“Melk is walgelijk!”, “Ik hou niet van dat broodje kaas!” of “Maar ik wil...”, mopperen sommige kinderen in één keer en stampen met hun voeten op de grond. Wie kent dit niet? Gezonde voeding is voor kinderen niet bepaald interessant. En wat andere moeders koken, smaakt sowieso altijd beter. De lekkernijen die met coole slogans worden geadverteerd, smaken echter het beste.
Soms is het niet gemakkelijk om je in te leven in kinderen. Ouders bedoelen het meestal goed, maar kinderen denken en voelen heel anders. “Kinderen – gezond eten”, hoe maak je het makkelijk(er)?
Breng variatie op tafel
Vind je alles zelf leuk? Zeker niet. Laat uw kind ‘nee’ zeggen tegen sommige voedingsmiddelen. Hij of zij weigert misschien pure melk en kaas, maar grijpt naar cacao en yoghurt. Beide leveren ook calcium, wat belangrijk is voor de botten – net als sesamzaad trouwens.
Geef uw kind in geen geval iets zoets (zoals repen of koekjes) tussen de maaltijden door, ook al weigert hij of zij dat bij de laatste hoofdmaaltijd. Het tussendoortje stilt de honger, en bij de volgende maaltijd begint het gedoe weer van voren af aan. Als uw kind tussen de maaltijden door echt honger heeft, is fruit of yoghurt het middel bij uitstek.
Eten – samen en in alle rust
Soms is het gezin de hele dag onderweg. Daarom is het des te belangrijker dat iedereen één keer per dag samenkomt voor een maaltijd. Samen eten, praten, lachen – dit vergroot het verlangen om te eten en bevordert een intact gezinsleven. Eten en drinken zijn een plezier en moeten leuk zijn. Als je kind dat niet wil: vaak helpt het om spelenderwijs een geliefde knuffel precies te laten doen wat jij wilt dat je kind doet. Vooral jonge kinderen kopiëren liever het gedrag van hun knuffeldier dan naar hun ouders te kijken.
Sinds Maria Montessori is bekend dat kinderen het beste leren door geconcentreerde observatie zonder woorden. Te veel praten tegen het kind en voortdurende uitleg verstoren de concentratie. Televisie kijken tijdens het eten is ook een taboe!
Een gezellige tafelsfeer nodigt kinderen bovendien uit om langer te blijven en de tijd te nemen om te eten. Dit is belangrijk omdat de maag pas 15 tot 20 minuten na het begin van de maaltijd kan aangeven of deze voldoende gevuld is.
Leren eten
“Je kunt een oude hond geen nieuwe trucjes leren”: voedingseducatie begint al op jonge leeftijd. Hoe langer een baby borstvoeding krijgt, hoe kleiner de kans dat het kind later overgewicht krijgt. Kinderen die borstvoeding krijgen, laten de borst los als ze vol zijn. Ze leren schreeuwen om iets prettigs te krijgen: de moeder komt kalmeren, verschoont de volle luier of geeft de borst of fles. Als de baby nu echter elke keer dat hij huilt met een flesje verdoofd wordt, leert hij om alles wat onaangenaam is uit te zetten of te onderdrukken met rustgevend eten en drinken. Dit legt de eerste bouwsteen voor obesitas.
Uw kind mag ook helpen met boodschappen doen. Denk samen na over welk voedsel u moet kopen en wat u later gaat eten. Bij oudere kinderen kun je de ingrediëntenlijst bij de boodschappen bestuderen. Het kan zijn dat uw kind zelfs zin heeft om te helpen met koken of de tafel dekken. Kinderen willen hun ouders vaak een plezier doen, bijvoorbeeld door ze te verrassen met een gedekte ontbijttafel – maar dat moet je ze wel vooraf geleerd hebben.
De juiste voedselkeuze
Het overvloedige voedselaanbod maakt de voedselkeuze voor veel ouders niet gemakkelijk. Kinderen groeien nog steeds en hebben een bepaalde minimale hoeveelheid energie en voedingsstoffen nodig. Het Onderzoeksinstituut voor Kindervoeding in Dortmund, Duitsland, raadt kinderen aan veel plantaardig voedsel en dranken te eten, slechts matig voedsel op dierlijke basis te eten en spaarzaam te zijn met voedsel dat veel vet en suiker bevat.
Eén warme maaltijd per dag, waarbij het merendeel bestaat uit verse aardappelen, bruine rijst of volkoren pasta, en groenten (gekookt, rauw of salade), moet het minimum zijn. Combineer de maaltijd twee tot drie keer per week met wat vlees en één keer per week met vis. Ook vegetarische maaltijden gemaakt van peulvruchten of granen, bijvoorbeeld als stoofpot, ovenschotel of braadstuk, zijn welkom.
Twee snacks zoals brood, een zuivelproduct of fruit ronden het dagmenu af. Een bord met in hapklare stukjes gesneden fruit nodigt uit om ernaar te grijpen. Af en toe gebak, cake of snoep als tussendoortje is ook prima. Want kinderen (en volwassenen) worden nog meer verleid door verboden voedsel. Ze snacken stiekem en volledig zonder mate. Snoepjes die met mate worden gegeten, hebben daarentegen hun plaats in een uitgebalanceerd dieet.
Na het eerste levensjaar kunnen kinderen goed deelnemen aan de familiemaaltijd. Speciale producten voor kinderen of voedingsrijke voedingsmiddelen zijn overbodig. Essentiële mineralen en vitaminen voor kinderen zijn vitamine D, calcium, foliumzuur en jodium. Ze ontbreken vaak in het voedsel. Breng af en toe op smaak met zout dat jodium en foliumzuur bevat – vooral als er op dat moment geen verse kruiden en specerijen beschikbaar zijn.
Zinnen die verder helpen…
- Wanneer een kind alleen maar negatieve kritiek ervaart, leert hij of zij oordelen.
- Wanneer een kind vijandigheid ervaart, leert hij meedogenloos vechten.
- Als een kind belachelijk wordt gemaakt, leert het verlegen te zijn.
- Als een kind in angst leeft, leert het zich zorgen te maken.
- Wanneer een kind tolerantie ervaart, leert het geduldig te zijn.
- Als een kind wordt aangemoedigd, leert het zelfvertrouwen te hebben.
- Wanneer een kind acceptatie ervaart, leert hij lief te hebben.
- Wanneer een kind wordt bevestigd, groeit zijn zelfvertrouwen.
- Als een kind erkend wordt, leert het dat het goed is om een doel te hebben.
- Wanneer een kind eerlijk wordt behandeld, leert het wat waarheid is.
- Wanneer er onpartijdige beslissingen voor een kind worden genomen, leert hij gerechtigheid.
- Wanneer een kind niet onzeker wordt gemaakt, leert het zichzelf en anderen te vertrouwen.
- Wanneer een kind vriendelijkheid ervaart, leert hij of zij dat de wereld een prachtige plek is waar het de moeite waard is om te leven, lief te hebben en bemind te worden.
