Omeprazol: effecten, gebruik en risico's

Ziekten zoals gastritis, peptisch zweer, of het gebruik van medicijnen die schadelijk zijn voor de maag kan het gebruik van een maagbeschermend, zuurremmend middel nodig hebben. De moderne geneeskunde heeft een aantal geschikt drugs beschikbaar die effectief en voorzichtig werken. Een van de meest voorgeschreven middelen is omeprazol.

Wat is omeprazol?

Het actieve ingrediënt omeprazol behoort tot de groep van protonpompremmers​ Preparaten gemaakt van dit actieve ingrediënt worden ook wel genoemd maagzuurremmers (zuurremmers) of zweer therapeutica (medicijnen die worden gebruikt om zweren te behandelen). Protonpompremmers een maag-beschermende werking omdat ze de vorming van maagzuur in de maagcellen van de maag. De bekendste handelsnamen zijn onder meer Omep en Antra MUPS. Omeprazol wordt nu ook op de markt gebracht onder de naam van het actieve ingrediënt. Het werd voor het eerst goedgekeurd in 1989 door het farmaceutische bedrijf AstraZeneca. Omeprazol wordt meestal voorgeschreven voor oraal gebruik bij volwassenen in doses van 20 mg of 40 mg per tablet of capsule. De exacte dosering wordt geval per geval bepaald door de behandelende arts. Omeprazol is een van de meest voorgeschreven medicijnen in Duitsland, met jaarlijks 13 miljoen voorgeschreven verpakkingen.

Farmacologische werking

Farmacokinetisch (hoe het lichaam met het medicijn omgaat) moet worden opgemerkt dat omeprazol een zuurgevoelig middel is, daarom wordt het medicijn altijd in een maagsapresistente vorm toegediend. In de meeste gevallen enterisch gecoat drugs mag niet worden geplet of gehalveerd, omdat het actieve ingrediënt van het medicijn anders zou worden verteerd maagzuur en kon niet in de darm worden opgenomen. Via de darm komt het in de bloedbaan en pas daarna in de vestibulaire maagcellen. Na 1-3 uur bereikt het effect in het lichaam zijn hoogtepunt; omeprazol heeft zijn halfwaardetijd bereikt na ongeveer 45 minuten. Zoals bij de meeste medicijnen, vindt uitscheiding van het actieve ingrediënt plaats via de lever​ Farmacodynamisch (werkingsmechanisme van het geneesmiddel in het lichaam) kan worden gesteld dat omeprazol rechtstreeks inwerkt op de zuurproducerende bezettingscellen van de maag en remt op deze manier het proton kalium ATPase. Voor een optimaal effect wordt omeprazol meestal op een lege maag ingenomen, samen met een slokje water.

Medicinaal gebruik en toepassing

Als een effectief medicijn met weinig bijwerkingen, wordt omeprazol gebruikt bij de behandeling van talrijke inflammatoire of ulceratieve aandoeningen ziekten van het maagdarmkanaal of zelfs voor profylaxe. Het wordt gebruikt voor zowel chronische als acute ziekteprocessen. Waaronder ontsteking van de maag slijmvlies (gastritis), vaak veroorzaakt door de bacterie Helicobacter pylori, maag zweer (ulcusventriculi), darmzweren (ulcus duodeni), ontsteking van de slokdarm veroorzaakt door aanhoudende Maagzuur (reflux oesofagitis), En Zollinger-Ellison-syndroom, een hormonale aandoening die de maag stimuleert om overmatige hoeveelheden zout te produceren. Sommige medicijnen bijvoorbeeld pijnstillers (niet-steroïde ontstekingsremmend drugs) zoals paracetamol or acetylsalicylzuur (ALS EEN/Aspirine), cortisone en talrijke antibiotica, kan de maagwand beschadigen. Hier wordt omeprazol vaak profylactisch toegediend. Omeprazol wordt meestal toegediend in de vorm van capsules, tablets en infusies worden ook gebruikt. Omeprazol mag niet langer dan 14 dagen worden ingenomen.

Risico's en bijwerkingen

Zoals alle voorgeschreven medicijnen, kan het gebruik van omeprazol gepaard gaan met risico's en bijwerkingen. Om deze reden mag omeprazol nooit worden ingenomen zonder de instructies van een arts. Het actieve ingrediënt wordt over het algemeen als zeer goed verdragen beschouwd, daarom zijn bijwerkingen zeldzaam. Niettemin verandert in lever functie, 피로 en uitputting, gewrichtspijn, duizeligheid, slaapstoornissen, haaruitval, huid reacties, constipatie, vergeetachtigheid, en vitamine B12-tekort kan gebeuren. Verder kunnen maagdarmkanaalstoornissen optreden. Ernstige bijwerkingen zoals hepatitis, Stevens-Johnson-syndroom or pancreatitis komen zeer zelden voor. Vanwege een bijwerking interacties, mag omeprazol niet worden ingenomen clopidogrel, atazanavir, astemizol, carbamazepine, cisaprideof claritromycine. Vitamine K antagonisten en benzodiazepines kunnen ook een wisselwerking hebben met omeprazol. Het gebruik is gecontra-indiceerd in geval van overgevoeligheid voor het actieve ingrediënt. Er wordt momenteel gediscussieerd of omeprazol bacteriële ziekten bevordert, zoals longontsteking, wat nog niet duidelijk is bewezen. Van langdurig gebruik is aangetoond dat het het risico op botbreuken verhoogt, omdat protonpompremmers kan afnemen calcium absorptie.