Atlanto-axiale subluxatie is een voorwaarde waarin een specifiek gewricht onvolledig ontwricht is. De voorwaarde wordt door medische professionals in sommige gevallen ook wel aangeduid met de algemene afkorting AASL. Het aangetaste gewricht bevindt zich meestal in het midden van de eerste en tweede wervel in de nek De oorzaak van atlanto-axiale subluxatie is meestal een onstabiele gewrichtsstructuur. Atlanto-axiale subluxatie kan de medulla van de rug beschadigen.
Wat is een atlanto-axiale subluxatie?
Bij atlanto-axiale subluxatie is een specifiek gewricht niet volledig ontwricht. Het gewricht aangetast door de voorwaarde bevindt zich in de cervicale wervelkolom. Als de ziekte onbehandeld blijft of te laat of onvoldoende wordt behandeld, kan dit leiden tot beschadiging van het medulla van de rug. Om deze reden is een tijdige diagnose van atlantoaxiale subluxatie van bijzonder belang. Bij overeenkomstige klachten van de ziekte dient een geschikte specialist te worden geraadpleegd zodat een adequate behandeling kan worden gestart.
Oorzaken
In wezen is bekend dat verschillende factoren atlantoaxiale subluxatie veroorzaken. Ten eerste hebben sommige van de getroffen patiënten een misvorming die al sinds de geboorte bestaat. In het kader van deze anomalie is de zogenaamde holenas niet ontwikkeld zoals bij gezonde personen, maar is deze onvolledig van vorm. De holenas is de tweede halswervel Deze misvorming treft niet alleen sommige mensen, maar ook bepaalde honden. Dit zijn meestal hondenrassen van kleine omvang. Soms de vasthoudende ligamenten van de overeenkomstige halswervel defect zijn gevormd, zodat een atlanto-axiale subluxatie ontstaat. In sommige gevallen zijn de vasthoudbanden te los of zelfs slap. Dit is bijvoorbeeld mogelijk in verband met Marfan-syndroom or Downsyndroom Bovendien worden dergelijke klachten vaak gezien in verband met kniedysplasie of het zogenaamde Larsen-syndroom. Atlanto-axiale subluxatie wordt bij sommige patiënten veroorzaakt door een breuk van de holenas. Botavulsie van het ligament is ook een mogelijke factor bij de ontwikkeling van de subluxatie. Bovendien tonen waarnemingen aan dat atlantoaxiale subluxatie zich ontwikkelt in samenhang met juveniele idiopathische artritis or polyartritis met een chronisch beloop.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomen en tekenen van atlantoaxiale subluxatie hangen voornamelijk af van de mate waarin het medulla van de rug al door de ziekte is beschadigd. Talloze patiënten ervaren pijn in de nek Oppervlakte. Deze worden intenser wanneer patiënten de nek Bovendien hebben sommige personen verlamming van de ledematen, wat in medische termen tetraparese wordt genoemd. Soms de zogenaamde proprioceptie is ook aangetast. In sommige gevallen wordt het gangwerk aanzienlijk verstoord door atlanto-axiale subluxatie. In deze context treden bijvoorbeeld het Wobbler-syndroom of ataxie op. In de context van atlanto-axiale subluxatie die vanaf de geboorte bestaat, ontwikkelen de typische symptomen van de ziekte zich meestal in het eerste jaar na de bevalling. De situatie is anders in het geval van atlanto-axiale subluxaties als gevolg van trauma. In dergelijke gevallen verschijnen de symptomen van de ziekte peracuut en onverwacht. In sommige gevallen lijden patiënten aan volledige verlamming van de ledematen.
Diagnose en verloop
Bij het stellen van de diagnose spelen de symptomen van atlantoaxiale subluxatie en hun visuele presentatie de belangrijkste rol. Patiënten met de belangrijkste symptomen van de ziekte wordt aangeraden een arts te bezoeken om zekerheid te krijgen over de symptomen van de ziekte en om passende maatregelen te nemen. therapie Tijdens het patiëntgesprek probeert de behandelende arts de oorzaken van de ziekte te achterhalen. Omdat atlantoaxiale subluxatie in sommige gevallen aangeboren is, neemt de arts ook een familiegeschiedenis op. Vervolgens onderzoekt hij de patiënt klinisch aan de hand van verschillende onderzoeksprocedures. Ten eerste een Röntgenstraal onderzoek wordt meestal gebruikt om de individuele manifestatie van de anomalie van het bot te visualiseren. In de regel zijn op deze manier ook de gevolgen van traumatische effecten goed herkenbaar. Daarnaast ondergaan een deel van de patiënten met de ziekte ook een MRI-onderzoek, dat ook een beeldvormende procedure is. Met behulp van dit onderzoek kan de mate van aantasting van de spinal cord kan worden geschat.
Complicaties
In de meeste gevallen zijn de complicaties en het ongemak van deze ziekte sterk afhankelijk van hoeveel schade er al aan de rug is toegebracht. Meestal ervaren patiënten echter ernstig pijn in de nek wanneer ze buigen of bukken. Het is ook niet ongebruikelijk dat de ledematen van de patiënt verlamd raken, waardoor de patiënt aan beperkte mobiliteit lijdt. De kwaliteit van leven wordt sterk verminderd door de ziekte. In het ergste geval kan dit leiden om verlamming van alle ledematen te voltooien, zodat normale voortbeweging niet langer mogelijk is. De getroffen persoon is dan afhankelijk van lopen AIDS of de hulp van andere mensen. De behandeling of therapie is causaal. Het is echter niet mogelijk om de aangeboren ziekte volledig te behandelen. Als de beperkingen zijn veroorzaakt door een trauma of een ongeval, kunnen therapieën worden gebruikt om de beweeglijkheid van het gewricht te vergroten. In dit geval kunnen ook chirurgische ingrepen worden gebruikt. Als de verlamming echter het hele lichaam treft, is genezing in veel gevallen niet mogelijk en moet de getroffen persoon de rest van zijn of haar leven met de symptomen leven.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij deze ziekte moet altijd een arts worden geraadpleegd als de eerste symptomen al optreden. Hoe eerder deze ziekte wordt gediagnosticeerd, hoe meer complicaties en daaropvolgende schade kunnen worden beperkt door een passende behandeling. In de regel manifesteert de ziekte zich door pijn in de rug en in de nek. Als deze pijn op de lange termijn optreedt en niet vanzelf verdwijnt, is een bezoek aan de dokter beslist noodzakelijk. De gang van de aangedane persoon kan ook worden beperkt door de ziekte, wat kan leiden tot loopproblemen of bewegingsbeperkingen. Als deze symptomen optreden, moet ook een arts worden geraadpleegd. Bovendien leidt de ziekte ook tot verstoringen van de gevoeligheid of tot volledige verlamming van de afzonderlijke ledematen. Zelfs in deze extreme gevallen is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. In de regel kan de ziekte worden vastgesteld door een huisarts. Verdere behandeling wordt dan uitgevoerd door therapeuten en andere specialisten. Een volledig positief verloop van de ziekte kan echter niet in alle gevallen worden gegarandeerd, zodat patiënten mogelijk hun leven met beperkingen moeten doorbrengen.
Behandeling en therapie
Behandeling van atlantoaxiale subluxatie is gebaseerd op de symptomen van de individuele patiënt. Als er alleen sprake is van instabiliteit, is therapeutische interventie in veel gevallen niet nodig. De schade aan het medulla van de rug is meestal de bepalende factor voor of tegen therapie Zo is bijvoorbeeld een chirurgische ingreep waarbij het gewricht wordt gestabiliseerd mogelijk. Patiënten die sinds hun geboorte aan atlantoaxiale subluxatie hebben geleden, hebben doorgaans een relatief goede prognose. De symptomen zijn ook meestal mild in vergelijking met verworven subluxaties. De prognose is veel slechter in gevallen waarin de atlanto-axiale subluxatie is ontstaan als gevolg van een traumatische impact en wordt geassocieerd met verlamming van de extremiteiten.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van een atlanto-axiale subluxatie hangt af van het tijdstip van diagnose, een mogelijke start van de behandeling en de aanwezige oorzaak. Niettemin worden de algemene vooruitzichten voor het vrij zijn van symptomen als goed beschouwd. Hoe later de therapie kan beginnen, hoe groter het risico op secundaire ziekten of blijvende beperkingen. Als de oorzaak van bestaande klachten snel wordt gelokaliseerd, is de prognose goed. Het niet volledig ontwrichte gewricht wordt binnen enkele minuten rechtgetrokken door een paar deskundige grepen van een orthopedist of chiropractor. Daarna heeft het organisme enige tijd nodig om de zenuwvezels te genezen en te kalmeren voordat de patiënt als klachtenvrij wordt beschouwd. Als de behandelingsopties worden uitgesteld, kan schade aan de spinal cord kan voorkomen. Deze worden meestal als onomkeerbaar beschouwd en moeten bij verdere therapieën worden behandeld. In ernstige gevallen is chirurgische ingreep nodig om de functie van het skelet te herstellen. Als een kind wordt geboren met een atlantoaxiale subluxatie, is er ook een goede kans op permanente genezing. Als er andere symptomen zoals verlamming of trauma aanwezig zijn, is de prognose over het algemeen iets minder gunstig. Als de symptomen bij een ongeval zijn opgelopen, is de kans op herstel afhankelijk van de algehele accidentele schade en verwondingen. Er bestaat een mogelijkheid van levenslange beperking omdat individuele regio's niet meer voldoende worden bevoorraad via de zenuwen of spieren.
het voorkomen
Atlantoaxiale subluxatie kan alleen worden voorkomen in gevallen waarin het geen aangeboren aandoening is.
Nazorg
Er zijn er meestal maar heel weinig maatregelen en opties voor nazorg die beschikbaar zijn voor de getroffen persoon met deze ziekte. Bij deze ziekte is allereerst een snelle diagnose met daaropvolgende behandeling vereist, aangezien dit de enige manier is om verdere symptomen en complicaties te voorkomen. Zelfherstel kan in dit geval ook niet plaatsvinden, zodat behandeling in ieder geval moet worden uitgevoerd. De ziekte hoeft niet altijd behandeld te worden. De behandeling hangt af van de exacte manifestatie van de symptomen. Er moeten echter regelmatig controles en onderzoeken door een arts worden uitgevoerd om verdere schade op te sporen. In ernstige gevallen zijn de getroffenen niet zelden afhankelijk van fysiotherapie maatregelen Veel van de oefeningen uit een dergelijke therapie kunnen ook bij de patiënt thuis worden uitgevoerd. Dit versnelt het genezingsproces. De zorg en ondersteuning van vrienden of de eigen familie kan een positief effect hebben op het verdere verloop van de ziekte en andere klachten voorkomen. De ziekte heeft ook geen negatief effect op de levensverwachting van de getroffen persoon. Verder maatregelen nazorg is in dit geval niet nodig.
Wat u zelf kunt doen
Bij conservatieve behandeling krijgt de patiënt cortisone-vrij reumatisch drugs (NSAID's) voor de pijn. Met massages en fysiotherapie, zijn er andere opties beschikbaar om de pijn te compenseren. Bovendien dienen deze therapieën om progressie van de ontwrichting te voorkomen en de spinal cord Een cervicale kraag wordt gebruikt om het beschadigde gewrichtscomplex in de nek te stabiliseren. Chirurgische ingreep met osteosynthese-maatregelen, waarbij de gewrichten worden gestabiliseerd met houtdraadbouten, Kirschnern nagels en cerclage, is het meest effectief gebleken tegen de stoornis. Zeker bij een aangeboren aandoening kan een dergelijke ingreep voor aanzienlijke verlichting en meer bewegingsvrijheid zorgen. Omdat buigen de nek belast, kan een grijptang helpen om het dagelijkse leven zo pijnloos mogelijk onder de knie te krijgen. Met de ATLANTOtec atlas correctietechniek, er is nu een alternatief, massage-ondersteunde procedure die goede resultaten heeft opgeleverd voor patiënten en nieuwe hoop geeft. De ontwikkelaars en gebruikers van deze procedure zijn van mening dat een permanente oplossing voor het probleem mogelijk is zonder injecties of een operatie. Een speciaal ontwikkelde massage, die specifiek wordt toegepast op de atlas, wordt verondersteld om de dislocaties in het nekgebied geleidelijk te compenseren en het genezingsproces op gang te brengen. Nadat de dislocatie na een paar maanden is opgeheven, moet de resterende botafwijking worden gelokaliseerd met behulp van de nieuwste beeldresoluties en worden verholpen door een laatste aanpassing.
