Ondansetron: effecten, gebruik en risico's

ondansetron is een belangrijk anti-emeticum dat behoort tot de setrone-klasse van drugs. ondansetron bereikt zijn effecten door remming van 5HT3-receptoren te veroorzaken. Vanwege dit werkingsmechanisme ondansetron wordt ook beschouwd als een serotonine receptorantagonist. Het medicijn wordt op de markt gebracht onder de handelsnaam Zofran en wordt gebruikt om te behandelen misselijkheid, brakenen braken.

Wat is ondansetron?

Ondansetron is een actief ingrediënt dat in de menselijke geneeskunde wordt gebruikt om te behandelen misselijkheid, ernstige misselijkheid, en braken​ Het wordt daarom als een anti-emeticum beschouwd. De doeltreffendheid ervan is gebaseerd op zijn activiteit in de hersenen​ Daar veroorzaakt ondansetron een remming van de zogenaamde 5HT3-receptoren, wat een directe invloed heeft op de concentratie van de neurotransmitter serotonine in de hersenen​ Dit is een werkingsmechanisme dat ook bij bepaalde psychotrope geneesmiddelen​ In de chemie is ondansetron ook bekend als (RS) -9-methyl-3- (2-methylimidazol-1-ylmethyl) -1,2,3,9-tetrahydrocarbazol-4-on, wat overeenkomt met een chemische molecuulformule van C 18 - H 19 - N 3 - O. Het moreel massa van het medicijn is ongeveer 293.37 g / mol. Ondansetron is onderhevig aan recept en apotheekrecepten. Het medicijn wordt meestal oraal ingenomen in de vorm van filmomhulde tablets​ In acute gevallen kan ook een intraveneuze toedieningsvorm aangewezen zijn.

Farmacologische effecten op het lichaam en organen

Na inname van ondansetron ervaren patiënten een merkbare vermindering van misselijkheid​ Dit remmende effect is te wijten aan remming van de neurotransmitter serotonine​ Naast het hongergevoel regelt serotonine ook de activiteit van het maagdarmkanaal en is het ook een belangrijke factor bij het beïnvloeden van de menselijke stemming. Als het neurotransmitter is aanwezig in een te hoge a concentratie in het menselijk lichaam, activering van de viscerale afferente vagus en de braken centrum van de centrale zenuwstelsel (ook CNS) komt voor. Ondansetron wordt gekoppeld aan de 5HT3-receptoren van de hersenen, waaraan serotonine zich meestal ook bindt. Omdat de corresponderende receptoren niet meer beschikbaar zijn voor de neurotransmitter, treedt remming op. Dit vermindert de bestaande misselijkheid. Sinds verschillende cytostatica drugs en verschillende stralingstherapieën leiden tot een enorme stijging van de serotoninespiegel, die misselijkheid kan veroorzaken, wordt ondansetron voornamelijk toegediend aan kanker patiënten. Ondansetron is echter minder geschikt voor de behandeling van misselijkheid die niet door serotonine wordt veroorzaakt, daarom bewegingsziekte moet worden behandeld met andere preparaten. In tegenstelling tot andere anti-emetica, heeft ondansetron geen effecten op de histamine, muscarine, of dopamine receptoren, daarom wordt het medicijn niet als een psychotrope medicijn beschouwd en heeft het geen noemenswaardige toepassing bij de behandeling van geestesziekte.

Medische toepassing en gebruik voor behandeling en preventie.

Ondansetron wordt gewoonlijk als filmomhuld toegediend tablets voor oraal administratie. In acute gevallen, administratie van een infuusoplossing of toediening met een injectiespuit kan ook worden gebruikt. Het belangrijkste toepassingsgebied voor ondansetron is kanker therapie​ Hier wordt het gebruikt om de bijwerkingen van te bestrijden chemotherapie or radiotherapie​ Beide veroorzaken een pathogene verhoging van de serotoninespiegel, wat kan leiden tot ernstige misselijkheid. Ondansetron gaat dit tegen. Vanwege zijn specifieke werkingsmechanisme, dat berust op remming van serotonine, is het niet geïndiceerd voor bewegingsziekte therapie.

Risico's en bijwerkingen

Ondansetron kan nadelige bijwerkingen veroorzaken. Het mag helemaal niet worden ingenomen als er een medische contra-indicatie is. Dit is altijd het geval als er specifieke omstandigheden zijn die het succes van de behandeling medisch in twijfel trekken (contra-indicatie). Ondansetron mag bijvoorbeeld niet worden ingenomen als er sprake is van een bekende intolerantie of overgevoeligheid (allergie​ Patiënten die lijden aan hartritmestoornissen in de vorm van een lang-QT-syndroom mag ook geen ondansetron gebruiken. Verder is er een contra-indicatie bij hartspierzwakte en bij borstvoeding en zwangerschap​ Daarnaast moet aandacht worden besteed aan potentieel interacties met andere actieve ingrediënten. Ondansetron mag bijvoorbeeld niet tegelijkertijd worden ingenomen met apomorfine, een geneesmiddel dat wordt gebruikt om te behandelen Parkinson​ De twee actieve ingrediënten leiden op wederzijdse veranderingen in werkzaamheid, die kunnen resulteren in onbeheersbare risico's bloed er treedt vaak druk op, wat kan leiden tot flauwvallen. Bovendien is bekend dat ondansetron een wisselwerking heeft met de drugs fenytoïne, carbamazepine en rifampicine​ Nogmaals, gelijktijdig gebruik moet worden vermeden. Bovendien leidt ondansetron tot een verminderde werkzaamheid van het analgeticum tramadol, dus het kan zijn dat andere pijnstillende preparaten moeten worden gebruikt.