Synoniemen: luie lippen, hoek van de mond huiduitslag, cheilitis angularis, angulus infectiosus (oris) of pearlèche Gescheurde, rode, schilferige mondhoeken kunnen verschillende oorzaken hebben, van lokale en volkomen onschadelijke tot ernstige systemische ziekten. Veel mensen hebben last van de hoek van de mond uitslag en soms zeer ernstig lijden aan de pijnlijke huidveranderingenDaarom is een therapie eigenlijk altijd aangewezen, ook al is de werkelijke reden voor de tranen onschadelijk.
Oorzaken
Voor Mundkinkelrhagaden zijn er een groot aantal oorzaken, die in twee grote groepen kunnen worden onderverdeeld: lokale en systemische oorzaken. De lokale oorzaken van tranen in de hoek van de mond omvatten een te droge huid of te droge lippen, evenals mondhoeken die te vochtig zijn, wat bijvoorbeeld kan optreden wanneer men er vaak over likt of wanneer er een overproductie is van speeksel (hypersalivatie). Een sterke rimpelvorming in het gebied van de mondhoeken, die bijvoorbeeld veroorzaakt kan worden door het verlies van een tand, kan hier tot een verhoogde vochtophoping leiden, wat ook de ontwikkeling van rhagades bevordert.
Zelfs een kunstgebit dat niet goed past of waartegen zelfs een allergie bestaat, kan de oorzaak zijn van gescheurde mondhoeken. Vaak worden rhagades van de mondhoeken ook veroorzaakt door lokale infecties van de mond slijmvlies, bijvoorbeeld een infectie door Herpes Simplex virussen, zeker bacteriën (meestal streptokokken, vooral bij kinderen) of door de schimmel Candida albicans. Naast deze lokale infecties kunnen systemische infecties, bijvoorbeeld door treponema (syphilis) of HIV, kan ook leiden tot orale rhagades.
Andere systemische oorzaken zijn deficiëntieverschijnselen (zoals het ontbreken van de vitaminen riboflavine of vitamine B12, zinktekort or ijzertekort) of een overmatige inname van vitamine A (retinol). Metabole stoornissen zoals suikerziekte mellitus, de ziekte van Parkinson, het syndroom van Down, cirrose van de lever, bepaalde auto-immuunziekten zoals Syndroom van Sjogren, psoriasis, neurodermitis (of, zeldzamer, andere eczeem zoals seborroïsch eczeem) kunnen mogelijke oorzaken zijn van mondragades. Allergieën, met name contactallergieën, bijvoorbeeld voor nikkel (deze worden vooral duidelijk wanneer patiënten vaak voorwerpen in hun mond stoppen die de allergene stof bevatten, bijvoorbeeld balpennen met nikkel), kunnen hoek van de mond Rhagades.
A drug exantheem kan zich soms ook manifesteren in de vorm van gescheurde mondhoeken. In principe is de ontwikkeling van hoek van de mond huiduitslag wordt altijd gemakkelijker gemaakt als er een verzwakking is van de immuunsysteem (bijv. door bepaalde medicijnen te nemen, zoals cortisone of bepaalde ziekten zoals HIV) of als de huid al is beschadigd, bijvoorbeeld als onderdeel van neurodermitis or zonnebrand.
Naast de infectie van gescheurde mondhoeken met bacteriën or virussenkunnen schimmels ook de wond binnendringen en tot een schimmelinfectie leiden. Dit wordt meestal veroorzaakt door gistschimmels zoals Candida albicans. Patiënten zeggen pijn tijdens het eten, drinken en ook in rust.
Bovendien ontwikkelt zich een sterke onaangename jeuk. In extreme gevallen kan ook een witte laag, een zogenaamde spruw, ontstaan. Lijster en leukoplakie manifesteren zich als een vaste witte coating op de tong of mondeling slijmvlies.
Dit kan tijdens het eten of zelfs tijdens het opzettelijk schrapen loskomen en tot bloeden leiden. Dit komt echter veel vaker voor bij een schimmelinfectie in het gebied van de mondholte. Erosies en blaren kunnen zich vormen op het geïnfecteerde huidgebied, die uiteindelijk tot diepere wonden leiden.
Schimmelinfecties komen vaak voor bij patiënten die in wezen aan immunosuppressieve ziekten lijden. Deze omvatten ziekten zoals suikerziekte mellitus, tumor ziekten, tuberculose, HIV, of zelfs degenen die therapie met straling of chemotherapie. Schimmelinfecties kunnen ook optreden tijdens de behandeling met antibiotica en cytostatische geneesmiddelen. De infectie moet dan worden behandeld met een antimycoticum, dat na overleg met een dermatoloog in de apotheek verkrijgbaar is, niet in de laatste plaats om de vorming van littekenweefsel te voorkomen.
Alle artikelen in deze serie:
