Oorzaken
Pathofysiologisch is de ontwikkeling van een popliteale cyste is gebaseerd op een irritatie van het synoviale membraan. Als gevolg hiervan produceert de synovialis meer synoviale vloeistof om de irritatie tegen te gaan. Het resultaat is overmatige druk in de gewrichtsruimte en uitpuilen van de gezamenlijke capsule op het zwakste punt tussen de inserties van de kuit en dij spieren.
Triggers voor zo'n irritatie van het gewricht slijmvlies kunnen eerdere ongevallen zijn (bijv meniscus schade, kruisband scheuren), gonartrose (kniegewricht artrose), reumatoïde artritis, bacteriële ontsteking, enz. Als de popliteale cyste is gebarsten als gevolg van toenemende omvang, voelen getroffen personen zich plotseling, ernstig pijn in de lagere been. De inhoud van de cyste, voornamelijk bestaande uit synoviale vloeistof, loopt dan langs de kuitspieren naar beneden.
Een ontstekingsreactie met oververhitting, roodheid en zwelling van de onderzijde been kan dan worden waargenomen. In het ergste geval kan dit leiden tot het zogenaamde 'compartimentsyndroom' met ernstige zwelling van de kuitspieren en daaropvolgende verplaatsing van de bloed schepen. Door het ontbreken van bloed aanvoer kunnen delen van het spierstelsel afsterven.
Dit klinische beeld vertegenwoordigt een absolute noodsituatie met de sterkste pijn en moet onmiddellijk worden bediend. Anders is het verlies van de been dreigt. Veel vaker voor dan een 'echte uitbarsting' popliteale cyste zijn verkleining vanwege de onderliggende knieschade. De cyste kan onder stress in omvang toenemen en weer in omvang afnemen als het gewricht vervolgens wordt ontlast. Dit mechanisme kan de indruk wekken van een burst-cyste, maar veroorzaakt geen ernstige pijn.
Diagnose
Omdat vergelijkbare symptomen kunnen worden veroorzaakt door trombose, spiertrekkingen, lipomen en andere tumoren of vasculaire aneurysma's, is het van belang deze uit te sluiten door middel van diagnostiek. Meestal van de patiënt medische geschiedenis omvat een eerdere verwonding aan de kniegewricht, artrose or reumatiek. Naast het manueel onderzoek van de knie en de holte van de knie met een vaak voelbare niet-pulserende bult in de knieholte en anderszins zachte kuit en dij ultrageluid apparaat (echografie) wordt gebruikt om de popliteale cyste te diagnosticeren.
Bovendien is magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) ook geschikt voor diagnostische doeleinden. Dit wordt voornamelijk uitgevoerd om de oorzaak van de kniecyste te vinden, zoals de kniecapsule B. Meniscus verwondingen.
Als met behulp van apparaatgerichte diagnostiek geen oorzaak voor het ontstaan van de popliteale cyste kan worden gevonden, kan gewrichtsvloeistof worden verkregen voor microbiologisch onderzoek door middel van een gewrichtsvloeistof. prik. Met dit onderzoek kan een bacteriële ontsteking van de kniespleet worden opgespoord. Omdat de kniecyste zelf slechts een symptoom is van een knieziekte, is het vooral deze cyste die moet worden behandeld om deze op lange termijn met succes te kunnen behandelen.
Als de popliteale cyste alleen bij toeval is gevonden en er geen symptomen zijn, is een therapie niet aangewezen. Bij kleine klachten kan het koelen van de knie met ijs of cool packs de effusie in de gewrichtsruimte verminderen, de popliteale cyste verkleinen en zo de symptomen verlichten. Doordat de gewrichtseffusie wordt verminderd, bijvoorbeeld door de knie te ontzien, kan de kniecyste zodanig terugwijken dat deze niet meer voelbaar is en geen symptomen meer veroorzaakt.
Als de popliteale cyste zoveel ongemak veroorzaakt dat het de patiënt beperkt, kan deze worden doorboord en zo de kniegewricht ruimte. Een operatie is in het algemeen mogelijk, maar wordt niet aanbevolen vanwege de risico's en slechte resultaten op de lange termijn. Een uitzondering is de reumatische kniegewrichtcyste.
Hier vormt zich agressief slijmvliesweefsel, de zogenaamde pannus, in de popliteale cyste, dat de omgeving kan aanvallen en beschadigen. pezen. In het geval van een reumatische popliteale cyste die niet verbetert onder conservatieve alternatieve behandeling, is een operatie meestal noodzakelijk gezien de algehele voorwaarde. Niet elke popliteale cyste vereist een operatie.
Alleen bij toenemende omvang en bijbehorende beperkingen kan chirurgische verwijdering aangewezen zijn. Vaak melden getroffen patiënten dan pijn, gevoelloosheid, circulatiestoornissen of verminderde mobiliteit van het kniegewricht. In de meeste gevallen is de popliteale cyste slechts het "topje van de ijsberg".
Het eigenlijke probleem zit echter meestal in het kniegewricht. Bijvoorbeeld, meniscus schade of artrose van het kniegewricht kan de oorzaak zijn. Chirurgie is daarom primair gericht op het oplossen van het probleem in het gewricht en niet op het verwijderen van de cyste zelf.
Als de onderliggende kniebeschadiging kan worden verwijderd, verdwijnt de popliteale cyste daarna meestal vanzelf. Zeer zelden kan het echter nodig zijn om de met vloeistof gevulde zak direct te verwijderen. In dergelijke gevallen zijn het meestal kinderen van wie de popliteale cyste vanwege de toenemende omvang problemen veroorzaakt. Als alternatief voor een operatie kan een dunne naald worden gebruikt prik de cyste en laat de vloeistof uit de cyste ontsnappen. Er is echter een risico op herhaling, omdat de oorzaak niet is weggenomen.
