Definitie - Wat is een irisdiagnose?
Iris diagnose, ook wel iriscopie of irisdiagnostiek genoemd, is een procedure uit de alternatieve geneeskunde. Het is gebaseerd op de aanname dat verschillende veranderingen in het lichaam en ziekten worden weerspiegeld in het uiterlijk van de iris, dat wil zeggen het iris, in het oog. Dus door een nauwkeurige analyse van de structuur van de iris, kunnen conclusies worden getrokken over verschillende fysieke zwakheden en ziekten. Aangezien deze procedure echter nog niet empirisch, dwz wetenschappelijk bewezen is, dient deze kritisch en met de nodige omzichtigheid te worden bezien. Bij snel optredende veranderingen in de iris is het raadzaam om een oogarts.
Voor welke ziekten kan een irisdiagnose worden gebruikt?
Een irisdiagnose kan in principe voor bijna alle ziekten worden gebruikt. Bij de irisdiagnose is de iris verdeeld in verschillende secties, wat staat voor de weergave van verschillende organen van het lichaam. Aangenomen wordt dat alle organen van het lichaam zijn verbonden met de iris door vezels die door de iris lopen spinal cord.
Daar kunnen, als het betreffende orgaan ziek is, leiden tot een kleurverandering of tot een opeenhoping van vlekken of iets dergelijks. Het gedeelte van de iris dat bijvoorbeeld naar de neus-, dwz het rechter gedeelte aan het linkeroog en het linker gedeelte aan het rechteroog, vertegenwoordigt de schildklier. Indien de schildklier nu ziek wordt, zijn bijvoorbeeld in dit gebied toegenomen zwarte vlekken te zien.
In principe zijn er drie hoofdfocus van ziekten die optreden bij de irisdiagnose. Deze omvatten klinische beelden op basis van lymfatische veranderingen en aandoeningen van het spierstelsel. De tweede focus ligt op zogenaamde hematogene ziekten, dat wil zeggen ziektepatronen die de bloed en circulatie. De derde focus is een mix van de eerste twee focussen, met lever en maag ziekten zijn de meest prominente.
Hoe werkt een irisdiagnose?
Bij irisidiagnose wordt de iris van de te onderzoeken persoon met verschillende instrumenten onderzocht en gedetailleerd geanalyseerd. Meestal gebruikt de onderzoeker een zogenaamde spleetlamp. Dit is een type microscoop dat speciaal is ontworpen om de oogsecties te bekijken en een goede vergroting biedt voor analyse.
Indien nodig kunnen ook foto's worden gemaakt om meer gedetailleerde bevindingen met de onderzochte personen op de afdrukken te bespreken. Bij irisdiagnose is de iris verdeeld in verschillende secties. Enerzijds is het verdeeld in cirkelvormige secties, dwz verschillende secties die de leerling middenin.
Aan de andere kant is de iris ook verdeeld in verschillende segmenten, dat wil zeggen, als een cake in verschillende stukjes cake. Bij het onderzoek wordt gelet op kleurveranderingen, pigmenten en verschillen in dichtheid en helderheid van de irisstructuren. Verder wordt de oogkleur van de onderzochte persoon meegenomen in de analyse. Hierdoor kan bij veranderingen in een specifiek gebied van de iris rekening worden gehouden met alle factoren en kunnen conclusies worden getrokken over mogelijke onderliggende veranderingen of ziekten van het lichaam of een orgaan.
