedbaan verspreiden en ook in andere delen van het lichaam een infectie veroorzaken. Het bot kan ook worden aangetast. De behandeling van periostitis kan lang duren, vooral omdat het belangrijk is om het consequent uit te voeren.
Voor veel mensen die regelmatig aan sport doen, is een langere onderbreking van de sport bijzonder uitdagend, maar het kan essentieel zijn om een ontsteking te genezen. Anders kan de ontsteking ook chronisch worden en dan veel ergere gevolgen hebben voor een sporter. Terugkerende pijn is een eerste indicatie van een ontsteking en moet door een arts worden onderzocht.
De oorzaak kan dan worden achterhaald en ook verdere ziekten kunnen worden uitgesloten. Als de pijn acuut is, is de been mag in het begin niet worden belast en het pijnlijke gebied kan onmiddellijk worden gekoeld. Naast de praktische coolpacks zijn er ook ijsblokjes geschikt om te koelen, die aan de onderzijde worden vastgemaakt aan een drukverband.
Maar ook hier moet er een beschermende afstand zijn tussen ijs en huid. Verkoelende zalven zoals sportzalven, die ook een pijnstillende component bevatten zoals Diclofenac, kan ook ontstekingen en de pijn ervan verlichten. Het scheenbeen moet worden verhoogd, dit voorkomt zwelling en is vaak erg goed voor de patiënt. Verder kunnen in overleg met een arts tijdelijk ontstekingsremmende en pijnstillende medicatie worden ingenomen.
Om een hernieuwde overbelasting van spieren en botten te voorkomen, kan de patiënt ook na het sporten leren ontspanning oefeningen als onderdeel van fysiotherapie, die er in belangrijke mate toe bijdragen dat het bot en de omliggende spieren tussen de sporten voldoende kunnen herstellen. Massages kunnen enerzijds ook helpen om de symptomen te verlichten, en anderzijds kunnen ze ook regelmatig worden uitgevoerd om ontstekingen te voorkomen. Afhankelijk van de oorzaak van de ontsteking moeten ook opties voor langdurige therapie worden overwogen.
Als er bijvoorbeeld misvormingen van de voet aanwezig zijn of als de arts een voorheen onbekende misstand vaststelt die tot onjuiste belasting heeft geleid, kunnen het juiste schoeisel en individueel aangepaste orthopedische inlegzolen zeer behulpzaam zijn en worden de klachten op lange termijn vermeden. Bovendien kunnen beginners advies krijgen van coaches over hoe ze hun training kunnen optimaliseren, zodat ze nieuwe overbelasting kunnen voorkomen. In zeldzame gevallen kan het ook nodig zijn om het brandpunt van de ontsteking te verwijderen door middel van een operatie.
