Mondhoek ragades
Mond hoek rhagades worden ook wel Cheilitis angularis, Perlèche, Angulus infectiosus of Lazy Lick genoemd. Dit zijn kleinere scheurtjes in de hoek van de mond, die verschillende oorzaken kunnen hebben. Ze kunnen worden veroorzaakt door ernstige rimpelvorming van de huid, ziekten met immuundeficiëntie of ook huidaandoeningen zoals neurodermitis en infecties met bacteriën, virussen of schimmels.
Patiënten met systemische ziekten zoals suikerziekte mellitus, cirrose van de lever, vitaminegebrek, auto-immuunziekten en behandelingen met antibiotica of cytostatica kunnen gemakkelijker scheuren ontwikkelen in de hoek van de mond. De aangetaste huidgebieden kunnen rood worden en geërodeerd. Een knapperige fibrinelaag en klassieke ontstekingsverschijnselen zijn ook mogelijk.
De laesies komen vaak symmetrisch voor, dat wil zeggen aan beide mondhoeken. Als, aan de andere kant, maar één hoek van de mond wordt beïnvloed, kan dit een indicatie zijn van syphilis. Patiënten ervaren pijn, wat vooral onaangenaam kan zijn tijdens het gapen, praten of eten.
De geïrriteerde huid kan ook branden en jeuken. De symptomen kunnen heel goed worden verlicht met zinkpasta of vette zalven. De symptomen zijn zelf heel goed te behandelen, als er na een paar dagen geen verbetering is, dient de getroffen persoon een dermatoloog te raadplegen voor onderzoek en advies. Door middel van een uitstrijkje kan de arts ook de exacte oorzaak vaststellen en een passende behandeling starten. In het geval van een bacteriële infectie, behandeling met antibiotica of, in het geval van een schimmelinfectie, met antischimmelmiddelen kan nodig zijn.
Diagnose
De diagnose van hoek van de mond rhagades is meestal een blinde diagnose. Door het karakteristieke uiterlijk weet een arts meestal direct welke ziekte het is. Na de diagnose wordt een gedetailleerd onderzoek van de mondhoeken en hun omgeving uitgevoerd om eventuele tekenen van infectie op te sporen (bijvoorbeeld kleine, gegroepeerde blaren in het geval van een herpes infectie of witachtige coatings op de mond slijmvlies in het geval van een infectie met Candida albicans).
Als de ziekteverwekker op deze manier niet duidelijk kan worden geïdentificeerd, kan een uitstrijkje worden genomen van een aangetast gebied, een ontlastingsmonster of bloed kan, afhankelijk van de verdenking, op de vermoedelijke ziekteverwekker worden onderzocht.Als de arts een systemische onderliggende ziekte vermoedt op basis van de medische geschiedenis (anamnese), verdere symptomen bij de patiënt of een therapie die niet werkt, zullen verdere onderzoeken volgen, afhankelijk van de richting van de verdenking. Als een allergie wordt vermoed, een allergietest kunnen worden uitgevoerd; in het geval van neurodermitis or psoriasishet hele lichaam wordt onderzocht om andere aangetaste huidgebieden te ontdekken; het vermoeden van ziekten zoals cirrose van de lever or suikerziekte mellitus kan vaak worden bevestigd of afgewezen door middel van bepaalde waarden uit a bloed monster. Als er aanwijzingen zijn voor gebitsproblemen, kan een verwijzing naar een tandarts zinvol zijn.
De therapie van mondhoek rhagades hangt voornamelijk af van de onderliggende oorzaak. Als een systemische ziekte de gebarsten mondhoeken heeft veroorzaakt, is het noodzakelijk om deze op de juiste manier te behandelen. Met een geschikte therapie neemt de mondhoek rhagades bijna altijd terug.
Bovendien moeten personen die over het algemeen vatbaar zijn voor gebarsten mondhoeken ervoor zorgen dat mogelijke triggers of factoren die dit bevorderen, worden geëlimineerd. voorwaarde. Mogelijke allergenen zoals nikkel, pittig, zuur en zeer heet voedsel, tandpasta en irriterende cosmetica moeten worden vermeden. Bovendien moeten patiënten ervoor zorgen dat de huid rond de mondhoeken goed wordt verzorgd, wat in dit geval in de eerste plaats betekent dat ze zo droog mogelijk moeten worden gehouden.
Men moet daarom oppassen dat u niet zo vaak over de gebarsten gebieden likt. Daarnaast kan een bepaalde pasta (bijvoorbeeld zinkpasta) worden voorgeschreven om ervoor te zorgen dat vloeistof wordt opgenomen. Als alternatief kunnen vette zalven of Vaseline kunnen worden gebruikt.
Als er een ziekteverwekker is gedetecteerd, kunnen deze preparaten bovendien worden verrijkt met een antibioticum, een antiviraal middel of een antischimmelmiddel (antischimmelmiddel). Zo werken ze dubbel: direct tegen de ziekteverwekker en over het feit dat er in de mondhoeken een droog klimaat ontstaat, waarin eventueel kiemen kan zich in principe moeilijker vestigen. Als consequent een adequate therapie wordt toegepast, verdwijnen de gescheurde mondhoeken meestal na ongeveer drie tot vijf dagen.
Maar bij bepaalde basisziekten, vooral bijvoorbeeld suikerziekte mellitus, een immuundeficiëntie of atopisch eczeemkan het genezingsproces soms wat langer duren. Dergelijke patiënten hebben dan vaak de neiging om terugkerende orale rhagades (recidieven) te ontwikkelen. Patiënten die vaak gescheurde mondhoeken hebben, dienen altijd een arts te raadplegen en de oorzaak van dit fenomeen te laten onderzoeken.
In veel gevallen hebben de gescheurde mondhoeken een onschadelijke oorzaak die snel kan worden hersteld. Bij sommige patiënten kunnen echter systemische ziekten (zoals diabetes mellitus) kan ook de oorzaak zijn. Getroffen patiënten kunnen zichzelf al met eenvoudige middelen thuis helpen.
Bovenal kan het regelmatig aanbrengen van een crème met vet helpen om de gebarsten te behandelen hoek van de mond en bieden snelle verlichting. Omdat de aangetaste mondhoeken meestal erg droog zijn, helpen vettige stoffen het genezingsproces te versnellen. Bij het aanbrengen van een crème is het echter belangrijk ervoor te zorgen dat de gebarsten mondhoek niet te veel wordt bevochtigd.
Integendeel: als de mondhoek is gebarsten, moeten de aangetaste gebieden bijzonder droog worden gehouden. Vooral speeksel vloeistof kan ervoor zorgen dat de gescheurde mondhoek geïnfecteerd raakt en een ontsteking veroorzaakt door de bacteriële pathogenen die het bevat. Een crème die veel vet bevat, kan helpen om een barrière te creëren tussen de bacteriën-rijk speeksel en de gescheurde mondhoek.
Door de crème regelmatig aan te brengen, wordt het aangetaste gebied bedekt met een film die het effectief maakt speeksel wegrollen. Vooral in de winter kan het aanbrengen van een crème of een lip balsem kan niet alleen worden gebruikt voor de behandeling, maar vooral om gebarsten mondhoeken te voorkomen. Bovendien kan een crème op basis van zink helpen om het genezingsproces te versnellen.
Als de behandelend arts vaststelt dat een gescheurde mondhoek verband houdt met bacteriële infecties of schimmelkolonisatie, is het aanbrengen van een speciale crème noodzakelijk. Als er bacteriële pathogenen worden gedetecteerd, moet de getroffen patiënt meerdere keren een crème met een lokaal werkzaam antibioticum aanbrengen een dag. Schimmelinfecties in het gebied van de mondhoek kunnen worden behandeld met zogenaamde antimycotica. Er zijn veel huismiddeltjes die helpen tegen gebarsten mondhoeken en die in bijna elk huishouden te vinden zijn.
Wond en genezing zalven en crèmes (bv. Bepanthen) of producten met een hoog vetgehalte (bv. melkvet of Vaseline) zijn zeer effectief en helpen de huid snel te genezen door regelmatig crème aan te brengen. Het is erg belangrijk om ervoor te zorgen dat de mondhoeken droog worden gehouden.
Het helpt vaak om uit te smeren honing op de getroffen gebieden. Honing heeft een licht ontstekingsremmend en antiseptisch effect en bevordert zo de genezing. Echter, vanwege zijn zoete smaakleidt deze maatregel er vaak toe dat de getroffen personen hun lippen en mondhoeken likken.
Dit moet ten koste van alles worden vermeden, omdat het de uitdroging van de mondhoeken verder bevordert en de symptomen kan verergeren. Er moet ook voor worden gezorgd dat verdere irritatie van de huid wordt voorkomen. Contact met zure, zoute of gekruide voedingsmiddelen en dranken moet worden beperkt.
Tandpasta kan ook verdere irritatie veroorzaken. Als de gebarsten mondhoeken worden veroorzaakt door a vitaminegebrekmoet worden geprobeerd dit te verhelpen. Vaak zijn hiervoor geen speciale producten nodig, maar wel een gezond, evenwichtig dieet.
Natuurgeneeskunde en homeopathie bieden ook enkele behandelingsopties. De Schüßler-zalven nr. 1 en 3 zijn bijvoorbeeld geschikt voor uitwendige toepassing.
Voor de Schuessler-zouten worden nr. 1, 3, 8 en 11 aanbevolen. De homeopathische behandeling dient altijd te worden besproken met een ervaren alternatieve geneesheer, homeopaat of arts en aangepast aan de algemene situatie van de patiënt.
Een gebrek aan verschillende vitaminen in het lichaam kan leiden tot gebarsten mondhoeken. Vitamine B2 (riboflavine) speelt een belangrijke rol in het metabolisme van de mens. Normaal gesproken wordt de dagelijkse behoefte van ongeveer 1.2 mg gedekt door een normale, evenwichtige dieet.
Riboflavine komt bijvoorbeeld voor in zuivelproducten, eieren, vis, vlees en volkorenproducten. Er treden echter wel tekortkomingen op tijdens zwangerschap of bij mensen met alcoholisme. In deze gevallen, of als er niet genoeg vitamine B2 wordt ingenomen, spreekt men van ariboflavinose, dwz een tekort aan riboflavine.
Hierdoor wordt de stofwisseling verstoord en onder andere scheuren de mondhoeken. Huiduitslag, verminderde gezichtsscherpte en verhoogde gevoeligheid voor licht kunnen ook voorkomen. Vitamine C (ascorbinezuur) is ook een essentiële vitamine voor het lichaam.
Het is nodig voor de stofwisseling, de immuunsysteem en bevordert ook de opname van ijzer. Men zou dagelijks ongeveer 100 mg vitamine C moeten nemen. Citrusvruchten zijn hiervoor een goede bron.
Gedurende zwangerschap en tijdens het geven van borstvoeding hebben vrouwen een verhoogde behoefte aan vitamine C. Ook rokers hebben een verhoogde omzet en er moet meer vitamine C worden ingenomen. Het resultaat van een vitamine C-tekort zijn gescheurde mondhoeken, die in het ergste geval tot de ziekte scheurbuik (met bloeding van de huid, slijmvliezen en tandvlees). Prestatieverlies en uitputting behoren ook tot de symptomen.
Een gebrek aan het sporenelement ijzer leidt ook tot gebarsten mondhoeken. IJzer speelt een centrale rol bij het transport van zuurstof in de bloed. Het is ook erg belangrijk voor de spieren.
Het menselijk lichaam slaat ongeveer 4-5 gram ijzer op. Elke dag wordt ongeveer 5 mg ijzer via de voeding in het lichaam opgenomen. IJzer zit bijvoorbeeld in vlees, vis en bladgroenten.
Als het lichaam te weinig ijzer heeft, bijvoorbeeld bij vrouwen die een zware menstruatiecyclus hebben of bij mensen die vegetarisch of veganistisch eten dieet, gebarsten mondhoeken zijn een van de symptomen. Bovendien zijn de getroffen personen vaak moe, hebben ze last van duizeligheid en concentratieproblemen en hebben ze broze nagels en haaruitval. IJzergebrek kan ook worden gedetecteerd in het bloed, en het beeld van ijzertekort bloedarmoede Verschijnt.
Daarom, als ijzertekort vermoed wordt, moet beslist een arts worden geraadpleegd om dit op te helderen. Een ander belangrijk sporenelement in het lichaam is zink. Het is essentieel voor de mens immuunsysteem en is ook erg belangrijk voor het vet-, suiker- en eiwitmetabolisme.
Zink komt vooral voor in rood vlees, kaas en zeevruchten. De aanbevolen dagelijkse dosis is 12 tot 15 mg. Zinktekort treedt op als gevolg van ondervoeding. Ook vegetarische voeding kan hiertoe leiden zinktekort.Oudere mensen die een verhoogde zinkconsumptie hebben, hebben vaak last van de symptomen. Deze omvatten gescheurde mondhoeken, haaruitval, broze nagels en een slecht functioneren van de geslachtsklieren (in het ergste geval kan dit leiden tot impotentie bij mannen).
Alle artikelen in deze serie:
