Hyperostose: oorzaken, symptomen en behandeling

Bij hyperostose neemt het botweefsel toe. De boosdoener is meestal een verhoogde activiteit van osteoblasten. Medicamenteuze behandelingsopties zijn nu beschikbaar voor behandeling naast curettage.

Wat is hyperostose?

Bij hyperplasie wordt een weefsel of orgaan groter door het aantal cellen te verhogen. Deze toename van het aantal cellen is meestal een reactie op functioneel toegenomen spanning of hormonale stimulatie. Hyperplasieën zijn omkeerbaar. Zodra de veroorzakende stimulus is verwijderd, normaliseert het aangetaste weefsel. Er bestaan ​​verschillende subgroepen van hyperplasie, afhankelijk van het type weefsel dat wordt aangetast. Hyperostose komt overeen met hyperplasie van botweefsel. Bij het fenomeen wordt overtollig botweefsel in overmaat gevormd. De zogenaamde osteoblasten zijn verantwoordelijk voor de vorming van botweefsel. Hun overmatige activiteit ligt ook ten grondslag aan de pathologische proliferatie van botsubstantie in de zin van hyperostose. Hyperostose wordt ook wel bot genoemd hypertrofie of bothyperplasie. Bothypertrofieën, in tegenstelling tot hyperplasieën, worden niet veroorzaakt door een proliferatie van cellen, maar door een toename van de grootte van individuele cellen. Hyperostose is naar binnen of naar buiten gericht. In het geval van het eerste fenomeen wordt ook de term endostale hyperostose gebruikt. De buitenwaartse richting wordt beschreven met de term exostose of corticale hyperostose. In zijn engere definitie beschrijft de term hyperostose een botziekte die wordt gekenmerkt door een toename van botdichtheid, waardoor voornamelijk de botverhouding wordt beïnvloed massa tot bot volume.

Oorzaken

Alle hyperostosen worden veroorzaakt door een verhoogde activiteit van botvormende osteoblasten. De verhoogde activiteit resulteert in ofwel verdichting van het bot massa of appositionele botgroei. Vooral het laatste fenomeen leidt tot een verandering van vorm en grootte van het aangetaste bot. Hyperostosen kunnen ook het gevolg zijn wanneer de botresorberende osteoclasten een verminderde functie hebben. Menselijk bot massa wordt gedurende het hele leven beïnvloed door hermodellering, die bestaat uit een samenspel tussen botvormers en osteoclasten. Dus wanneer het samenspel uit is evenwichtzijn hyperostosen denkbaar. Een belangrijke trigger voor verhoogde botvorming is hormonale irritatie of bepaalde spanningen op een bot. Dit is hoe gelokaliseerde hyperostosen ontstaan. Hierbij kan een hormonale disbalans een rol spelen. Afgezien hiervan, stofwisselingsstoornissen zoals de gevolgen van chronisch nier falen kan causaal betrokken zijn bij verhoogde botvorming. Bovendien vergiftiging met fluoriden, leiden, vitamine Abismut, arsenicumstrontium, fosfor of beryllium kan een rol spelen. Veranderde botcelactiviteiten liggen ook ten grondslag aan erfelijke ziekten zoals juveniele de ziekte van Paget, [Van Buchem-syndroom]], of osteopetrose, waarbij mutaties in deze context meestal de oorspronkelijke trigger zijn. Bovendien kunnen oorzaken zoals reumatoïde ziekten in de zin van SAPHO-syndroom of De ziekte van Forestier zijn mogelijke triggers. Bovendien kunnen chronische infecties zoals tuberculosetumoren zoals meningeomen, en paraneoplastische syndromen in de context van pachydermoperiostose van bronchiaal carcinoom kunnen de oorzaak zijn.

Symptomen, klachten en tekenen

Patiënten met hyperostose lijden aan verhoogde botweefselvorming, die wordt gekenmerkt door verhoogde osteoblastactiviteit en mogelijk gepaard gaat met verminderde osteoclastactiviteit. Matige hyperostose is meestal niet ernstig pijn​ Ernstige hyperostose kan echter gepaard gaan met pijn​ Als het aangetaste bot bijvoorbeeld betrokken is bij gewrichtsverbindingen, kunnen bewegingsstoornissen of andere gebreken ontstaan ​​als gevolg van de toename in grootte. Alle andere symptomen van hyperostose zijn, naast het aangetaste lichaamsdeel, voornamelijk afhankelijk van de primaire oorzaak van de ziekte. Bij hormonale stoornissen is er sprake van een onbalans in het hormoon evenwicht bij hyperostose, die totaal verschillende effecten kan hebben, afhankelijk van de hormonen betrokken. Oorzaken van de reumatoïde vorm gaan meestal vooral gepaard met ernstige pijn aandoeningen die de getroffen persoon periodiek tot pijngerelateerde immobiliteit kunnen brengen. bij oorzakelijke infecties komen de bijbehorende symptomen gewoonlijk overeen met algemene tekenen van infectie, zoals koorts, rillingenvermoeidheid of vergelijkbare symptomen. Wanneer hyperostose een erfelijke basis heeft, houdt de abnormale activiteit meestal vanaf de geboorte aan, met alle botten van het lichaam vaak beïnvloed door het fenomeen.

Diagnose en ziekteprogressie

Hyperostose wordt gediagnosticeerd met behulp van beeldvormende technieken zoals radiografische beeldvorming of MRI. EEN biopsie van het aangetaste weefsel kan de voorlopige diagnose bevestigen. Laboratoriumchemie wordt gebruikt om waarden te bepalen zoals calcium met name. Omdat hyperostose slechts een symptoom is van een overheersende ziekte, omvat de diagnose opheldering van de primaire oorzaak.

Complicaties

Hyperostose leidt niet noodzakelijkerwijs tot pijn of andere onaangename symptomen. In de meeste gevallen zijn de resulterende complicaties afhankelijk van de omvang van de ziekte, waardoor een algemene voorspelling niet mogelijk is. Als de ziekte ernstig is, kan het pijn in de botten en dus beweging beperken. Deze beperkingen leiden tot psychisch ongemak en soms Depressie bij veel patiënten. Ze kunnen echter relatief goed worden behandeld met de hulp van een psycholoog. Bovendien is er een onevenwichtig hormoon evenwicht​ Dit leidt ook tot verschillende klachten, die afhankelijk zijn van de respectieve hormoontekorten. Patiënten hebben er in de regel ook last van rillingen en hoog koorts​ Het vermogen van de patiënt om ermee om te gaan spanning neemt enorm af en de getroffenen nemen niet langer actief deel aan het leven. De patiënt blijft ook vermoeid. De kwaliteit van leven wordt sterk verminderd door de klachten. De behandeling van hyperostose doet dat niet leiden tot verdere complicaties of ongemak. In de meeste gevallen beenmerg transplantatie is nodig om het ongemak te verlichten. De levensverwachting wordt meestal niet verminderd door hyperostose.

Wanneer moet je naar een dokter?

Als gedurende een lange periode ongewoon hevige pijn wordt opgemerkt, moet een arts worden geraadpleegd. Hyperostose manifesteert zich ook door toenemende bewegingsstoornissen en niet-specifieke druksensaties in het gebied van de botten - deze moeten ook snel worden opgehelderd. Als er andere klachten optreden, is medisch advies vereist. Eventuele begeleidende symptomen zoals koorts, rillingen or 피로 moeten worden onderzocht en zo nodig behandeld als ze langer dan twee tot drie dagen aanhouden. Als er andere symptomen van een ernstige ziekte worden toegevoegd, moet dezelfde dag medisch advies worden ingewonnen. Mensen met hormonale onevenwichtigheden of stofwisselingsstoornissen lopen een bijzonder risico. Chronisch nier mislukking en vergiftiging zijn ook mogelijke triggers. Mensen die tot deze risicogroepen behoren, moeten met de genoemde symptomen naar hun huisarts. Andere contacten zijn specialisten interne geneeskunde of een orthopedist. Bij ernstige symptomen kan eerst de medische spoeddienst worden gecontacteerd, die u verder zal adviseren maatregelen​ Bij twijfel is een bezoek aan het ziekenhuis aangewezen.

Behandeling en therapie

Behandeling van hyperostose hangt af van de primaire oorzaak en het patroon van betrokkenheid. Afhankelijk hiervan therapie kan chirurgische, orthopedische of neurochirurgische ingrepen omvatten. Naast invasieve procedures zijn conservatieve medicamenteuze behandelingen beschikbaar. Bijvoorbeeld de administratie of calcitriol kan de activiteit verhogen van osteoclasten die bot afbreken. Bovendien allogeen beenmerg transplantatie kan de resorptie van botweefsel stimuleren. Invasieve behandelingsopties omvatten ook curettage, waarbij het bot operatief wordt verwijderd. Desalniettemin staat de behandeling van de onderliggende ziekte centraal therapie bij hyperostosen, omdat alleen met een verbetering of genezing van de oorzaak een permanente normalisatie van het botweefsel kan worden bereikt. Aan mutaties gerelateerde onderliggende ziekten kunnen niet worden genezen, maar in de meeste gevallen kunnen ze worden verzacht en vertraagd. Op deze manier wordt vooral de progressie van hyperostose voorkomen. In het geval van oorzakelijke hormonale onevenwichtigheden kan hormonale substitutie de osteoclastactiviteit stimuleren en de osteoblastactiviteit verlagen. In het geval van vergiftiging is het doel om de toxines te elimineren, die voornamelijk worden veroorzaakt door diurese. Het ondersteunen van de nierfunctie staat in dit geval dus centraal.

Vooruitzichten en prognose

De prognose van bestaande hyperostose hangt af van de specifieke oorzaak. Acromegalie (gigantische groei), exostose of endostose kunnen voorkomen. Op het groeiende skelet leidt overmatige vorming van botweefsel tot een grotere lengtegroei naast een toename van de botdikte. Naast de vergroting van de handen, voeten, kin, neus- en oren (acromegalie), vindt ook een verhoogde groei tot gigantische omvang plaats. Er zijn ook vormen van hyperostose geassocieerd met korte gestalte​ In de context van exostose worden permanente uitgroeiingen gevormd op het botoppervlak. Exostose leidt tot vervorming van botten, bewegingsbeperking en pijn. Zenuwcompressie is ook mogelijk. Asymptomatische kuren, afgezien van kleine botafwijkingen, kunnen ook voorkomen. Bot kan ook groeien naar binnen (endostose), vernauwing van het medullaire kanaal. Vaak wordt de botmassa dikker (osteosclerose). Heel vaak treedt hyperostose op in de context van bepaalde erfelijke ziekten. In deze gevallen is genezing niet mogelijk. Na het verwijderen van exostosen zijn de resultaten vaak ook niet bevredigend, omdat zich vaak recidieven vormen. Bij erfelijke onderliggende ziekten wordt vaak gegeneraliseerde osteosclerose gezien. Dit betekent dat er een compressie van de botmassa plaatsvindt op het gehele skelet. Er zijn echter ook ziekten met lokale osteosclerose. Dit komt zowel voor bij goedaardige als bij kwaadaardige bottumoren.

het voorkomen

Hyperostose kan talloze oorzaken hebben. Niet alle, maar individuele oorzaken kunnen worden voorkomen. Profylactische stappen omvatten het vermijden van lokale irritatie door overmatig gebruik.

Nazorg

In het geval van hyperostose slechts zeer beperkte opties en maatregelen van nazorg zijn beschikbaar voor de getroffen persoon. Allereerst moet er een snelle en vooral vroege diagnose gesteld worden zodat er geen verdere complicaties of klachten optreden. Hoe eerder de ziekte wordt ontdekt, hoe beter het verloop van de ziekte gewoonlijk is. Over het verdere verloop of over de levensverwachting van de getroffen persoon kan geen algemene voorspelling worden gedaan. De ziekte wordt meestal behandeld met behulp van drugs​ Daarbij moet de patiënt letten op de juiste inname en dosering. Bij vragen of onduidelijkheden dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd. In geval van dient ook eerst een arts te worden geraadpleegd interacties of bijwerkingen. In de regel moet de onderliggende ziekte eerst goed worden behandeld om de symptomen van hyperostose volledig te verlichten. Tijdens de behandeling kan de interne organen van de getroffen persoon moet regelmatig worden onderzocht om verdere schade te voorkomen. Met name de nieren moeten regelmatig worden onderzocht. In sommige gevallen is echter een chirurgische ingreep nodig, waarna de getroffen persoon in elk geval moet rusten.

Wat u zelf kunt doen

Hyperostosis vertegenwoordigt een ernstige voorwaarde dat wordt vaak geassocieerd met chronisch ongemak. Wat een zelfhulp maatregelen kan worden genomen door de getroffenen, hangt af van hoe ver de veroorzakende ziekte al is gevorderd en welke symptomen zich manifesteren. Tegen de individuele symptomen kan in principe individueel worden opgetreden. Bij koorts en koude rillingen wordt allereerst bedrust en rust aanbevolen. Bovendien moet de getroffen persoon aandacht besteden aan een zachtaardig dieet en controleer de lichaamstemperatuur. Als de koorts boven de 40 graden stijgt, moet een arts worden geraadpleegd. Vermoeidheid en uitputting kan worden verlicht door middel van verschillende homeopathische middelenBijvoorbeeld nachtschade en Duivels klauw​ Acuut, vochtige kompressen en matige lichaamsbeweging helpen. Als de symptomen daardoor niet verdwijnen, is medisch advies nodig. In het geval van hormonale stoornissen, lichaamsbeweging en een verandering in dieet ook helpen. Als er echter pijn wordt toegevoegd, moeten medicijnen worden gebruikt. De medische preparaten kunnen worden aangevuld met natuurlijke remedies zoals Sint-janskruid of calendula zalf, op voorwaarde dat de dokter zijn toestemming geeft. Samen met de bovengenoemde maatregelen is strikt medisch toezicht altijd geïndiceerd om een ​​positief verloop van de ziekte te garanderen.