Note
Dit is een extra pagina over ons onderwerp:
- Fysiotherapie
Fysiotherapie op neurofysiologische basis
We willen de volgende neurofysiologische therapiemethoden bespreken:
- Neurofysiologische therapiemethode volgens Bobath
- Neurofysiologische therapiemethode volgens Vojta
- PNF
Algemene introductie
Deze behandelconcepten worden vooral toegepast bij zogenaamde centrale bewegingsstoornissen bij kinderen en volwassenen. De centrale bewegingsstoornis is een verzamelnaam voor alle stoornissen van houdings- en bewegingsbeheersing die zijn gebaseerd op een ziekte of beschadiging van de hersenen. Deze kunnen aangeboren zijn en daarom minder vaak progressief of verworven en vaker progressief.
Frequente klinische beelden bij kinderen zijn de vroege jeugd hersenen schade, die vaak symptomatisch wordt door een vertraging in de bewegingsontwikkeling van het kind en mogelijk ook in het begin jeugd geestelijke ontwikkeling. Oorzaken van de vertraagde of verstoorde motorische ontwikkeling zijn onder meer overmatige (hypertonie) of onvoldoende spierspanning (hypotonus) en veranderde reflexactiviteit. De effecten kunnen variëren van nauwelijks merkbaar loopstoornis tot ernstige lichamelijke en mogelijk geestelijke handicap.
Even ernstige effecten op de zenuwstelsel kan worden veroorzaakt door jeugd craniocerebrale verwondingen veroorzaakt door ongevallen. Bij volwassenen zijn de meest voorkomende toepassingsgebieden voor fysiotherapie op neurofyiologische basis verworven schade aan de hersenen en spinal cord (centraal zenuwstelsel) of de zenuwbanen die ernaartoe leiden. Voorbeelden zijn beroerte, craniocerebrale letsel, multiple sclerose, Ziekte van Parkinson, paraplegie of peroneale parese (verlamming van de voet bijv
na a hernia) of plexusparese (verlamming van de arm, bijv. na een ongeval). De zogenaamde spierdystrofieën (spieratrofie) bij kinderen en volwassenen vereisen ook een intensieve en uitgebreide fysiotherapeutische behandeling. Het algemene doel van fysiotherapeutische behandeling van neurologische aandoeningen is het verbeteren van de kwaliteit van leven van de patiënt.
Fysiotherapie heeft niet alleen invloed op het spier- en skeletstelsel, maar ook op het vegetatieve (ademhaling en bloed circulatie) en psychologische functies. De mobiliteit en prestaties van de getroffen personen moeten worden verbeterd om een zo groot mogelijke onafhankelijkheid en integratie in het gezin en de samenleving te bereiken. Met name op het gebied van neurologie is interdisciplinaire samenwerking met andere medische disciplines zoals artsen, verpleegkundigen, ergotherapeuten, logopedisten, orthopedisch technici, psychologen en families absoluut noodzakelijk, aangezien de patiënten bijna altijd complexe verwondingen oplopen.
- Bevordering of herstel van gezonde (fysiologische) bewegingssequenties
- Promotie op mentaal en sociaal-emotioneel gebied
- Het trainen van vervangende functies (indien niet anders mogelijk)
- Het gebruik van hulpmiddelen (steunen, rails, rolstoel)
- Vertraging van de progressieve (vorderende) cursus
- Voorkomen van gevolgschade (secundaire schade).
