Mycoplasma Pneumoniae: infectie, transmissie en ziekten

Mycoplasma pneumoniae is een van de bacteriën​ De kiem veroorzaakt atypisch longontsteking, onder andere ziekten.

Wat is Mycoplasma pneumoniae?

De bacterie Mycoplasma pneumoniae behoort tot de familie Mycoplasmataceae. Het veroorzaakt verschillende ziekten, waarvan de eerste en vooral atypisch is longontsteking​ De ziekteverwekker kan ook veroorzaken ontsteking van de middenoor, strottehoofd, tracheobronchitis en hersenvliesontsteking​ Artsen en wetenschappers studeerden lange tijd atypisch longontsteking realiseerde zich dat niet Mycoplasma pneumoniae was een bacterie. De mycoplasma's bereikten dus niet de grootte die nodig was om ze met microscopen uit die tijd te visualiseren. Bacteriële filters hadden ook geen effect op de kiemen​ Om deze reden kreeg Mycoplasma pneumoniae destijds de naam "Eaton's agent".

Voorkomen, verspreiding en kenmerken

Mycoplasma pneumoniae komt uitsluitend voor bij mensen en wordt over de hele wereld aangetroffen. Overdracht van de bacterie vindt plaats door druppel infectie​ Daarom verspreidt de kiem zich vooral op plaatsen waar actief contact is met zieke mensen. Dit kunnen scholen, kleuterscholen, kindertehuizen, militaire voorzieningen of woongemeenschappen zijn. Vooral kinderen tussen de 5 en 15 jaar worden getroffen door een besmetting met Mycoplasma pneumoniae. Met een gemiddelde grootte van 0.1 tot 0.6 µm is Mycoplasma pneumoniae een van de kleinere bacteriën​ De kiem is uitgerust met zowel DNA als RNA. Hoewel mycoplasma's in principe als flexibel worden geclassificeerd, is hun osmotische resistentie slecht. Omdat ze niet zijn uitgerust met een celwand, kunnen ze niet worden geïdentificeerd door middel van gramkleuring. Evenzo behandelingen met bètalactam antibiotica worden niet met succes bekroond. Deze zijn alleen effectief tegen bacteriën die een celwand hebben inclusief een mureïnelaag. Het enzym lysozym, dat voorkomt in het endosoom, wordt ook als ineffectief beschouwd. Normaal gesproken is de lysozym valt de celwand van de bacteriën aan, wat leidt tot hun vernietiging. Mycoplasma pneumoniae heeft een veranderd metabolisme en kan daarom niet synthetiseren cholesterol​ De bacteriën hebben daarom nodig cholesterol van de gastheercel voor hun groei. Verder is de ziekteverwekker voorzien van een speciaal oppervlak moleculen​ Hoewel dit geen pili zijn, kunnen ze functioneren als cytoadhesines voor aanhechting aan de luchtwegen epitheel​ Pathogeniteitsfactoren zoals specifieke superantigenen zijn aanwezig. Dit zijn B- en T-cel-mitogenen waaruit celdeling wordt geïnduceerd. In aanvulling op, zuurstof er worden radicalen gevormd die schade aan het epitheel veroorzaken. Vanwege hun flexibele externe vorm kunnen mycoplasma's door filters gaan die bacteriën meestal niet kunnen. Het is mogelijk om groeien Mycoplasma pneumoniae in een laboratorium. Na ongeveer twee tot acht dagen vormt de kiem een ​​zogenaamde gebakken eikolonie. Mycoplasma pneumoniae wordt als zeer besmettelijk beschouwd. In het menselijk lichaam gedraagt ​​de bacterie zich als een parasiet en hecht hij zich aan de epitheelcellen van de longen, ook wel trilharen genoemd. Door bepaalde eiwitstructuren hecht het mycoplasma zich aan de beweeglijke trilharen en glijdt langs hun wortels. Op dit punt begint de vermenigvuldiging van de ziekteverwekker. H2O2 (waterstof peroxide) wordt geproduceerd door Mycoplasma pneumoniae. Zoals de waterstof peroxide dringt de cellen van de trilharen binnen epitheel, het kan ze beschadigen. Om deze reden worden slijm en andere stoffen onvoldoende uit de longen verwijderd. Bovendien maken mycoplasma's het werk van het afweersysteem van het menselijk lichaam moeilijker en kunnen ze zichzelf er ook tegen beschermen. Op deze manier kan een langer voortbestaan ​​van de kiemen is mogelijk. Bovendien haalt Mycoplasma pneumoniae ontbrekende voedingsstoffen uit de trilharen.

Ziekten en symptomen

Mycoplasma pneumoniae wordt niet aangetroffen bij gezonde mensen, maar kan gemakkelijk worden overgedragen en verschillende ziekten veroorzaken. Vooral kinderen lijden vaak aan atypische of interstitiële longontsteking. In de meeste gevallen is er echter slechts een milde zere keel​ Een diagnose wordt daarom meestal niet gesteld. Na infectie met Mycoplasma pneumoniae duurt het ongeveer 10 tot 20 dagen voordat de eerste symptomen optreden. hoesten met weinig sputum, koorts en hoofdpijn, met symptomen die slechts langzaam vorderden. Naarmate het vordert, bestaat het risico op het ontwikkelen van atypische longontsteking. In tegenstelling tot conventionele longontsteking, merkt de arts mogelijk geen geluiden bij het luisteren naar en tikken op de borst die meestal worden gehoord met longontsteking. In sommige gevallen zijn echter slechts milde symptomen of zelfs helemaal geen symptomen duidelijk. Naast atypische longontsteking veroorzaakt Mycoplasma pneumoniae andere ziekten. Deze omvatten hemolytische bloedarmoedetracheobronchitis, keelholteontsteking (keel ontsteking), spier pijnen maculopapillair erytheem. Evenzo kunnen neurologische aandoeningen, waarvan sommige ernstig zijn, optreden. Medisch deskundigen vermoeden ook dat er een verband bestaat tussen een infectie met Mycoplasma pneumoniae en bronchiale astma​ Om Mycoplasma pneumoniae in het lichaam van de patiënt te detecteren, wordt materiaal verkregen van de sputum of tracheale afscheidingen. Bovendien detectie van antilichamen door ELISA of complementfixatiereactie (CFT) is mogelijk. Behandeling van ziekte veroorzaakt door Mycoplasma pneumoniae is meestal door administratie van tetracyclines zoals doxycycline​ Kinderen ontvangen meestal macroliden zoals erythromycine. In tegenstelling tot, cefalosporines or penicilline zijn niet geschikt voor behandeling omdat mycoplasma's geen celwand hebben.